What’s Your Number? (2011)

Ik zag de promo’s voor deze film toen ik “Crazy Stupid Love” en “Our Idiot Brother” zag. Het leek me wel grappig, dus waagde ik vanavond een kansje.
Ik ben geen grote fan van het bubbelblonde genre, en ik sta er ook niet afkeurend tegenover, maar de film leek veel seksuele verwijzingen te bevatten, bijna te veel voor een personage als Anna Faris’s “Ally Darling”. In dit opzicht is de film een beetje een ontgoocheling omdat hij onmiddellijk in ongeremde seksbeschrijvingen duikt, in tegenstelling tot de opbouw naar die momenten waar Anna’s personage het overduidelijke eruit moet flappen. Maar hey, het is een chick flick rom-com, dus je kunt het niet echt te veel kwalijk nemen, want het bedoelt het goed.
Ik kan niet zeggen dat ik te veel gelachen heb om deze film, maar gelachen heb ik wel, en ik wilde echt meer lachen, maar de humor stuiterde van raunch naar intellectueel, met wat grijstinten ertussenin. Zo kwam het dat ik het moeilijk vond om alle seksueel getinte humor te absorberen en erom te lachen, maar ik was ook niet preuts in die afdeling, want ik kon sommige van de fijnere punten van de seksgrappen zeer waarderen.
Enkele van de vermeende romantische momenten leken ver over de top. Zoveel dat je je afvraagt waarom ze er überhaupt in gestopt zijn. En Colin Shea casten als de knappe, maar oninteressante buurman die misschien een viespeuk is, leek een beetje vergezocht. Vooral wanneer Ally’s vroegere minnaars fysiek verbleken in vergelijking met haar speurneus-buurman.
De andere rek is het idee dat parmantig schattig blondje die op haar eigen in Boston woont, het moeilijk zou hebben om de juiste meneer te vinden. Maar, het is een film, dus we nemen de premisse voor wat het is, en ofwel gaan met het, of schouderophalen en met tegenzin accepteren wat er naar voren wordt gebracht.
Technische merken allemaal hun cues raken. Er zijn een paar interessante shots hier en daar, en je vraagt je af hoe ze sommige van die hebben gekregen. Voor de rest gaat deze film niet over geweldige cinematografie of geluid, maar gewoon over een eigenzinnig klein meisje in een zeer expliciete verbale-seks film. Nu, dat gezegd hebbende, denk ik dat de uitspraak en montage van sommige zinnen (en niet te vergeten sommige zinnen zelf) beter uitgevoerd hadden kunnen worden, want de film voelt een beetje vlak aan in act I, en komt pas echt op gang na een derde van de weg naar act II.
Dan nog, het is wat het is. Niet een film die ik opnieuw zou gaan zien, iets wat ik misschien in de toekomst zal huren, gewoon om te zien wat er in het maken van deze film is gegaan.
Geef het een kans.