Verschil tussen formele sociale controle en informele sociale controle (met tabel)

Chaos in de samenleving is duidelijk. Elk individu draagt zijn perceptie van de wereld met zich mee en werkt dienovereenkomstig. De perceptie bouwt zich op in de loop der jaren, opgedaan uit de familiewaarden, achtergrond en ervaring. Samenleven als een beschaafde maatschappij vraagt van individuen dat zij zich gedragen op een manier en zich houden aan het decorum en de regels die door de organisatie zijn vastgesteld.

Vaak breken mensen protocollen en handelen zij volgens hun ideologie en perceptie tegen die van de bevolking in, wat een ravage veroorzaakt. Regels en richtlijnen worden daarom opgesteld om een uniforme behandeling te handhaven en streng op te treden tegen de overtreder. Ze werken ongeacht geslacht, etniciteit of religie.

Er zijn richtlijnen vastgelegd in de grondwet van elk land dat gedrag en moraal verzekert op een groter niveau, terwijl er mensen zijn in kleinere groepen die hun eigen manieren van morele politie uitoefenen.

Sociale controle is een manier om deze normen en standaarden aanvaardbaar af te dwingen om cohesie en sociale orde te bereiken. Het werkt formeel en informeel ook, die beide erin slagen om stabiliteit in het systeem te brengen.

Formele sociale controle vs Informele sociale controle

Het verschil tussen formele en informele sociale controle is dat formele sociale controle dicteert op een groter terrein en omvat geschreven wetten en voorschriften, terwijl informele sociale controle werkt op een gemeenschapsniveau zonder die geschreven en geformuleerde richtlijnen.

Formele sociale controle als naamgever zijn de officiële richtlijnen, wettelijk gevormd om de stabiliteit te handhaven en het onrecht te bestrijden.

Zij zijn geschreven reeksen, toegepast op alle burgers van een staat of een land, ongeacht hun godsdienstige overtuiging, geslacht, kleur, of etniciteit.

De controlemaatregelen worden gehandhaafd door de regering en organisaties die het gezag of een zeggenschap hebben die door een meerderheid wordt aanvaard. Zij omvatten de politieagenten, militairen, de rechterlijke macht, werkgevers van een bedrijf, of een organisatie.

Het wordt beoefend door de uitvoering van de vastgestelde wetten en voorschriften, het verbod op onethisch gedrag. Het omgaan met de situatie hangt af van de mate van ernst, kan variëren van een eenvoudige boete tot gevangenisstraf en zelfs de doodstraf.

In de bedrijfswereld zijn de organisatorische richtlijnen er om ongehoorzaamheid te begeleiden en te reguleren, de werknemers worden onderworpen aan oriëntatieprocessen, afwijking van de richtlijnen kan leiden tot beëindiging.

Informalsociale controle is een terloopse en plaatselijke manier om de normen die als gezond en humaan worden beschouwd, op te leggen en te handhaven. Deze richtlijnen zorgen ervoor dat een gemeenschap haar cultuur in stand houdt door zich niet in te laten met moreel corrupte handelingen.

Er zijn geen geschreven of gedocumenteerde verslagen, maar wel geaccepteerde lijnen die worden getrokken om stabiliteit en zindelijkheid te handhaven. Ze worden doorgegeven door ouders en oudsten en worden aangeleerd als basis om zich correct te gedragen en zich niet over te geven aan onaanvaardbare activiteiten.

In kleinere gemeenschappen zijn de oudsten of het hoofd van de clan over het algemeen de mensen met macht die het vonnis dicteren als het mis gaat, in een relatief geavanceerde regio wordt totale boycot, sarcasme en afkeuring aangenomen.

De strengheid en de sociale controle variëren, de lokale bevolking in schuld en schaamte van oordelen verbeteren hun gedrag, maar het faalt waar de relatie in de gemeenschap zwak is, waar het de mensen niet kan schelen wat anderen zouden kunnen denken.

Conformiteit en gelijkgestemdheid hebben de overhand en mensen moeten zichzelf vaak beschermen door het te volgen, zelfs als het oordeel gebaseerd is op een persoonlijke theorie.

Belangrijkste verschillen tussen formele sociale controle en informele sociale controle

• Het belangrijkste verschil tussen formele en informele sociale controle is dat bij de eerste sprake is van een op schrift gestelde reeks regels en normen, die vooraf zijn vastgesteld en door iedereen worden aanvaard, terwijl bij de tweede kwesties en zorgen terloops worden behandeld, zonder geformuleerde of gedocumenteerde richtlijnen.
• De ambtenaren, het hoofd van de staat, en degenen die de regels bepalen regelen de handhaving en wordt uitgevoerd door politie, leger, en de rechterlijke macht om rechtvaardigheid te bieden, informele sociale controle mechanisme, informele aanpak echter behandelt de situaties op een lokaal niveau, de oudsten bewaken de cultuur en de zindelijkheid in de gemeenschap.
• Formele sociale controle houdt rekening met een groter gebied (een staat of een natie), informele echter houdt zich bezig met gemeenschapsproblemen.
• De formele manier is professioneel en doeltreffender omdat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen een klasse, sekte of ideologie, maar de informele manier kan soms partijdig zijn.

Iedereen heeft het recht zijn eigen leven te leiden, maar als men collectief in de samenleving leeft of met mensen samenwerkt, wordt het belangrijk bedachtzaam te zijn, steun te verlenen en de ethische basisrichtlijnen te volgen.

Een informele manier van omgaan met de situatie en sociale controle heeft zijn positieve en negatieve kanten, Fair-play, vooringenomenheid, onderscheid maken op basis van geslacht en religie bij het geven van een oordeel of shaming en intimidatie kunnen de ondeugden zijn die ermee geassocieerd worden.

De positieve kanten van informeel handelen kunnen zijn het sociale stigma dat onethische gedachten uitschakelt.

Het formele systeem slaagt er echter in een grotere massa aan te pakken zonder oneerlijke middelen, de richtlijnen zijn geschreven, zodat niemand ze kan afkeuren.

verslag van deze advertentie

Inhoudsopgave