WAT BETEKENT HET om te berispen?

Photo Credit: Juanedc.com | Flickr (Creative Commons)

Als je met bepaalde christenen omgaat, hoor je misschien het woord “berispen”. Het is een moeilijk woord, dus niet iedereen gebruikt het. Het is een van die woorden die je kunt gebruiken om je geestelijk een weg te banen. Een berisping is gewoon een scherpe vorm van kritiek of afkeuring. Het is in feite een bijbelse manier om te zeggen dat dit niet cool is en dat het nu moet stoppen. Dus je kunt zien waarom het een stoer gespierd type woord is. Het is een woord voor hen met enige autoriteit. Dat gezegd hebbende, wie kun je berispen?

Wel, in de Bijbel kunnen mensen berispt worden. In deze zin wordt het gebruikt tussen iemand die wijs is en iemand die dwaas is of correctie nodig heeft (Spreuken 9:8). Toen Petrus niet helemaal begreep wat Jezus zei over sterven aan het kruis, nam hij hem apart en berispte hem (Matteüs 16:22). Zelfs Jezus werd berispt, hoewel het niet nodig was. We zijn waarschijnlijk allemaal wel eens berispt, hoewel we het waarschijnlijk nooit zo genoemd hebben. Gewoonlijk gebeurt berispen wanneer er een hechte relatie is. Zeg het met me: “Berispingen zijn voor relaties.” Je kunt niet zomaar rondgaan en je kritiek of afkeuring uiten aan willekeurige mensen waar je geen band mee hebt.

Rebukes worden ook gebruikt op Satan. Het boek Judas hoofdstuk 1 vers vertelt hoe Michael de aartsengel tegen Satan zei “de Heer berispt u!” Dus in feite berispte Michael Satan niet, hij deed een beroep op een hogere autoriteit. Hij zei in feite dat de Heer je afkeurt. Veel christenen zeggen dit nu wanneer zij geloven dat Satan betrokken is bij het stoppen van hun plannen of hen geestelijk aanvalt. Dit heeft zijn plaats, maar de Bijbel spreekt meestal over het berispen van andere mensen.

We moeten berispingen ontvangen en geven. Het staat niet alleen in de Bijbel, maar het is bevolen door de Bijbel. In Leviticus 19:17 geeft Mozes opdracht aan de Israëlieten om hun naasten te berispen en openhartig met hen te spreken, zodat zij niet schuldig zouden zijn en zouden delen in de zonde van de ander. Het klinkt zo onaangenaam in onze zeer gevoelige individualistische postmoderne cultuur. Een berisping geven kan klinken alsof je je “in iemands zaken” mengt. Het punt is dat berispingen bedoeld zijn om mensen ervan te weerhouden dwaze en schadelijke keuzes te maken. Berispingen zijn levensredders en dat is de zaak waarin wij ons als christenen bevinden.