Voormalig NBA-scheidsrechter Joey Crawford onthult dat hij van David Stern in therapie moest nadat hij Tim Duncan had uitgeworpen omdat hij moest lachen

Voor een scheidsrechter, in de NBA of welke sport dan ook, is het te hopen dat je in principe anoniem kunt blijven. Als fans je gaan herinneren voor bepaalde wedstrijden of incidenten, is dat meestal geen goede zaak. Dat was zeker het geval met voormalig NBA official Joey Crawford, die berucht werd door het uitwerpen van San Antonio Spurs ster Tim Duncan voor het lachen op de bank in 2007.

Nu, dat was niet de enige reden waarom mensen zich Crawford herinnerden, maar het was zeker het bepalende moment van zijn lange carrière. Interessant is dat hij onlangs zei dat terwijl het bijna zijn carrière ruïneerde, het uiteindelijk ook zijn carrière redde. Crawford kreeg een boete van 100.000 dollar en een schorsing voor de rest van het seizoen, maar hij onthulde ook dat toenmalig NBA-commissaris David Stern hem in therapie liet gaan na de uitwijzing. Via ESPN:

Stern schorste me voor de rest van het seizoen. Ik dacht dat er een goede kans was dat mijn carrière voorbij zou zijn. Stern beveelt me om naar een Park Avenue psychiater te gaan. Hij zegt dat ik twee keer moet gaan — twee uur per sessie. Deze man gaat bepalen of ik gek ben of niet. Ik ga naar boven, en ik ben doodsbang. Ik heb al een boete van $100.000 gehad. Ik heb een pak aan en zweet tot aan mijn riem. Dus, deze psychiater wist het verschil niet tussen een basketbal en een volleybal. Na twee uur, zegt hij, ‘Oké, we zijn klaar. Ik zei: ‘Ho, ho, ho, ho! Ik moet nog een dag komen voor nog een paar uur. Heb je nu al besloten dat ik gek ben?’ Hij zei: ‘Je bent niet gek.’ Ik zei: ‘Nou, wat ben ik dan? Wat is mijn probleem?’ Hij zei: ‘Je bent te gepassioneerd over je werk. Ik dacht: ‘Oké, met die diagnose kan ik leven.’

Ik ging uiteindelijk naar Dr. Joel Fish in Philadelphia. Iedereen in Philly in de sportwereld ging naar hem toe als ze problemen hadden. De man redde mijn carrière. Ik begon hem een paar keer per week te zien.

Hij zei dan tegen me: ‘Joe, als je voelt dat je opkomt, doe dan iets met je handen. Leg ze naast je zij of achter je rug. Hij zei tegen me: ‘Blijf jezelf eraan herinneren, kalmeer, kalmeer. Als iemand me op de huid zat vanwege een foute beslissing, herinnerde hij me eraan: ‘Rustig ademhalen. Herinner jezelf eraan dat je een goede scheidsrechter bent. Die dingen hielpen me door mijn laatste 10 jaar in de NBA.

Het is natuurlijk geweldig dat er een happy end was aan deze saga, en dat het bezoeken van een therapeut zo goed uitpakte voor Crawford – tot het punt dat het niet alleen zijn carrière redde, maar ook zijn persoonlijke leven hielp. Maar als je uitzoomt, is er iets afstotelijks aan een baas die zijn werknemer opdraagt in therapie te gaan. Dat is iets wat een werkplek kan voorstellen of aanbieden, maar wanneer het verplicht wordt gesteld met de impliciete dreiging dat je je baan verliest als je niet gaat, is dat niet zo geweldig.

Dat is echter een van de redenen waarom deze mentale gezondheid in de NBA-serie die ESPN’s Jackie MacMullan doet, belangrijk is. Het brengt deze vragen over het belang van geestelijke gezondheid, de rol van het team en de competitie in het helpen van hun spelers, coaches en scheidsrechters door middel van een aantal van deze problemen, evenals waar de lijn zou moeten zijn in termen van vertrouwelijkheid.