Victoriaanse kinderen in de problemen met de wet

• Taken
• Achtergronden
• Aantekeningen van docenten

Jongeren zijn altijd in de problemen geweest met de wet. Wat in de loop van de tijd verandert, is hoe de maatschappij met haar jonge delinquenten omgaat.

Vóór het Victoriaanse tijdperk werd er geen onderscheid gemaakt tussen criminelen van welke leeftijd dan ook. Jonge kinderen konden dus naar een gevangenis voor volwassenen worden gestuurd. Er zijn verslagen van kinderen van 12 jaar die werden opgehangen.

De Victorianen maakten zich grote zorgen over criminaliteit en de oorzaken ervan. Hervormers stelden vragen over hoe jonge mensen die de wet hadden overtreden, moesten worden behandeld. Zij zagen in dat het opsluiten van kinderen met volwassen criminelen er nauwelijks voor zou zorgen dat zij in de toekomst een eerlijk leven zouden leiden. Aan de andere kant geloofden zij heilig in strenge straffen. In 1854 werden Reformatorische Scholen opgericht voor delinquenten jonger dan 16 jaar. Dit waren zeer strenge plaatsen, met een strenge discipline die werd afgedwongen door regelmatige afranselingen. Jongeren werden er voor lange straffen heen gestuurd – meestal meerdere jaren. Een jonge delinquent begon zijn straf gewoonlijk echter nog met een korte periode in een gevangenis voor volwassenen.

Taken

Achtergronden

Criminaliteit, en hoe er mee om te gaan, was een van de grote vraagstukken van het Victoriaanse Groot-Brittannië. In de eerste plaats leek er sprake te zijn van een stijgend misdaadcijfer, van ongeveer 5.000 geregistreerde misdaden per jaar in 1800 tot 20.000 per jaar in de jaren 1830. De Victorianen geloofden er heilig in om misdadigers hun verantwoordelijkheid te laten nemen en te straffen. Tussen 1842 en 1877 werden in Groot-Brittannië 90 nieuwe gevangenissen gebouwd.

Criminaliteit onder kinderen schokte de Victorianen. Dickens’ verslag van Fagins bende jonge zakkenrollers onder leiding van de Artful Dodger, in ‘Oliver Twist’, gepubliceerd in 1837, speelde in op deze populaire bezorgdheid. In 1816 richtte het Parlement zelfs een “Comité voor onderzoek naar de alarmerende toename van jeugdcriminaliteit in de metropool” (Londen) op. Maar in hoeverre moeten ideeën over straf, waarbij de misdadiger zijn daden onder ogen moet zien door middel van een lange, zware gevangenisstraf, van toepassing zijn op kinderen?

Een stap in de richting van een andere behandeling van kinderen was de Juvenile Offences Act van 1847, die bepaalde dat jongeren onder de 14 (weldra opgetrokken tot 16) moesten worden berecht door een speciale rechtbank, niet door een rechtbank voor volwassenen. Nog ingrijpender waren de eerste Reformatorische Scholen, die in 1854 werden opgericht. Jongeren werden voor lange periodes – meerdere jaren – naar een reformatorische school gestuurd. De lange straffen waren bedoeld om het kind los te weken van de “slechte invloeden” van thuis en omgeving.

Reformatoria waren het grootste deel van de 19e eeuw de uiterste grens van wat de regering bereid was te doen om kinderen anders te behandelen. In het begin van de 20e eeuw begon de houding in de richting van hervormingen te veranderen. Vanaf 1899 werden kinderen niet langer naar gevangenissen voor volwassenen gestuurd. In 1902 werd een experimentele school opgericht in Borstal, in Kent. Het werd geleid als een kostschool, met veel sport, personeel zonder uniform en een meer aanmoedigende houding tegenover de kinderen. Er werden nog meer ‘Borstals’ opgericht, maar in 1982 ging men over van hervorming naar bestraffing en werden ze meestal omgevormd tot instellingen voor jeugdige delinquenten.

De documenten zijn ook interessant als voorbeeld van het vroege gebruik van fotografie in politieverslagen.

Aantekeningen voor leerkrachten

Deze les kan gebruikt worden in de context van de geschiedenis van Misdaad en Straf, of als illustratie van een aspect van het leven in het Victoriaanse Groot-Brittannië. De les kan ook gebruikt worden om een discussie op gang te brengen over de gevangenis van vandaag.

Criminaliteit en de behandeling van delinquenten is altijd controversieel, zowel vandaag als in het verleden. De slinger van hervorming en rehabilitatie versus straf heeft door de geschiedenis heen geschommeld en blijft schommelen in de meeste discussies in de klas.

De twee zaken in de documenten illustreren wat velen zouden zien als de strengheid van de Victoriaanse justitie, gebaseerd op vergelding.