Waarom ingeblikte zalm een slimmere keuze is dan tonijn

Waarom eet je niet gewoon tonijn, zeg je? Omdat ingeblikte zalm het op alle fronten verslaat. Het heeft niet het kwikprobleem dat tonijn heeft omdat sockeye en roze zalm, de soorten die het meest worden ingeblikt, zich vooral voeden met kleine schaaldieren en plankton (in plaats van grotere vis, zoals tonijn doet). Ingeblikte zalm bevat dezelfde gewenste omega-3 vetzuren als verse zalm, evenals veel vitamine A en B-complexen. Bovendien komt een groot deel van de Amerikaanse sockeye zalm uit Bristol Bay, Alaska, een robuuste, goed beheerde visserij. Volgens Paul Greenberg, auteur van “The Omega Principle” en twee andere boeken over zeevruchten, “De absoluut gemakkelijkste manier om over te schakelen op een gezonder, duurzaam dieet van zeevruchten is om over te schakelen van tonijn naar zalm.”

Zelfs in een crisis – of misschien vooral tijdens een crisis – willen we dat ons voedsel goed smaakt. En ingeblikte zalm is geen compromis. Ja, het mist de zijdeachtige textuur van verse zalm, maar de smaak is rijk en vitaal. De heer Greenberg raadt aan het overal te gebruiken waar je tonijn zou gebruiken: in zalmsalade of gegooid met pasta en veel citroen en goede olijfolie. Bij mij thuis eten we regelmatig ouderwetse zalmkoekjes (altijd in combinatie met erwten en aardappelpuree) en lunchwraps van ingeblikte zalm, zwarte bonen, avocado en een scheut Sriracha.

Nodig om te weten

Sockeye (rode) zalm: heeft een brutalere smaak en helderdere kleur. Lekker in chowders en in vlokken in salades.

Chum (roze) zalm: is milder en minder duur. Gebruik het overal waar u tonijn in blik gebruikt.

Welk merk te kopen?

Veel conservenfabrieken leveren meerdere merken, dus de sockeye in het ene blikje is vaak hetzelfde als in het andere. Een paar merken bieden producten zonder been of huid aan, waar sommige koks de voorkeur aan geven.