Wat is de aanbevolen levenslange of cumulatieve dosis voor Adriamycine?

• De aanbevolen levenslange of cumulatieve dosis voor Adriamycine hangt af van iemands risico op cardiotoxiciteit
• Een levenslange cumulatieve dosis Adriamycine van meer dan 550 mg/m2 (voor cycli van 21 dagen) wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op cardiomyopathie
• Bij personen met een hoog risico op cardiotoxiciteit, mag de maximale levenslange cumulatieve dosis doxorubicine niet hoger zijn dan 400 mg/m2.

Adriamycine (doxorubicine) is een geneesmiddel tegen kanker dat met succes is gebruikt bij de behandeling van verschillende vormen van kanker, zoals acute lymfoblastische leukemie, acute myeloblastische leukemie, Wilm’s tumor, borst- en ovariumcarcinomen en vele andere vormen van kanker.

Het behoort tot een klasse van geneesmiddelen die anthracycline-antibiotica worden genoemd. Adriamycine kan niet worden gegeven aan mensen die al eerder zijn behandeld met de maximale cumulatieve doses van ofwel doxorubicine, daunorubicine, idarubicine, of andere anthracyclines of anthracenediones.

Een levenslange of cumulatieve dosis verwijst naar de totale hoeveelheid van een geneesmiddel (of bestraling) die in de loop van de tijd aan een patiënt is gegeven, of tijdens hun leven.

Voor bepaalde geneesmiddelen, zoals Adriamycine, geldt een maximale cumulatieve dosis die aan elke patiënt mag worden gegeven. De dosis wordt beperkt om het risico op toxische bijwerkingen, zoals harttoxiciteit (cardiotoxiciteit), te verminderen.

Cardiotoxiciteit kan ernstig zijn bij behandeling met Adriamycine en kan zich laat tijdens de therapie ontwikkelen, of binnen twee tot drie maanden nadat de behandeling is beëindigd. De symptomen omvatten tekenen of symptomen van hartfalen, waaronder een verminderd vermogen van de linkerkant van het hart om te pompen (LVEF of linkerventrikeluitwerpingsfractie genoemd), een snelle hartslag, kortademigheid, vocht op de longen, evenals andere gerelateerde symptomen.

De kans op het ontwikkelen van hartproblemen (verminderde myocardiale functie) neemt toe naarmate de cumulatieve dosis Adriamycine die is gegeven, hoger is, bijvoorbeeld:

• 1-2% bij een totale cumulatieve dosis van 300 mg/m2 Adriamycine
• 3-5% bij een totale cumulatieve dosis van 400 mg/m2 Adriamycine
• 5-8% bij een totale cumulatieve dosis van 450 mg/m2 Adriamycine
• 6-20% bij een totale cumulatieve dosis van 500 mg/m2 Adriamycine.

De waarschijnlijkheid van het ontwikkelen van congestief hartfalen is gerapporteerd als:

• 1.5% bij een cumulatieve dosis van 300 mg/m2 Adriamycine
• 3-4,9% bij een cumulatieve dosis van 400-430 mg/m2 Adriamycine
• 7-7,7% bij een cumulatieve dosis van 450-475 mg/m2 Adriamycine
• 20,5-21% bij een cumulatieve dosis van 500-728 mg/m2 Adriamycine.

Het risico op het ontwikkelen van hartfalen neemt snel toe met toenemende cumulatieve doses van meer dan 400 mg/m2 en wanneer Adriamycine wordt gebruikt met andere chemotherapeutica, zoals cyclofosfamide, fluorouracil, of vincristine.

Cardiotoxiciteit kan ook optreden bij lagere doses bij senioren, mensen die op jonge leeftijd aan Adriamycine zijn blootgesteld, gelijktijdig gebruik van andere cardiotoxische geneesmiddelen, calciumkanaalblokkers, reeds bestaande hartaandoeningen, of voorafgaande bestraling van het hart. Mensen die het monoklonale antilichaam trastuzumab voorgeschreven krijgen, hebben een veel hoger risico op cardiotoxiciteit met Adriamycine bij lagere cumulatieve doses.

In de bijsluiter van Adriamycine staat dat levenslange cumulatieve doses van meer dan 550 mg/m2 (cycli van 21 dagen) geassocieerd zijn met een verhoogd risico op cardiomyopathie.

Bij mensen met een hoger risico op cardiotoxiciteit moet de maximale cumulatieve dosis doxorubicine worden beperkt tot minder dan 400 mg/m2.

In bepaalde gevallen kunnen mensen die een totale cumulatieve dosis van 450 mg/m2 hebben gekregen, in aanmerking komen voor verdere therapie tot een totale cumulatieve dosis van 700 mg/m2 , mits zij een cardiale beoordeling ondergaan en geschikt worden geacht om de behandeling voort te zetten.

Dexrazoxaan kan worden gebruikt voor cardioprotectie bij patiënten met gevorderde of gemetastaseerde kanker die het risico lopen op het ontwikkelen van cardiotoxiciteit bij het krijgen van Adriamycine.