Wetlands: Feiten

Het belang van wetlands

Wetlands zijn overal in de Verenigde Staten – en ook over de hele wereld – te vinden. Het zijn letterlijk “natte gebieden”, ten minste gedurende een deel van elk jaar. Wetlands kunnen uit zoet water, zout water of een mix – brak water genoemd – bestaan. De meeste wetlands in de Rocky Mountain-regio zijn zoetwatergebieden, en vele ervan drogen elk jaar op. Of het nu permanent of seizoensgebonden is, wetlands bieden een waardevolle habitat voor insecten, amfibieën, reptielen, vogels, en sommige vissen en zoogdieren. Vanwege hun overvloedige dierenleven trekken wetlands ook wetenschappers, jagers, vogelaars, kunstenaars en andere natuurliefhebbers aan.

Een wetland is belangrijk voor ons milieu. Planten veranderen voortdurend kooldioxide in zuurstof om via fotosynthese energie en voedsel te produceren. Het voedsel dat door de planten wordt geproduceerd, wordt verspreid door overstromingen, stormen en getijden. Wanneer planten sterven, vormen zij het eerste niveau van voedselketens en -webben. Bacteriën en ander microscopisch leven voeden zich met de dode planten, en vervolgens wordt het microscopisch leven geconsumeerd door vissen, wormen, vogels en insecten.

De dichte begroeiing van wetlands creëert een natuurlijk waterzuiveringssysteem dat beter is dan alles wat de mens ooit heeft gecreëerd. Water vertraagt als het stroomafwaarts stroomt vanwege de zware plantengroei in een wetland. Het vertragende water zorgt ervoor dat sedimenten en verontreinigende stoffen naar de bodem zakken. Sommige planten absorberen de giftige stoffen die anders in onze meren, rivieren en kustwateren zouden spoelen. Bacteriën in het water en de bodem kunnen ook afval verwijderen, waaronder het lichaamsafval van dieren en mensen. Het water dringt door in de grond en helpt zo waterhoudende grondlagen en andere grondwatervoorraden te vullen. Deze bronnen leveren een groot deel van het drinkwater voor veel regio’s in de Verenigde Staten.

Naast het vertragen en reinigen van water, kan de dichte vegetatie van een wetland een nabijgelegen kustlijn beschermen tegen golven die menselijke bewoning zouden kunnen bedreigen. Zowel in het binnenland als aan de kust fungeren wetlands als reusachtige sponzen die water absorberen tijdens overstromingen en stormen.

Wetlands leveren nog een belangrijke dienst aan mensen. Deze habitats zijn ook populaire plaatsen voor recreatie. Bijvoorbeeld, vogelaars zijn de snelst groeiende groep van outdoor fans, en ze kunnen vaak worden gevonden rond wetlands kijken naar watervogels, zangvogels, roofvogels, en kustvogels. Mensen die jagen, vissen, kanoën en wilde dieren fotograferen zijn ook afhankelijk van wetlands en dragen elk jaar veel geld bij aan onze economie.

Vóór de jaren 1950 beschouwden veel mensen in de Verenigde Staten wetlands als gevaarlijke, donkere, vochtige, afschuwelijke plaatsen vol slangen en alligators die je zouden kunnen doden of muggen die ziektes zouden verspreiden. Een groot moerasgebied in het zuiden van Virginia kreeg bijvoorbeeld de naam “The Great Dismal Swamp” (“somber” betekent deprimerend en somber). Gelukkig zijn de opvattingen veranderd, en vandaag de dag is ditzelfde moeras een National Wildlife Refuge dat geliefd is bij vogelaars en wetenschappers als een toevluchtsoord voor wilde dieren en wilde flora.

Omdat wetlands vroeger niet belangrijk werden geacht, hebben veel mensen over de hele wereld zoveel mogelijk wetlands uitgebaggerd, drooggelegd en opgevuld als ze konden. Deze gronden werden omgevormd tot boerderijen, weiden, steden en dorpen. Wanneer men tegenwoordig door de straten van grote steden als Chicago, Boston, San Francisco en Washington, D.C. loopt, loopt men over opgevulde wetlands. Dit is zelfs het geval in Boise, Idaho.

De inheemse volkeren van Amerika deelden deze negatieve kijk op wetlands niet. Archeologisch bewijs toont aan dat de oude Maya’s verhoogde velden aanlegden in de moeraslanden van Centraal Amerika. De verhoogde akkers hielden de wortels van hun gewassen boven de met water verzadigde bodem, terwijl zij toch toegang hadden tot het irrigatiewater. De inheemse volkeren rond het Grote Merengebied in de V.S. verzamelen voedsel dat in de wetlands groeit, zoals veenbessen en wilde rijst, die alleen in gezonde en schone wetlands kunnen groeien. De voorouders van de Nez Perce reisden naar de Palouse regio waar zij camasbollen oogstten die groeien in de seizoensgebonden wetlands van dit vruchtbare grasland. De Coeur d’Alene stam oogst een moerasbol die bekend staat als wateraardappel en beschouwt deze als zo belangrijk dat zij deze in een tribale feestdag vieren. Inheemse volkeren oogstten andere moerasplanten zoals els, lavas en paardenstaart. Ze jaagden ook op dieren die in de wetlands leefden, zoals eenden en bevers.

Wetenschappers over de hele wereld hebben wetlands bestudeerd om niet alleen te begrijpen hoe ze functioneren en ecosystemen ten goede komen, maar ook hoe ze bijdragen aan de menselijke gezondheid en economieën. Zo oogsten houtbedrijven bomen uit de moerassen en vochtige bossen in het zuidoosten van de Verenigde Staten. In sommige wetlands kunnen dichte lagen dood plantenmateriaal, turf genoemd, na verloop van tijd samengeperst raken. Deze grondstof kan dan worden ontgonnen als bodemverbeteraar voor tuinen en als brandstof. Veel regio’s in het zuidoosten van de VS zijn afhankelijk van gezonde wetlands voor overvloedige oogsten van vis en schaaldieren. Eeuwenlang hebben mensen moerasplanten zoals riet, moerasboon, en rode mangrove geoogst en gebruikt voor medicijnen.