Voor veel inheemse Amerikanen is Thanksgiving een dag van rouw

(CNN) Terwijl inwoners van Plymouth, Massachusetts, zich in 1970 voorbereidden op een diner ter herdenking van de landing van de Mayflower, stelde een leider van de stam die met de Pilgrims had gefeest, een toespraak op om tijdens het evenement te houden.

“De Pilgrims hadden nauwelijks vier dagen de kusten van Cape Cod verkend voordat ze de graven van mijn voorouders hadden beroofd en hun maïs en bonen hadden gestolen,” luidt een regel uit de opmerkingen die Aquinnah Wampanoag-stamleider Wamsutta Frank James had gepland te houden.

Maar de organisatoren wilden het niet toestaan — zelfs 350 jaar na het interculturele feest waarvan de meeste Amerikanen leren dat het aan de basis ligt van Thanksgiving.

Tall Oak hielp de Nationale Dag van de Rouw te creëren.

“Toen hij het aan hen voorlegde, zeiden ze: ‘Nou, we kunnen niet toestaan dat je dat voorleest, want 90% van de mensen zou weglopen,’ herinnerde Tall Oak, een lid van de Aquinnah Wampanoag-stam, zich aan CNN.

Wamsutta werd gevraagd de toespraak te herschrijven, maar hij weigerde. “Dus trok hij zich terug,” zei Tall Oak.

Toen dit bekend werd, werd de Nationale Dag van de Rouw geboren, een soort tegenherdenking die elke vierde donderdag van november plaatsvindt. Nu in zijn 50e jaar, de gewoonte omvat een paar honderd inheemse Amerikanen en niet-inheemse mensen verzamelen op Cole’s Hill, met uitzicht op Plymouth Rock, om Thanksgiving te overwegen vanuit het perspectief van de inheemse Amerikanen.

Een plaquette op de plaats merkt op: “Thanksgiving Day is een herinnering aan de genocide op miljoenen van hun volkeren, de diefstal van hun land, en de meedogenloze aanval op hun culturen. Deelnemers aan de Nationale Dag van Rouw eren de inheemse voorouders en de strijd van inheemse volken om vandaag de dag te overleven.”

“We gaan er elk jaar heen, samen met veel niet-inheemse bondgenoten, ook, om te praten over de waarheid over Thanksgiving,” zei Mahtowin Munro, co-leider van de Verenigde Amerikaanse Indianen van New England.

“We moeten het verhaal nog steeds hervertellen omdat het nog steeds niet goed genoeg bekend is,” zei ze. “Maar ik denk dat steeds meer niet-inheemse mensen luisteren en leren en geïnteresseerd zijn in de waarheid over wat er is gebeurd.”

Een plaquette op Cole’s Hill in Massachusetts erkent de tegenherdenking op Thanksgiving.

Inheemse Amerikanen gingen naar Plymouth om een aanval af te wenden

Illustraties van hoe de eerste Thanksgiving eruit zou hebben kunnen zien, tonen vaak Massasoit Ousamequin, de leider van de Wampanoag-stam, die een uitnodiging van de Pilgrims van Plymouth aanneemt om samen met hen een feestmaal te vieren. Vervolgens breken de vroege kolonisten en de inheemse Amerikanen zij aan zij brood.

“Er is deze hele Norman Rockwell-fantasie van waar Thanksgiving over ging, dat het dit enorme feest was tussen de eerste kolonisten en de stammen die gingen zitten en praatten, en dat was echt niet het geval,” zei Cedric Cromwell, voorzitter van de Wampanoag-stam.

In werkelijkheid waren de Pilgrims zich aan het voorbereiden op een aanval, zei hij.

Een standbeeld van Massasoit kijkt uit over de zee bij Cole’s Hill.

“We stuurden 90 man naar de eerste kolonisten om te zien waarom ze met geweren schoten en wapens oefenden om te zeggen: ‘Hé, waar bereiden jullie je op voor?’ En ze bereidden zich voor op een soort oorlog om onze mensen neer te halen,” zei hij. “Dus gingen we met hen om de tafel zitten voor een discussie, en (dat) leidde tot een feest.”

De populaire overlevering, zei hij, slaat ook vaak de 17e-eeuwse realiteit over: De Wampaonag waren van cruciaal belang voor het overleven van de nieuwe kolonisten die eerste winter, en de stam had zijn eigen regering, cultuur en religieuze overtuigingen.

De gebrekkige erkenning van deze feiten heeft ertoe geleid dat sommige stamoudsten van de Wampanoag stam van mening zijn dat Thanksgiving als feestdag helemaal niet gevierd zou moeten worden.

“Het is de enige dag in het jaar waarop heel Amerika het hoofd buigt en bedankt voor alles wat ons is afgenomen,” zei Tall Oak.

De Wampanoag ‘vechten nog steeds voor onze rechten’

Inheemse Amerikanen worden vandaag de dag geconfronteerd met ongelijkheden op het gebied van werkgelegenheid en welvaart. Inheemse mensen hebben ook het hoogste aantal zelfmoorden en het op een na hoogste aantal overdoses van opioïden van alle demografische groepen in de Verenigde Staten.

De Wampanoag-stam vecht nog steeds over soevereiniteit en landrechten die in de jaren 1770 zijn vastgesteld, vertelde Cromwell aan CNN, nadat de Trump-administratie een Obama-era-erkenning van de Wampanoag’s tribale landtrust had teruggedraaid. Het gebruik en de belasting van meer dan 300 acres land zijn in geschil, zei hij.

Wamsutta Frank James spreekt in 1974 bij het standbeeld van Massasoit bij Plymouth, Massachusetts.

Aan de vooravond van een stemming in het Huis in mei over een wetsvoorstel dat de erkenning van die stammenlanden herbevestigde, tweette president Donald Trump dat Republikeinen tegen dat wetsvoorstel moesten stemmen omdat het werd gesteund door “Elizabeth (Pocahontas) Warren. Het is oneerlijk en behandelt inheemse Amerikanen niet gelijk!”

Het wetsvoorstel is met tweepartijdige steun door het Huis gekomen, maar blijft in het ongewisse in de Senaat.

De wetgeving gaat over meer dan alleen landrechten, zei Cromwell. Het gaat om de erkenning van de bijdragen van de inheemse Amerikanen aan de oprichting van de natie.

“Thanksgiving is de dag die we de nationale dag van rouw noemen, omdat we nog steeds niet ons recht krijgen als die oorspronkelijke mensen die hebben geholpen dit land te vormen, die relaties hadden om die eerste kolonisten te helpen dit geweldige land te vestigen en te creëren,” zei hij. “En waar staan we vandaag als Wampanoag-volk? We zijn nog steeds aan het vechten voor onze rechten.”