Worm onder een microscoop
On september 30, 2021 by adminEen leuk experiment is het observeren van een worm onder een microscoop. Wormen zijn er al honderden miljoenen jaren. In die tijd zijn ze geëvolueerd (doordat andere zich gingen onderscheiden) tot de wormen die we vandaag de dag zien.
Volgens een artikel dat in 2018 in de National Geographic werd gepubliceerd, onthulde bijvoorbeeld een fossiel (ongeveer 500 miljoen jaar oud) van een borstelworm die in British Columbia werd ontdekt, dat het organisme talrijke kleine haren (om te zwemmen) bevatte, evenals een paar buisvormige palpen op zijn kop (zintuigorganen). Hoewel het organisme vandaag de dag niet meer bestaat, zijn bloedzuigers en regenwormen zijn afstammelingen.
Charles Darwin, die beschouwd wordt als de vader van het evolutionaire denken, was bijzonder gefascineerd door regenwormen en besteedde tijd aan het bestuderen van hun leven en gedrag. Door zijn studies kon hij vaststellen hoe ze zich gedragen, aan welk soort voedsel ze de voorkeur geven en wat hun anatomie is, naast vele andere kenmerken. Door in de aarde (in de bodem) te kronkelen en door hun voedingsgewoonten, was Darwin ook in staat om hun voordelen in de landbouw te verklaren.
* Interessante noot: In de beginjaren van de microscopie werden spermacellen door sommige wetenschappers en filosofen beschouwd als parasitaire wormen (spermawormen genoemd).
Algemene inleiding tot wormen
Wormen zijn in wezen ongewervelde dieren die in drie grote groepen zijn onderverdeeld: platwormen, rondwormen en gesegmenteerde wormen. Hoewel ze variëren in vorm en grootte, worden wormen gekenmerkt door een langwerpig/slank, zacht lichaam dat bilateraal symmetrisch is. Ze zijn ook pootloos en bewegen zich dus voort door over oppervlakken te kruipen met behulp van een stel spieren. Sommige soorten bezitten echter haarachtige structuren die een rol spelen bij de voortbeweging.
Wormen komen voor in allerlei habitats over de hele wereld. Terwijl bijvoorbeeld regenwormen in veel vochtige terrestrische milieus worden aangetroffen (in de bodem of in rottend organisch materiaal), zijn Polychaeten overvloedig aanwezig in mariene habitats.
Buiswormen (Riftia pachyptila) daarentegen zijn te vinden op de zeebodem waar zij een symbiotische relatie aangaan met zwavelbacteriën. Andere wormen bestaan als parasieten en kunnen levend in planten en dieren worden aangetroffen.
Enige van de andere kenmerken die met wormen in verband worden gebracht zijn:
- Hebben een lichaamsholte die bekend staat als een coelom
- De meeste soorten hebben een spijsverteringsstelsel
- Hebben een zenuwstelsel
- Lichamen worden gevormd uit de primaire kiemlagen
Een paar voorbeelden van wormen zijn:
- Aardwormen
- Leeches
- Polychaete wormen
- Pseudobiceros filgor
- Gele papillae platworm
- Hookwormen
Doelstellingen
Het belangrijkste doel van het observeren van een worm onder een microscoop is het vergelijken van een lid van elke groep wormen (platwormen, rondwormen en gesegmenteerde wormen). Zo kunnen de leerlingen enkele overeenkomsten en verschillen tussen deze wormen vaststellen. Aan het eind van deze activiteiten moeten de leerlingen in staat zijn om:
Weten hoe je een microscoop moet gebruiken om preparaten te observeren
Begrijpen hoe je preparaten moet prepareren voor microscopie
De morfologie van de drie groepen wormen vergelijken en contrasteren
Voordat je de worm onder een microscoop bekijkt, is het gebruik van een vergrootglas altijd aan te raden om een algemeen idee te krijgen van hoe het preparaat eruitziet.
Weliswaar heeft een loep een lagere vergrotingskracht dan een microscoop, maar u kunt het beeld er verscheidene malen mee vergroten om een idee te krijgen van de algemene morfologie.
Benodigdheden/Materialen:
– Loep – Een typische loep heeft een vergrotingsvermogen tussen 1× en 2×
– Petrischaaltje
– Pincet
– Exemplaar: Regenworm (gesegmenteerde worm), een Planarian platworm, en Palingwormen (rondwormen)
– Paar handschoenen (Nitril rubber)
– Container
– Zeef
– Mini Tuinschop
* De drie soorten wormen zijn gekozen omdat ze gemakkelijk gevonden kunnen worden (Regenwormen; te vinden in tuinen en losse grond, Planarian platwormen zijn te vinden in ondiep water, vijvers, en rivieren, terwijl Eelwormen kunnen worden gevonden infecteren verschillende gewassen e.b.v. tomaten) en zijn veilig te hanteren. Bovendien vertegenwoordigen zij elke groep en zullen het vergelijkingsproces gemakkelijk maken.
Procedure: verzamelen van het monster
– Voor het verzamelen van het monster kunt u een paar handschoenen gebruiken. Dit is echter optioneel, aangezien deze wormen grotendeels onschadelijk zijn.
– Graaf met een kleine tuinschep voorzichtig in uw tuin of in losse, vochtige grond om een of meer regenwormen te vinden.
– Pak de regenwormen met een pincet voorzichtig op en leg ze in een petrischaaltje (misschien moet je het petrischaaltje gedeeltelijk afdekken om te voorkomen dat ze ontsnappen).
– Om de platwormen (Planarian flatworms) te verzamelen, gebruik je een bakje om water uit een ondiepe vijver of rivier te halen. Hier moet u het water in de bak van dichtbij bekijken (u kunt het vergrootglas gebruiken) om te zien of u de worm hebt kunnen pakken. Ze zijn namelijk klein van formaat, variërend van 3 tot 15 mm lang. Afhankelijk van de soort, kunnen ze zwart, grijs of bruin van kleur zijn.
– Als je zeker weet dat je de platwormen in je bakje hebt verzameld, kun je het water zeven om de wormen gemakkelijk op te vangen en ze in een petrischaaltje bewaren (zorg ervoor dat elke soort worm in een ander petrischaaltje wordt bewaard) – Je kunt een beetje water in het petrischaaltje doen om de wormen te conserveren.
– In vergelijking met de andere twee kan het een uitdaging zijn palingwormen te verzamelen, omdat ze met het blote oog nauwelijks zichtbaar zijn (0,4-1,2 mm). De wormen kunnen echter worden verzameld door een besmet gewas (tomaten of rabarber, aardappelen, enz.) te identificeren.
Om aalwormen te verzamelen, kunnen de volgende stappen worden gebruikt:
– Breek het besmette deel van het gewas (bijv. bladeren) in kleine stukjes
– Leg de bladeren in een glazen bak met water voor ongeveer 30 minuten
– Na 30 minuten, zult u op de bodem van de pot palingwormen (in een cluster) zien bewegen
– Giet het water voorzichtig af en zorg ervoor dat u de massa palingwormen niet verliest
– U kunt de palingwormen in het bakje houden of voorzichtig overgieten in een petrischaaltje met een kleine hoeveelheid water
– Zodra u het volledige monster in elk petrischaaltje hebt verzameld, Dit kan gebeuren terwijl de wormen in het petrischaaltje zitten
Observatie
Onder een vergrootglas zullen de segmenten over de hele lengte van het wormlichaam duidelijk te zien zijn. Deze segmenten zorgen ervoor dat het organisme kan draaien en bewegen. Als je de worm onder goed licht bekijkt, kun je misschien ook vaag enkele inwendige organen van de worm herkennen (bijv. bloedvaten). Sommige soorten hebben echter een donkerder epidermis, waardoor het moeilijk is iets te zien.
In het voorste deel van het lichaam ziet u een smal en puntig doodsbeen (kleiner dan de andere lichaamssegmenten). In het midden van het lichaam is ook een segment te zien dat gezwollen is en lichter van kleur dan de andere segmenten. Dit staat bekend als het clitellum en is betrokken bij de voortplanting.
Enkele van de andere delen die met het vergrootglas kunnen worden waargenomen zijn:
- Setae – Haarachtige structuren op elk segment
- Cilindrisch lichaam
Planarian Platwormen
Alhoewel ze een langwerpig lichaam hebben, zijn deze platwormen veel kleiner (3 tot 15 mm) in vergelijking met de regenwormen met een afgeplat lichaam (bladachtig). In vergelijking met het voorste deel (dat breed kan zijn) is het achterste deel (de staart) puntiger. Bij nadere beschouwing kunnen ook oogvlekken aan de kop en een keelholte in het midden (centrale deel van het lichaam) worden waargenomen
Palingwormen
Vergeleken met regenwormen en planarianen zijn palingwormen beduidend klein van formaat. Daarom is het onder de loep moeilijk om de verschillende lichaamsdelen te onderscheiden. Men kan ze echter wel in groep zien rondzwerven.
Regenworm onder een microscoop
Met een microscoop kun je zowel de uitwendige als de inwendige (door dissectie) anatomie van de regenworm bekijken.
Benodigdheden/materialen
- Aardwormexemplaar
- Alcoholoplossing
- Microscoop
- Glasglaasje
- Water
- Een pincet
Voorbereidingsprocedure
– Doe een oplossing van alcohol (1 deel alcohol en 9 delen water) in een petrischaal
– Gebruik een pincet, een van de regenwormen en leg deze in de alcoholoplossing – Deze stap is bedoeld om de regenworm te doden ter voorbereiding op microscopie
– Pluk de regenworm en leg deze in water (petrischaal met water) – Deze stap is bedoeld om eventuele sporen van de regenworm te verwijderen. Deze stap is bedoeld om vuil of slijm op de opperhuid weg te wassen
Stereomicroscopie
Om de uitwendige anatomie van de worm te observeren, kan een stereomicroscoop worden gebruikt:
Procedure
– Plaats de worm in een petrischaal
– Draai de draaikrans om het objectief met de laagste vergroting op zijn plaats te zetten
– Plaats de petrischaal voorzichtig op het podium
– Terwijl u door het oculair kijkt, voorzichtig aan de focusknop draaien om het beeld in focus te brengen
– U kunt de lichtintensiteit aanpassen door de condensor te verstellen
– Zodra het beeld in focus is, probeer het voorste uiteinde van de worm te vinden en beweeg dan het podium om de anatomie van de rest van het lichaam te onderzoeken
– Stel de vergroting in op hoog en herhaal het proces om de worm van dichtbij te bekijken en noteer uw observaties
* De bovenstaande stappen kunnen herhaald worden met een levende regenworm om de beweging van de worm te observeren (hoe het lichaam en de monddelen bewegen).
Waarneming
Bij sterkere vergroting is aan het voorste deel van de worm een vlezige knobbel te zien. Deze staat bekend als de prostomium en bevindt zich rond het mondgedeelte van de worm. De anus bevindt zich aan het achterste uiteinde. Onder de microscoop is ook een tussenschot te zien dat de kleine lichaamssegmenten van de worm scheidt.
Vergeleken met het dorsale gedeelte is ook te zien dat het ventrale oppervlak (dat rond en donkerder is) van de worm platter is. Aan de andere kant zijn de setae (kleine haarachtige haartjes) en de poriën (poriën op elk lichaamssegment) ook goed te zien. Behalve de poriën op de lichaamssegmenten, zou je ook een duidelijk beeld moeten krijgen van grotere poriën (genitale poriën) in de buurt van het voorste deel van de worm.
Ontleding van de regenworm
Door de regenworm te ontleden, kan de inwendige anatomie beter worden bestudeerd.
Benodigdheden/materialen
- Dissecteerpennen
- Specimen
- Dissecteermes/-mes of dissectieschaar
- Microscoop
- Dissecteerplaat
- Paar pincetten
Werkwijze
- Plaats het preparaat op de dissecteerplaat met de rugzijde naar boven
- Gebruik de dissecteerpennen, zet elk uiteinde vast op zijn plaats – Dit omvat het vastspelden van beide uiteinden van het specimen, zodat het op zijn plaats blijft tijdens de dissectie
- Met behulp van het mes, knip voorzichtig een kleine opening onder het clitellum
- Opheffen van de huid met behulp van de tang, zodat u gemakkelijk de dissectieschaar kunt plaatsen en knip de epidermis langs een rechte lijn in de richting van de kop en opnieuw in de richting van het achtereinde
- Gebruik van de tang, trek de epidermis uit elkaar en speld voorzichtig in de schaal – Hiervoor zijn verscheidene spelden nodig om ervoor te zorgen dat de interne anatomie van de worm duidelijk te zien is
* Observeer het specimen onder de microscoop door de bovenstaande stappen te volgen.
Observatie
Onder de microscoop kunnen verschillende kenmerken van de inwendige anatomie worden geïdentificeerd.
Deze omvatten:
– Aortabogen (Hart) – Vijf donkere lussen rond de slokdarm dienen als het hart van de worm
– Farynx – bevindt zich in het voorste deel van de worm binnen de mond. Het bestaat uit verschillende spieren en zal verschijnen als een licht gekleurd orgaan
– Voortplantingsorganen – bevinden zich in de buurt van het hart, zullen verschijnen als licht gekleurd weefsel of kleine witte organen
– Spiermaag – bevindt zich achter de krop (dient om voedsel op te slaan)
– Darm – een lange buis die van de spiermaag naar het achterste deel van het lichaam loopt
– Centrale zenuwstreng – bevindt zich op het dorsale deel van het lichaam, Het kan gemakkelijk worden gezien door de darm opzij te bewegen (Het zenuwstreng ziet eruit als een lange witte streng)
Planarian Platworm onder een Microscoop
Voorbereiding van tijdelijke dia’s
- Microscoop glas dia’s
- Microscoop dekglaasje
- Agar
- Compound microscoop
- Vaseline
- Water
Procedure
* Deze techniek wordt gebruikt om levende wormen te observeren
– Voeg een druppel hete agar (4 tot 5 procent agar) toe op een schoon glasplaatje – De agar die voor deze techniek wordt gebruikt bestaat uit Oxoid Agar Technical en kopersulfaat
– Gebruik een ander schoon glaasje, de agar plat
– Zodra de agar is uitgehard, verwijdert u voorzichtig het glaasje (het glaasje dat is gebruikt om de agar plat te maken)
– Met behulp van een pipet, een druppel water op de agar
– Leg de platworm voorzichtig op de druppel water en dek af met een dekglaasje
* Om te voorkomen dat de platworm beweegt, kan een beetje vaseline aan de rand van het dekglaasje worden toegevoegd voordat het voorzichtig wordt aangedrukt: en zorg ervoor dat u het monster niet plet.
Microscopie
Wanneer het objectglaasje is geprepareerd, is het observeren van het preparaat onder de microscoop de volgende stap.
Dit omvat de volgende stappen:
– Voordat u de objectglaasjes monteert, draai de revolver om het objectief met het laagste vermogen op zijn plaats te zetten
– plaats de lantaarnplaat voorzichtig op de tafel en houd hem op zijn plaats met de klemmen
– kijk door het oculair en draai aan de scherpstelknop om het beeld scherp te stellen
– gebruik de afstelknop van de tafel, beweeg de tafel voorzichtig om verschillende delen van het preparaat te bekijken
– Schakel over naar een hogere vergroting en observeer het preparaat
– Laat de tafel zakken voordat u het objectglaasje verwijdert
Observatie
Met een microscoop ziet u dat het lichaam van deze worm afgeplat lijkt (het lijkt op een langwerpig plat blad). De oogvlekken, die zich aan de kop (voorste deel van de worm) bevinden, kunnen ook worden waargenomen. Deze gepigmenteerde sneden zijn gevoelig voor zonlicht en functioneren dus als ogen.
Afhankelijk van de soort kan de kop aan de zijkanten puntig zijn. Deze punten staan bekend als oorschelpen en dienen als de zintuiglijke structuren die betrokken zijn bij reuk en tast. In het midden kan ook de keelholte te zien zijn, betrokken bij de voeding.
Rondwormen (ronde wormen) onder de microscoop
Aalwormen zijn veel kleiner dan de andere hierboven besproken wormen. Ze kunnen worden gekweekt met behulp van kweekmedia voordat ze met een microscoop worden onderzocht.
Benodigdheden/materialen
- Ciderazijn
- Azijnpalingen
- Glazen kweekschaaltje
- Pipet
- Appel
Werkwijze
– Met behulp van een pipet, ongeveer 200 ml azijn in een schone glazen kweekschaal
– Snijd een paar schijfjes appels en doe ze in de glazen schaal
– Breng de palingwormen in de schaal en dek deze af (dek de schaal losjes om de verdamping te vertragen)
– Belucht de kweek met een schone pipet (om lucht in de kweekmedia te forceren)
* Door de petrischaal (met een donker papier onder de petrischaal) onder een stereoscoop te bekijken, is het mogelijk de wormen te bekijken
Benodigdheden/Materiaal
- Specimen (palingwormen)
- Samenstellingsmicroscoop
- Druppelaar
- Glasglaasje
Werkwijze
- Met behulp van een druppelaar, probeert u een paar wormen op de bodem van de petrischaal (in de vloeistofkweek) te verzamelen
- Leg ongeveer 2 druppels van de vloeistof op verschillende glaasjes
- Leg het glaasje op het microscoopstatief (volgens de bovenstaande stappen) en observeer eerst met een lage vergroting voordat u overschakelt op een hogere vergroting
Observatie
Als er een worm aanwezig is, zult u merken dat hij een transparante opperhuid heeft. Vergeleken met het lichaam van de platworm is de palingworm cilindrisch (buisvormig) met een puntig achterlijf. Bij sterkere vergroting kan een mondgedeelte aan de voorzijde worden waargenomen, alsmede een darmkanaal dat van de slokdarmbol naar het achterste gedeelte van het lichaam loopt.
Conclusie
Er zijn vele soorten wormen om ons heen. Sommige zijn parasitair, terwijl vele andere als vrij levende organismen bestaan. Je wordt daarom aangemoedigd om verschillende soorten wormen in je omgeving te verzamelen (of zelfs online te bestellen) en hun anatomische kenmerken te vergelijken om te bepalen hoe ze in hun respectieve omgeving overleven.
Zie ook meer ideeën: Wat ziet er cool uit onder een microscoop? Meer leuke microscoopexperimenten
Terug naar leren over platwormen
Terug naar leren over rondwormen, ook bekend als Nematoden
En Nematologie begrijpen
Terug van Worm onder een Microscoop naar MicroscopeMaster home
Flinnsci. (2016). Culturing Vinegar Eels Live Material Care Guide.
Gilbert A. Castro. (1994). Hoofdstuk 86Helminthen: Structure, Classification, Growth, and Development.
William T. Crow. (2012). Regenwormen: Entomology and Nematlogy.
Links
Geef een antwoord