Waarom Steve Perry Journey voorgoed verliet

Journey verloor zanger Steve Perry voor de tweede keer op 7 mei 1998. De eerste keer, in de jaren ’80, was Perry’s vertrek vrijwillig – het resultaat van recent solosucces en groeiende onverschilligheid ten opzichte van de band.

Ten tijde aan hun lot overgelaten, vormden voormalige bandleden Neal Schon en Jonathan Cain Bad English met zanger John Waite. (Perry had bassist Ross Valory en drummer Steve Smith ontslagen tijdens de sessies voor Raised on Radio uit 1986.)

Een decennium zonder felle arenaspots maakte de weg vrij voor Journey’s triomfantelijke reünie halverwege de jaren ’90. Het resulterende Top 20 album, 1996’s Trial by Fire, zwom tegen de stroom van de heersende alt-rock van die tijd in. Drie hitsingles, een Grammy-nominatie en plannen voor een succesvolle comeback-tournee deden het weer lijken op de goede oude tijd.

Helaas werden die tourplannen ontspoord toen Perry een wandelongeluk kreeg en weigerde de heupoperatie te ondergaan die nodig was om hem weer op het podium te krijgen. Dit opende de deur voor hernieuwde wrok en riep ongetwijfeld herinneringen op aan de machtsgreep van de zanger eind jaren ’80 naar het lot van Journey.

In plaats van deze keer te buigen voor Perry’s grillen, rekenden de andere leden van Journey op de hernieuwde steun van hun fanbase en onlesbare honger naar tourdata door een Perry-soundalike Steve Augeri aan te werven om door te gaan met de zaken.

De beslissing van de band leek te zijn gerechtvaardigd door een succesvol decennium van touren en opnemen met Augeri en, later, Arnel Pineda. Perry, van zijn kant, hield een relatief laag profiel, schijnbaar tevreden met het brullen van “Don’t Stop Believin'” vanaf de tribune van het honkbalstadion van zijn woonplaats San Francisco Giants, en af en toe opduikend als gastzanger. Hij heeft sindsdien slechts één solo album uitgebracht.