Verschil tussen Neptunus en Poseidon

Romeinse zeegod Neptunus

Bij het horen van de namen Neptunus of Poseidon roepen veel mensen hetzelfde beeld op, namelijk dat van een zee- of watergod en de paarden, en altijd met een drietand. En inderdaad, het zijn beide zeegoden, maar of het nu wel of niet dezelfde god is, staat ter discussie.

Velen geloven dat de Romeinen eenvoudigweg de Griekse god Poseidon hebben overgenomen en zijn naam in Neptunus hebben veranderd. Maar zelfs als ze naar dezelfde god verwijzen, dan nog zijn hun afbeeldingen verschillend in een aantal belangrijke aspecten (ondanks het feit dat ze in de kunst vaak erg op elkaar lijken). Ook andere verschillen zijn opmerkelijk.

1. Oorsprong

De belangrijkste reden waarom Poseidon en Neptunus als dezelfde god worden beschouwd is omdat sommigen denken dat ze dat ook werkelijk zijn. In wezen is Poseidon de Griekse Neptunus en Neptunus de Romeinse Poseidon. Dit zou een kwestie van semantiek zijn, en er zijn veel overeenkomsten in zowel de Griekse god als de Romeinse god mythologie om hun gelijkwaardigheid te suggereren. In beide structuren was er een god van de zee, een god van de hemel en een god van de onderwereld. In Rome waren dat Neptunus, Jupiter en Pluto. In Griekenland waren dat Poseidon, Zeus en Hades.

Zoals hun rollen als goden, zijn ook de oorsprongsverhalen van Poseidon en Neptunus vrij gelijkaardig. Poseidon werd geboren uit de goden Cronus (Kronos) en Rhea. Kronos at al hun kinderen bij de geboorte op, totdat Rhea hem er toe overhaalde een grote rots te eten in plaats van hun zesde kind, Zeus, waardoor hij gedwongen werd alle andere kinderen op te geven, waaruit het Griekse pantheon zich begon te ontwikkelen.

Het ontstaan van Poseidon’s oorsprongsverhaal houdt waarschijnlijk verband met de eerste Grieks sprekende mensen die het Arcadische gebied in de Bronstijd binnenkwamen, en die hun religieuze overtuigingen vermengden met die van de plaatselijke inheemse bevolking. Er wordt gespeculeerd dat slechts enkele goden door de Grieken werden meegebracht, waarvan Poseidon er niet één was en aanvankelijk verschijnt hij in de mythologie als een paard dat de riviergeest van de onderwereld voorstelt. Deze voorstelling komt ook in de Noord-Europese folklore veel voor. In een soortgelijke mythe uit Minoa paart de godin Pasiphae met een witte stier (die als de pre-Olympische Poseidon wordt beschouwd) en baart zij de Minotaurus. In de streek van Mycene denkt men dat Poseidon oorspronkelijk niet verbonden was met water of zeeën. Het oorsprongsverhaal dat resulteert in Zeus die Kronos uitroeit en de goden naar hun overeenkomstige rijken vernoemt, wordt door Homerus en Hesiod in hun geschriften bevestigd. Het is echter nog steeds onduidelijk of Poseidon voor het eerst werd vereerd als een paardengod of als een god van de zeeën.

Griekse god Poseidon

Net als Poseidon werd Neptunus vereerd als zowel een paardengod als een god van de zeeën. Zijn mythologie omvat het verhaal waarin hij paarden schept door zijn affaire met Medusa. Een ander gespeculeerd verschil tussen de twee goden ligt in de geografie van de streken waar zij werden vereerd. De Latijnse bevolking had aanvankelijk geen toegang tot een grote zee, zodat de god Neptunus in het begin de god van het zoete water was. Het lijkt waarschijnlijk dat de kenmerken voor Neptunus werden overgenomen van de Griekse Poseidon, maar dan gecombineerd met de Etruskische god, Nethuns, de god van de galblaas.

1. Etymologie

De oorsprong van de naam Poseidon is onduidelijk en omvat twee primaire theorieën. De eerste speculeert dat de naam is afgeleid van het Griekse woord voor man (posis) en het woord voor aarde (da). De tweede theorie interpreteert het woord wortelwoord dawon als water , en Posei-dawon als meester van de wateren. En tenslotte is er ook nog de mogelijkheid dat het woord een oorsprong heeft die dateert van vóór de Griekse cultuur.

Zoals Poseidon is de etymologie voor Neptunus onduidelijk en zijn er meerdere interpretaties. Varro stelt dat de naam is afgeleid van het woord neptus, dat bedekking betekent, en nuptiae, als huwelijk tussen Hemel en Aarde. Een andere theorie meent dat het komt van het Indo-Europese woord voor vocht, neptu en weer een andere meent dat het uit dezelfde streek komt, maar is afgeleid van het woord nepot, dat afstammeling betekent, of zoon van een zuster. Aan het eind van de 20e eeuw ontstond een ander geloof, dat de woorden nebh, dat vochtig of nat betekent, combineerde met het woord worso, dat water geven of irrigeren betekent.

1. Verering

De uiting van verering van Poseidon werd op verschillende manieren uitgedrukt. Hij was de oppergod in veel Griekse steden, waaronder Korinthe, en was in Athene alleen Athena de tweede god. Hij stond erom bekend dat hij met zijn drietand soms aardbevingen veroorzaakte, waardoor velen in de oude Griekse wereld (waaronder Alexander de Grote) offers brachten in de vorm van paarden om veilig door het water te kunnen reizen. Poseidon was ook bekend als een van de verzorgers van het orakel te Delphi, vóór Apollo. Hij werd ook in staat geacht bepaalde vormen van geestelijke problemen te veroorzaken, waaronder vormen van epilepsie.

Neptunus werd vereerd op zijn eigen festival, dat plaatsvond op het hoogtepunt van de zomer en de Neptunalia werd genoemd. Dit feest was gewijd aan het werk van behoud en drooglegging van oppervlakkige wateren. Dit is in de eerste plaats te wijten aan het feit dat Neptunus zich aanvankelijk ontpopte als de god van de bronnen, meren en rivieren in de landstreek. Vanwege dit aanvankelijke verband wordt gedacht dat Neptunus misschien pas veel later in zijn evolutie een primaire god werd dan Poseidon. In de stad Rome had hij slechts één tempel, gelegen bij de renbaan Circus Flaminius. Hij werd beschouwd als een van de slechts 3 goden voor wie het offeren van een stier passend werd geacht.