Wat u over de euro moet weten

Vóór 2002 betekende rondreizen in Europa dat u een nieuwe munt moest aanschaffen en elke keer dat u een grens overstak een nieuwe wisselkoers moest leren kennen. Op 1 januari 2002 verving de euro de meeste nationale munteenheden door één gemeenschappelijke munt voor een aantal landen die deel uitmaken van de eurozone.

De oorspronkelijke 12 landen die de euro invoerden, waren Oostenrijk, België, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Portugal en Spanje. In de daaropvolgende jaren hebben ook Slovenië, Cyprus, Malta, Slowakije, Estland, Letland en Litouwen de euro ingevoerd. Bovendien hebben de vier microstaten Andorra, Monaco, San Marino en Vaticaanstad de euro ingevoerd, hoewel ze geen lid van de Europese Unie zijn.

Naast de Europese Unie hebben nog verschillende andere landen en gebieden hun munt aan de euro gekoppeld, waaronder Bosnië-Herzegovina, Bulgarije en 15 landen in Afrika.

Hoe prijzen worden geschreven

Het euroteken (€) verwijst zowel naar de Griekse letter epsilon als naar de letter “E” voor Europa. Afhankelijk van het land waar u zich bevindt, kan het valutateken voor het getal staan (€12) of erna (12€). Wees ervan bewust dat veel Europese landen een decimale komma gebruiken, dus €12,10 (of 12,10€) is 12 euro en 10 cent.

Welke valuta’s heeft de Euro vervangen?

Vóór de invoering van de euro had elk land zijn eigen nationale munt.

• België: Belgische frank
• Griekenland: Griekse drachme
• Frankrijk: Franse frank
• Italië: Italiaanse lire
• Nederland: Nederlandse gulden
• Portugal: Portugese escudo
• Duitsland: Deutsche Mark
• Spanje: Spaanse peseta
• Ierland: Iers pond
• Luxemburg: Luxemburgse frank
• Oostenrijk: Oostenrijkse schilling
• Finland: Finse markka
• Estland: Estse kroon
• Letland: Letse lats
• Litouwen: Litouwse litas
• Slowakije: Slowaakse koruna
• Slovenië: Sloveense tolar
• Cyprus: Cypriotisch pond
• Malta: Maltese lire

Over de euro

Papiergeld wordt uitgegeven in coupures van 5, 10, 20, 50, 100, 200, en 500 euro, hoewel biljetten van meer dan 50 euro zeldzaam zijn. De biljetten hebben een universeel ontwerp voor de hele eurozone, dus een biljet van 5 euro ziet er hetzelfde uit of je het nu in Frankrijk of Griekenland ontvangt.

Munten zijn in omloop in coupures van 1, 2, 5, 10, 20, en 50 cent, evenals 1 en 2 euro. Elk land kan de keerzijde van zijn munten aanpassen door een ontwerp te gebruiken dat de nationale identiteit weergeeft. Op de euromunt van Ierland staat bijvoorbeeld een Ierse harp afgebeeld. De munten zijn grensoverschrijdend, dus u kunt munten die in het ene land zijn geslagen, in elk ander land van de eurozone gebruiken.

Buiten de eurozone

Er zijn verschillende landen in Europa die de euro niet hebben ingevoerd, zoals het Verenigd Koninkrijk, Zweden, Denemarken, Noorwegen, Kroatië, en Zwitserland. Als u naar een van deze landen reist, moet u de plaatselijke valuta inwisselen.

Zwitserland is uniek omdat het volledig is ingesloten door landen die de euro wel gebruiken. Hoewel de officiële munteenheid van Zwitserland (en Liechtenstein) de Zwitserse frank is, accepteren winkels en restaurants in Zwitserland vaak de euro. Ze zijn hiertoe echter niet verplicht en zullen een wisselkoers hanteren die niet in uw voordeel zal zijn. Als u van plan bent voor langere tijd in Zwitserland te verblijven, is het slimmer om wat franken te kopen.