Walter Becker’s Weduwe Details Steely Dan Co-Founder’s Swift Ziekte, Dood

Hoewel, zoals Delia Becker schrijft, Walter onderging eigenlijk “een intens regime van chemotherapie” op dat moment om de kanker te bestrijden, die “uit het niets leek te zijn gekomen en zich met angstaanjagende snelheid had verspreid.”Slechts vier maanden na zijn diagnose stierf Becker in zijn huis in New York City, “omringd door zijn familie, zijn muziek, en een stormachtige regenbui – een van zijn favoriete geluiden – die uit het raam waaide.”

Lees hieronder de volledige brief van Delia Becker:

Als Walter Becker’s vrouw van vele jaren, wilde ik met zijn fans wat informatie delen over zijn dood die nog niet eerder is gemeld. Ik realiseer me dat dit te laat is, en ik hoop dat jullie begrijpen waarom. Voor mij persoonlijk was zijn dood een verwoestende klap, zoals ik weet dat het voor velen van jullie was. Ik begin net de hartverscheurende impact ervan te boven te komen.

Walter stierf tijdens de behandeling voor een zeer agressieve vorm van slokdarmkanker. De kanker werd ontdekt tijdens een van zijn jaarlijkse medische controles en de aanwezigheid ervan kwam als een grimmige verrassing voor Walter, zijn artsen en voor mij. Het leek uit het niets te zijn gekomen en had zich met angstaanjagende snelheid verspreid.

Walter koos voor een intensieve chemotherapieregime in Sloan Kettering, maar tussen de agressiviteit van de kanker en de overweldigende toxiciteit als gevolg van de chemotherapiebehandelingen, overleed Walter minder dan vier maanden nadat de kanker was ontdekt.

Walter overleed vredig in ons huis in New York City, omringd door zijn familie, zijn muziek, en een stormachtige regenbui – een van zijn favoriete geluiden – die uit het raam waaide. Zoals hij wenste, werd hij gecremeerd zonder ceremonie of herdenking in New York City.

Onbegrijpelijk, Walter wilde privacy tijdens het verloop van zijn ziekte en hij hoopte op herstel. Hij wilde terug kunnen keren naar het podium en weer kunnen optreden voor zijn fans. Het is belangrijk voor mij, zoals het voor Walter was, dat jullie allemaal weten dat hij nooit de bedoeling had om iemand in het ongewisse te laten over zijn toestand. Hij had gewoon geen tijd meer, veel sneller dan iemand van ons voor mogelijk hield.

De tsunami van eerbetonen en herdenkingen die op Walter’s overlijden volgden, was diep ontroerend. Zelfs zijn “Nummer 1 Fan” – ik – zou niets hebben voorspeld dat in de buurt komt van de diepte en breedte van de publieke uitingen van degenen wier levens werden verrijkt door Walter – door zijn talent, zijn vriendelijkheid, en zijn vaardigheid in het inspireren van een aantal ondeugende plezier.

Dank u, iedereen, voor uw hulp aan mij en zijn dierbaren om te weten dat Walter’s stempel op de wereld – en op u allen – niet snel zal vervagen.