Verrukkelijke catalogus van traditionele Mexicaanse zoetigheden

De Mexicaanse gastronomie is omvangrijk in haar smaken, variëteiten van ingrediënten en zelfs excentriciteiten. Het is het resultaat van de coëxistentie van inheemse volkeren, Spanjaarden, mestiezen en Creolen in de loop van de geschiedenis van het land; voornamelijk het resultaat van de mengeling van inheemse en buitenlandse producten die zich hebben aangepast aan het klimaat van de verschillende regio’s van het land. Alsof de tijd de cultuur en de voeding die zo eigen zijn aan de Mexicaanse cultuur een hypnotiserend effect heeft laten sorteren door middel van sensaties, vooral in gerechten zoals Mexicaanse zoetigheden.

Volgens Susana Ambrocio López, studente gastronomie, werden de eerste snoepjes in het gebied “gemaakt met vruchtenpulp, granen en honing, die de reizigers en kooplieden dienden om de lange reizen te doorstaan en zich snel van energie te voorzien”. Bijvoorbeeld de tzoalli of saule ?tegenwoordig het zoet van de vreugde ? dat vroeger gekookt werd in maguey-honing, dik, zoet en donker, en daarna met piloncillo, rietsuiker van de maïsplant of honing van de honingmier of de pipiola-bij.

Na verloop van tijd, en jaren van de Spaanse kolonie, begonnen verschillende traditionele Mexicaanse zoetigheden te ontstaan – en blijven tot op de dag van vandaag intact – op basis van fruit; zoals guava at, tejocote en meer. De meeste van deze zoetigheden werden gemaakt met vruchten die inheems waren in het land, waardoor in gebieden als Puebla, Michoacán en Querétaro Europese en inheemse culinaire gewoonten vermengd raakten. Misschien is het daarom niet verwonderlijk dat deze staten een latente zoete traditie kennen als onderdeel van hun koloniale erfenis.

Het volgende is een catalogus van de meest bekende traditionele zoetigheden in het land:

? Obleas de pepitas. Ze komen oorspronkelijk uit Colima en Zacatecas en worden gemaakt van tarwemeel, suiker en pepitas.

? Cacahuates garapiñados. Ze zijn ontstaan in Morelos en worden gemaakt door hun schelpen te verwijderen en ze te bestrijken met karamel; soms worden er sesamzaadjes aan toegevoegd om ze een speciaal tintje te geven.

? Cocada. Soms met een vleugje sinaasappelsmaak, is dit snoepje vereerd met versnipperde kokos om het een knapperige textuur te geven. Soms ook “veladora” genoemd, is hij ontstaan in de kuststaten van het land.

? Dulce de mostachón. Het zou zijn gecreëerd door een veeboer uit het noorden met de bijnaam “Mostachón”, om de vrouw die hij liefhad voor zich te winnen. Het emblematische kenmerk van het snoepje is zijn smaak, ergens tussen dulce de leche en walnoot.

? Melk makarons. Het is een in Puebla ontstaan snoepje dat is samengesteld uit melk, ei, suiker en cajeta.

? Alegrías. Het is amarant in vierkantjes vastgeplakt met honing of piloncillo. Dit pre-Spaanse snoepje werd gebruikt als een belangrijk ceremonieel element.

? Palanquetas de cacahuate. Dit snoepje wordt gemengd met piloncillo om het consistentie en vorm te geven. Er wordt gezegd dat Pancho Villa altijd reisde met palanquetas voor onderweg.

? Eten. Het is ontstaan in de staat Michoacán, en wordt gemaakt met een grote verscheidenheid aan vruchten en vormen. De oorsprong wordt toegeschreven aan de Franciscaner broeders sinds de koloniale tijd.

? Gloria’s. Gemaakt op basis van gebrande melk, is dit snoepje ontstaan in de stad Linares, Nuevo León. Het is echter niet bekend waar het zijn naam aan te danken heeft, hoewel men denkt dat de eerste mensen die dit snoepje proefden “zich in heerlijkheid voelden”.

? Kokosnoot Alfajor

? Gekristalliseerde snoepjes. Dit is een reeks vruchten die in kokende suiker of piloncillo worden gedoopt tot ze als “juwelen” zijn. Tot de meest gebruikte vruchten voor dit doel behoren onder meer ananas, nopal, chile manzano, chayote, appel en kiwi.

? Met kokosnoot gevulde citroen. Dit snoepje wordt bereid met geraspte kokosnoot gestoofd met melk en suiker, en citroenschillen gekookt met suiker om een gekristalliseerd snoepje te vormen. Zodra de ingrediënten zijn bereid, worden kleine doses kokosnoot in de citroenschillen gedaan.

? Zoete aardappel. De poblano-aardappel is ontstaan in een klooster van nonnen die zich toelegden op het onderwijs aan kinderen. Men zegt dat op een dag, een van deze kinderen een grap uithaalde met een van de nonnen in de keuken. Daartoe nam hij een zoete aardappel en legde die in een pan op het fornuis, roerde er suiker door en klopte het zo dat het een deeg vormde dat moeilijk te verwijderen was wanneer het tijd was om te wassen. Na korte tijd arriveerde de non, proefde van het mengsel en besloot het in te pakken om het te gaan verkopen.

? Jamoncillo. Het komt voor in de staten Nuevo León, Coahuila, Durango, Chihuahua, Sinaloa, Jalisco en Estado de México. Het wordt gemaakt met melk en suiker; soms kan het zelfs gehakte noten of pompoenpitten bevatten.

? Tamarinde snoepjes of tarugos. De tamarinde werd door de Spanjaarden meegebracht, en werd al snel verbouwd in tropische gebieden van Mexico; vooral in Michoacán, Guerrero, Oaxaca, Chiapas en zelfs Yucatán.

? Caramel popcorn.

? Borrachitos. Het zijn meelsnoepjes bestrooid met suiker, met een romige vulling en een vleugje likeur. De smaken variëren van aardbei, ananas tot citroen.

? Muéganos. Muéganos, afkomstig uit Huamantla en Tlaxcala, worden gemaakt met een gebakken tarwemeeldeeg bedekt met een karamel gemaakt op basis van piloncillo en suiker.

? Cajeta de Celaya. Het is afkomstig uit Guanajuato, gemaakt met geitenmelk en enkele zoetstoffen zoals vanille en wijn.

? Mexicaans zoet brood. Dit soort Mexicaans zoet brood werd beïnvloed door de knapperige broodjes, baguettes en gebakjes van de Fransen en Spanjaarden. Van daaruit begonnen de inheemse volkeren verschillende soorten zoete broodsnoepjes te creëren, tot zij in het hele land een enorme diversiteit creëerden. Hier zijn enkele voorbeelden:

Kussens

Antaño

Barquillos

Slice sticks

Slice sticks

Slice sticks

Slice sticks

. slice

Kussen

Fietsen

Bigots

Birotes

Bisquets

Biskets

Snacks

Snacks

Buddings

Burritos

Pumpkins

Calvos

Calvos

Canastas

Snagels

Chafaldrana

Chicharrones

Chilindrinas

Chilindrinas

Chirritas

Chilindrinas

Chirimoyas

Chirindolfo

Cocoles

Colchones

Conchas

Congal

Conchas

Congal

Boterhorns

Steamhorns

Churros

Donuts

Elotes

Elotes

El Doroteo

Galletas de coco

Gendarmes

Guarapo

Gusanos

Gusarapo

Hojaldras

Ladrillos

Manitas

Mexicanos

Moños de danés

Mundos

Neblinas

Novias

Orejas

Pachucos

Pan catarino

Pan de caja

Pan de elote

Pan de feria

Pan de muerto

Pan de pueblo

Pan de pulque

Pan de royal

Pan de trenzas de sal

Pan de yema

Pan decorado con letras

Pan in forma de corazón

Pan in forma de tornillo

Pan integraal met salvado

Pan mestizo

Pan redondo bordado

Pan redondo o moreliano

Pan típico de nuez

Panquecitos

Piedras

Rebanadas

Rehiletes

Rieles

Rosca de reyes

Roscas de canela

Cemitas

Cemitas

Zolen

Tanas

Teleras

Trenzas

Yolandas

Yoyos

? Chongos zamoranos. Ze zijn geboren uit een recept uit Michoacán van gestremde melk, in een van de kloosters op de ranch van Zamora de Hidalgo. Om chongos zamoranos te bereiden, is het nodig speciale stremtabletten, suiker, kaneel en andere kruiden toe te voegen, zodat het mengsel resulteert in gladde glomerules van melk in siroop.

? Suiker, amarant of chocolade doodshoofden. Deze calaveritas, typisch in Dag van de Doden altaren, zijn ontstaan in hun pre-Spaanse wortels door ze te associëren met de verering van godheden zoals Mictecacíhuatl ? “dame van de doden”? Toen de Spanjaarden arriveerden, werden deze pre-Spaanse cultussen gemaakt van alfeñique – een soort snoep op basis van suikerriet. Tegenwoordig worden suikerschedels ook gemaakt met amarant of chocolade, aangevuld met pinda’s, pepita’s of amandelspijs.

*Afbeeldingen: 1) marcobeteta.com, 2), 4), 10) en 12) Casa Mejicu; 3) Nutresse; 5) Todos somos uno; 6) Saint Seya Foro; 7) Youtube; 8) Receta Cocinas Faciles; 9) Wikipedia; 11) en 21) Youtube; 13) en 20) Pinterest; 14) CarlosPRESS; 15) Dulces Tita; 16) Emaze; 17) Pistache y Turrón; 18) Los sabores de México; 19) Kiwilimón; 23) Flickriver