Under The Influence

Dr. James R. Milam en Katherine Ketcham

Gelezen fragmenten uit het boek gaan in op veel lang gekoesterde mythes over alcoholisme en de behandeling ervan. Ook zijn definities van terminologie over alcoholbehandeling opgenomen.

De mythe en de werkelijkheid

Het is niet gemakkelijk om mythe en werkelijkheid van elkaar te scheiden. Mythe is in feite de realiteit voor veel mensen; een andere realiteit suggereren is hun wereld op zijn kop zetten. Maar als men ooit de waarheid over alcoholisme wil begrijpen, moeten de mythen worden aangevallen en vernietigd. Alleen feiten kunnen mythes vernietigen; en feiten vormen de ruggengraat van dit boek.

Mythe: Alcohol is overwegend een verdovende of depressieve drug.

Waarheid: De farmacologische effecten van alcohol veranderen met de hoeveelheid die gedronken wordt. In kleine hoeveelheden is alcohol een stimulerend middel. In grote hoeveelheden werkt alcohol verdovend. Maar in alle hoeveelheden is alcohol een rijke en krachtige bron van calorieën en energie.

Mythe: Alcohol heeft hetzelfde chemische en fysiologische effect op iedereen die drinkt.

De werkelijkheid: Alcohol heeft, net als elk ander voedsel dat we in ons lichaam innemen, op verschillende manieren invloed op verschillende mensen.

Mythe: Alcohol is een verslavende drug, en iedereen die lang en hard genoeg drinkt, zal verslaafd raken.

Realiteit: Alcohol is een selectief verslavende drug; hij is slechts verslavend voor een minderheid van zijn gebruikers, namelijk alcoholisten. De meeste mensen kunnen af en toe, dagelijks, zelfs zwaar, drinken zonder aan alcohol verslaafd te raken. Anderen (alcoholisten) zullen verslaafd raken, hoeveel ze ook drinken.

Mythe: Alcohol is schadelijk en giftig voor de alcoholist.

Realiteit: Alcohol is een normaliserend middel en het beste medicijn tegen de pijn die het veroorzaakt, het geeft de alcoholist energie, stimulatie, en verlichting van de pijn van de ontwenning. De schadelijke en giftige nawerkingen ervan zijn het duidelijkst wanneer de alcoholist stopt met drinken.

Mythe: Verslaving aan alcohol is vaak psychologisch.

Realiteit: Verslaving aan alcohol is in de eerste plaats fysiologisch. Alcoholisten raken verslaafd omdat hun lichaam fysiologisch niet in staat is alcohol normaal te verwerken.

Mythe: Mensen worden alcoholist omdat ze psychische of emotionele problemen hebben die ze proberen te verlichten door te drinken.

Realiteit: Alcoholisten hebben dezelfde psychologische en emotionele problemen als ieder ander voordat ze beginnen te drinken. Deze problemen worden echter verergerd door hun verslaving aan alcohol. Alcoholisme ondermijnt en verzwakt het vermogen van de alcoholist om met de normale problemen van het leven om te gaan. Bovendien raken de emoties van de alcoholist ontstoken, zowel wanneer hij overmatig drinkt als wanneer hij stopt met drinken. Zowel wanneer hij drinkt als wanneer hij niet drinkt, zal hij zich dus in overdreven mate boos, angstig en depressief voelen.

Mythe: Allerlei sociale problemen – huwelijksproblemen, een sterfgeval in de familie, stress op het werk – kunnen alcoholisme veroorzaken.

De realiteit: Net als bij psychologische en emotionele problemen ervaren alcoholisten alle sociale druk die iedereen ervaart, maar hun vermogen om ermee om te gaan wordt ondermijnd door de ziekte en de problemen worden erger.

Mythe: Als de alcoholist drinkt, onthult hij zijn ware persoonlijkheid.

De werkelijkheid: Het effect van alcohol op de hersenen veroorzaakt ernstige psychologische en emotionele vervormingen van de normale persoonlijkheid. Nuchterheid onthult de ware persoonlijkheid van de alcoholist.

Mythe: Het feit dat alcoholisten vaak depressief, angstig, prikkelbaar en ongelukkig blijven nadat ze gestopt zijn met drinken, is het bewijs dat hun ziekte veroorzaakt wordt door psychologische problemen.

Realiteit: Alcoholisten die depressief, angstig, geïrriteerd en ongelukkig blijven nadat ze gestopt zijn met drinken, lijden in feite aan een fenomeen dat “het langdurig ontwenningssyndroom” wordt genoemd. De lichamelijke schade veroorzaakt door jaren van overmatig drinken is niet volledig hersteld; zij zijn in feite nog steeds ziek en hebben behoefte aan een meer doeltreffende therapie.

Mythe: Als mensen maar verantwoord zouden drinken, zouden ze geen alcoholist worden.

Realiteit: Veel verantwoorde drinkers worden alcoholist. Dan, omdat het de aard van de ziekte is (niet de persoon), beginnen ze onverantwoord te drinken.

Mythe: Een alcoholist moet hulp willen om geholpen te worden.

Realiteit: De meeste drinkende alcoholisten willen niet geholpen worden. Ze zijn ziek, niet in staat om rationeel te denken, en niet in staat om zelf de alcohol op te geven. De meeste herstelde alcoholisten werden tegen hun wil gedwongen in behandeling te gaan. Zelfmotivatie treedt meestal op tijdens de behandeling, niet ervoor.

Mythe: Sommige alcoholisten kunnen leren normaal te drinken en kunnen zonder nadelige gevolgen blijven drinken zolang ze de hoeveelheid beperken.

De werkelijkheid: Alcoholisten kunnen nooit veilig weer gaan drinken omdat drinken in welke hoeveelheid dan ook vroeg of laat hun verslaving zal reactiveren.

Mythe: Psychotherapie kan veel alcoholisten helpen nuchterheid te bereiken door zelfinzicht.

Realiteit: Psychotherapie leidt de aandacht af van de lichamelijke oorzaken van de ziekte, verergert het schuldgevoel en de schaamte van de alcoholist, en verergert zijn problemen in plaats van ze te verlichten.

Mythe: Het verlangen naar alcohol kan worden gecompenseerd door het eten van suikerrijk voedsel.

Realiteit: Voedingsmiddelen met een hoog suikergehalte zullen de depressie, prikkelbaarheid en spanning van de alcoholist doen toenemen en zijn verlangen naar drank om deze symptomen te verlichten versterken.

Mythe: Als alcoholisten drie uitgebalanceerde maaltijden per dag eten, zullen hun voedingsproblemen zich uiteindelijk vanzelf corrigeren.

Realiteit: De voedingsbehoeften van alcoholisten worden slechts gedeeltelijk vervuld door een evenwichtige voeding. Zij hebben ook vitamine- en mineralensupplementen nodig om eventuele tekorten aan te vullen en de voedingsbalans in stand te houden.

Mythe: Kalmerings- en slaapmiddelen zijn soms nuttig bij de behandeling van alcoholisten.

Realiteit: Kalmerende en verdovende middelen zijn alleen nuttig tijdens de acute ontwenningsperiode. Daarna zijn deze vervangende middelen destructief en in veel gevallen dodelijk voor alcoholisten.

De behoefte aan definities

“Ieder van ons heeft zijn eigen privé-opvatting en privé-betekenis verbonden aan de woorden die worden gebruikt op het gebied van alcohol.”

Universeel aanvaarde definities bestaan niet op het gebied van alcoholisme. Zoals de hierboven geciteerde onderzoeker erkent, heeft iedereen die op dit gebied werkzaam is zijn eigen opvatting over de ziekte. En toch, zoals dit boek duidelijk maakt, is er een stevige basis van onderzoeksgegevens om de ziekte te begrijpen. De noodzaak van nauwkeurige definities moge duidelijk zijn. De volgende definities, gebaseerd op de feiten die reeds in de wetenschappelijke literatuur zijn vastgesteld, staan centraal bij elke poging om duidelijk over alcoholisme te communiceren.

Alcoholisme: Een chronische, primaire, erfelijke ziekte die van een vroege, fysiologische vatbaarheid overgaat in een verslaving die gekenmerkt wordt door tolerantieveranderingen, fysiologische afhankelijkheid, en verlies van controle over het drinken. Psychologische symptomen zijn secundair aan de fysiologische ziekte en niet relevant voor het begin ervan.

Herstel: Een terugkeer naar normaal functioneren op basis van totale, voortdurende onthouding van alcohol en vervangende drugs, corrigerende voeding, en een juist begrip van de ziekte. Het woord “genezing” mag niet worden gebruikt omdat het impliceert dat de alcoholist normaal kan gaan drinken nadat zijn “probleem” is verholpen.

Probleemdrinker: Iemand die geen alcoholist is, maar wiens alcoholgebruik psychologische en sociale problemen veroorzaakt voor hemzelf en anderen.

Zware drinker: Iedereen die vaak of in grote hoeveelheden drinkt. Een zware drinker kan een probleemdrinker zijn, een alcoholist, of een normale drinker met een hoge tolerantie voor alcohol.

Alcoholist: Een alcoholist is een persoon met de ziekte van alcoholisme, ongeacht of hij aanvankelijk een zware drinker, een probleemdrinker, of een lichte of matige drinker is. De toenemende problemen van de alcoholist en zijn zwaarder drinken vloeien voort uit zijn verslaving en mogen niet worden verward met probleemdrinken of zwaar drinken bij de niet-alcoholist.

Herwonnen Alcoholist: De alcoholist die zich onafgebroken en geheel onthoudt van alcohol en vervangende drugs en die weer een normale levensstijl heeft aangenomen. De term “gereformeerde alcoholist” impliceert dat de alcoholist “slecht” is geweest en nu “goed” is – een weerspiegeling van de moralistische benadering van alcoholisme die niet op feiten is gebaseerd. De term “ex-alcoholist” moet ook niet worden gebruikt, want die impliceert eerder een genezing dan een herstel.

Relapse: (“Misstap” in A.A. taal). Elke inname van alcohol of vervangende drugs door een herstellende alcoholist. Het nemen van een vervangend middel, hoewel meestal niet beschouwd als een terugval, ernstig interfereert met herstel en bijna altijd leidt tot een terugkeer naar het drinken.

Contacteer ons vandaag bij Lakeside-Milam Recovery Centers voor GRATIS Drug & Alcohol evaluaties.
Lokaal: (425) 823-3116 of gratis: (800) 231-4303 of e-mail ons vertrouwelijk [email protected]