Wat is een vooroverbuigingstest?

De vooroverbuigtest, ook bekend als de ‘Adams-test’, is een standaardtest die door gezondheidswerkers wordt gebruikt om de scoliose van een patiënt te beoordelen. Het is een eenvoudige test waarbij een patiënt staat en voorover buigt in een hoek van 90 graden.

Voordelen van een Forward Bending Test

Een forward bending test is een eenvoudige, niet-invasieve test die wordt gebruikt om de wervelkolom van een patiënt te evalueren. De test is een go-to voor medische professionals die een onderzoek uitvoeren op een patiënt die bezorgd is dat ze scoliose zouden kunnen hebben.

Aangezien adolescente idiopathische scoliose de meest voorkomende vorm van de aandoening is, zijn het vaak ouders en verzorgers die zich zorgen maken dat hun kind een abnormaal gekromde wervelkolom zou kunnen hebben.

Een voorwaartse buigtest vereist geen apparatuur, wat betekent dat het een niet-invasieve en toegankelijke methode is voor ouders en verzorgers om te peilen of er mogelijke problemen zijn met de wervelkolom van een kind. Dit kan ook de noodzaak verminderen om extra röntgenfoto’s te maken en de blootstelling aan straling te verminderen.

Vroege diagnose

Het belangrijkste voordeel van elke vorm van scoliose-onderzoek is dat het kan leiden tot een vroege diagnose en behandeling. Terwijl een vroege diagnose nuttig is bij een aantal medische aandoeningen en ziekten, als het gaat om progressieve aandoeningen zoals scoliose, kan vroege detectie aanzienlijke voordelen hebben in termen van het uitvoeren van een effectief behandelplan.

Scoliose is een complexe aandoening die vele vormen kan aannemen.

• Rang van mild tot ernstig, de symptomen die gewoonlijk worden ervaren door mensen met scoliose variëren van subtiel tot merkbaar.
• Het eerste teken van scoliose is dat de schouders niet horizontaal zijn.
• Normaal gesproken is de rechterschouder hoger dan de linker.
• Tegen de tijd dat de schouders niet horizontaal zijn, zou dat een indicatie zijn voor een Adam’s Test met een scoliometer.
• Dit zou ook gelden als het ene been korter lijkt dan het andere of als de heupen niet in balans zijn.

Het feit dat milde scoliose weinig of geen merkbare symptomen bij adolescenten met zich meebrengt, vormt een grote uitdaging in termen van vroegtijdige diagnose van de aandoening.

• Het grote voordeel van het vroegtijdig diagnosticeren van scoliose is het starten van de behandeling voordat de aandoening in ernst is toegenomen en het lichaam zich heeft aangepast aan de kromming.
• Er is een sterke correlatie tussen een vroege diagnose en een succesvolle behandeling. Hoewel het nooit te laat is om met de behandeling te beginnen, hebben patiënten die hun scoliose in een vroeg stadium ontdekken een voordeel ten opzichte van degenen bij wie de aandoening pas wordt gediagnosticeerd nadat ze een aanzienlijke progressie hebben doorgemaakt.
• Hoewel de aard van de aandoening zelf het diagnosticeren ervan bemoeilijkt, vormt de leeftijdsgroep van adolescenten die het meest wordt getroffen, van 10 tot 18 jaar, een andere uitdaging.

Waarom adolescenten hun aandoening kunnen verbergen

• De afwezigheid van pijn en merkbare symptomen, in bepaalde vormen van de aandoening, maken het moeilijk voor een gemiddeld persoon of verzorger om het te herkennen. Als je denkt aan de leeftijdsgroep die het meest door de aandoening wordt getroffen, hebben we het over 13-, 14-, 15-jarige kinderen. Deze leeftijdsgroep wordt niet bepaald gekenmerkt door transparantie en vertrouwen.
• Hoe dicht je ook bij je kind staat, er is nog steeds een reële kans dat hij of zij de aandoening zal proberen te verbergen. Als een 15-jarige jongen op een dag merkt dat zijn ruggengraat er anders uitziet of anders aanvoelt, of dat hij anders loopt dan zijn vrienden, is een veelvoorkomende reactie om te verbergen.
• Op deze leeftijd is het gebruikelijk dat kinderen erbij willen horen; ze willen niet opvallen als anders dan hun leeftijdgenoten, dus zien ze de veranderingen aan hun lichaam misschien als iets om zich voor te schamen en te verbergen. Het is niet ongewoon dat deze kinderen tijd doorbrengen voor de spiegel om te oefenen hoe ze eventuele posturale asymmetrieën kunnen verbergen.
• Het vermijden van schaamte is een sterke motivatie bij tieners; ze worden erg goed in het verbergen van eventuele posturale afwijkingen die zich kunnen ontwikkelen als gevolg van hun scoliose.

The Hunchback Stigma and Popular Culture

Naast de natuurlijke reactie van adolescenten om hun aandoening uit schaamte te verbergen, moeten we ook erkennen dat er nog steeds een sterk stigma kleeft aan misvormingen van de wervelkolom.

De meeste mensen hebben wel eens van The Hunchback of Notre Dame gezien of gehoord. Boeken en films van deze aard zijn krachtige krachten in de populaire cultuur en hebben invloed op hoe de samenleving als geheel “gebochelden” ziet en er over denkt. Hoewel de term niet langer als politiek correct wordt gezien, wordt de schade ervan nog steeds gevoeld.

Adolescenten zijn bijzonder kwetsbaar voor de dictaten van de populaire cultuur en dit is belangrijk om in gedachten te houden. Tussen populaire films en boeken, commercials en sociale media, is er een echte push voor mensen om er op hun best uit te zien en zich zo goed mogelijk te voelen; dit kan een echt probleem zijn voor adolescenten in termen van het voelen van druk om dat perfecte uiterlijk of perfecte lichaam te hebben.

Scoliose heeft een zwaar psychologisch effect; daarom vinden wij dat ‘bult’ niet moet worden gebruikt bij het bespreken van de aandoening. Wij vinden dat ‘boog’ een beter woord is zonder de negatieve connotaties.

Common Concealment Methods to Watch For

Als je de ouder of verzorger van een adolescent bent, verlies dan niet de hoop. Niet alle adolescenten zullen hun aandoening automatisch verbergen als ze het zelf ontdekken, maar zich bewust zijn van de neiging en tekenen om op te letten kan degenen helpen die dat wel zouden kunnen:

• Dragen van veel zwarte kleding.
• Dragen van hoodies om de bovenrug te verbergen.
• Excessieve tijd voor de spiegel.
• Het dragen van een T-shirt tijdens het zwemmen om de rug te verbergen.

De ouders ervaren veel schuldgevoelens omdat ze de scoliose van hun geliefde niet eerder hebben opgemerkt; dit is zelden de schuld van de ouder. In gevallen van neuromusculaire scoliose heb ik krommingen gezien die in één maand wel 17 graden zijn toegenomen, waardoor het lijkt alsof de aandoening van de ene op de andere dag is ontstaan.

Het beste wat een ouder of verzorger kan doen, is zichzelf informeren en alles in het werk stellen om een open dialoog met hun adolescenten te hebben.

• Ben niet bang om te vragen of ze veranderingen aan hun lichaam hebben opgemerkt waar ze verward over zijn of waar ze over willen praten. Het ergste wat ze kunnen doen is nee zeggen, maar ze weten tenminste dat je er bent, dat je geïnteresseerd bent en dat de dialoog is geopend.

• Als je een aandoening van de ruggengraat vermoedt, kun je de voorwaartse buigtest zelf thuis uitvoeren, gevolgd door een bezoek aan je huisarts of een scoliose-specialist voor röntgenfoto’s en een officiële diagnose.

Het proces van een vooroverbuigende test

Als een arts of ouder een vooroverbuigende test wil uitvoeren, wordt de patiënt of persoon gevraagd eerst rechtop te staan. Vervolgens wordt hij of zij gevraagd voorover te buigen in een hoek van 90 graden, alsof hij of zij zijn of haar tenen aanraakt. De ouder of arts die de test uitvoert, staat achter hem of haar.

In deze houding wordt de rug visueel beoordeeld op de aanwezigheid van een ribbenboog. Bij het onderzoek van een scoliosepatiënt die voorover buigt, zult u een ribbenboog zien die aan één kant meer uitgesproken is. Ribbenbogen zijn vooral prominenter aan de rechterkant van het lichaam, omdat 80 procent van de kinderen daar scoliose ontwikkelt.

De vooroverbuigende test kan ons vertellen waar een kromming langs de wervelkolom zit, maar een betrouwbaardere methode is om de vooroverbuigende test te combineren met een Scoliometer.

• Een scoliometer is een klein apparaatje met een luchtbel erin dat op en neer over de wervelkolom wordt geleid om de asymmetrie van de romp te meten.
• De scoliometer wordt op de wervelkolom van het individu geplaatst terwijl hij voorover buigt.
• De meting voor scoliose wordt gemeten in graden en kan laten zien hoeveel de wervelkolom in het gebied gekanteld is.
• Cell phone apps genaamd ‘scoliometer’ kunnen worden opgezocht.
• Hoewel het geen diagnostisch hulpmiddel is, kan het ouders helpen een idee te geven wanneer een kind moet worden gecontroleerd.
• 7 graden op een scoliometer is meestal gelijk aan 20 graden op een röntgenfoto.

Combinatie van een voorwaartse buigtest met het gebruik van een scoliometer is een geaccepteerde methode geworden voor het aangeven van de aanwezigheid van scoliose. Wij adviseren om bij een scoliometerstand van 4 graden een beoordeling door een arts van het CLEAR Scoliose Instituut te laten uitvoeren.

Terwijl de standaard medische behandeling zou suggereren om bij 4 graden af te wachten, zijn wij het hier bij CLEAR niet mee eens. Hoe sneller een scoliose wordt vastgesteld, hoe sneller deze kan worden gecorrigeerd, vooral bij een hoek van 11 tot 20 graden.

Uitleg over biomechanica van de wervelkolom

biomechanica van de wervelkolom verwijst naar de mechanica van de wervelkolom en hoe de onderdelen afzonderlijk en gezamenlijk werken om de stabiliteit te handhaven. Het omvat ook hoe trauma’s en aandoeningen hun destabiliserende effecten uitoefenen op de wervelkolom.

Het is het principe van spinale biomechanica dat een kromming en gerelateerde asymmetrieën beter zichtbaar maakt bij het vooroverbuigen. Als een patiënt voorover buigt en in flexie gaat, komt er een ongunstige mechanische spanning op het ruggenmerg te staan, helemaal van de nek tot in de onderrug.

Wat er gebeurt is dat de spinouses (knobbels op de ruggengraat), in plaats van normaal naar rechts te draaien, naar links gaan draaien. Wanneer de ruggengraat onder spanning staat, in flexie, of vooroverbuigend, wordt dat heel duidelijk tot het punt dat je de aanwezigheid van een ribbenboog en andere asymmetrieën kunt zien.

Wanneer de ruggengraat de gezonde krommingen verliest die hem kracht en flexibiliteit verschaffen, zal het lichaam reageren door nieuwe krommingen toe te voegen, maar die krommingen zijn niet gezond, en dit is hoe het lichaam probeert zichzelf te stabiliseren.

Conclusie

Aangezien de aard van progressieve aandoeningen, zoals scoliose, is om te verergeren, is het doel om de aandoening zo vroeg mogelijk te diagnosticeren, zodat de behandeling kan worden gestart voordat significante progressie heeft plaatsgevonden en het lichaam zich heeft aangepast aan de kromming.

Hoe eerder scoliose kan worden behandeld, hoe beter de mogelijke resultaten zullen zijn.

De ervaring van mensen met scoliose varieert over een breed spectrum. Houdingsveranderingen, de aanwezigheid van pijn en andere scoliose-gerelateerde symptomen zijn afhankelijk van een aantal factoren, waaronder leeftijd, de oorzaak van de aandoening en de grootte en locatie van de kromming.

Terwijl een voorwaartse buigtest, gecombineerd met een scoliometer, de beoordeling en nauwkeurige krommingsmetingen van een röntgenfoto niet kan vervangen, kan het aangeven dat er een waarschijnlijkheid is van de aandoening en dat er verdere tests moeten worden gedaan.

In de omgang met adolescente idiopathische scoliose, kan het diagnosticeren van de aandoening om een aantal redenen moeilijk zijn: de afwezigheid van pijn, subtiele posturale veranderingen die moeilijk te herkennen zijn, en de neiging van sommige adolescenten om de veranderingen die plaatsvinden aan hun lichaam te verbergen.

Hoe ernstiger de aandoening is, des te waarschijnlijker is het dat er merkbare houdingsveranderingen en symptomen optreden. In gevallen waarin een adolescent waarschijnlijk uit schaamte houdingsveranderingen verbergt, is een voorwaartse buigtest, gecombineerd met een scoliometer, een toegankelijk, niet-invasief en effectief middel om erachter te komen of er inderdaad reden tot zorg is.

Voor ouders en verzorgers die zich zorgen maken dat scoliose een mogelijkheid is, zou ik een voorwaartse buigtest in combinatie met een scoliometer voorstellen. Een mobiele telefoon app kan helpen en kan worden gevonden door te zoeken ‘scoliometer’ op een mobiel apparaat. Door een dierbare rechtop te laten staan en naar voren te laten buigen in een hoek van 90 graden, vallen de karakteristieke ribbenboog en andere asymmetrieën beter op; dit kan zeer voordelig zijn als het gaat om het bevestigen van een diagnose en het starten van een behandeling.

Hier bij het CLEAR Scoliosis Institute moedigen we een proactieve aanpak aan die baat heeft bij vroegtijdige detectie. Een voorwaartse buigtest is een effectieve en eenvoudige test die geen apparatuur vereist en veilig thuis kan worden uitgevoerd. Als u de test hebt uitgevoerd en een ribbenboog of een algemene asymmetrie aan het lichaam hebt opgemerkt, kan een bezoek aan het CLEAR Scoliosis Institute u een officiële diagnose en een positief behandelplan bezorgen.