True Repentance, Real Change

Repentance is een bijbels woord. Het Oude Testament dondert: “Heb berouw en bekeer u van al uw overtredingen, opdat de ongerechtigheid niet uw verderf wordt” (Ezechiël 18:30, NKJV). Het Nieuwe Testament spoort mannen en vrouwen ook krachtig aan om zich te bekeren. “Tenzij gij u bekeert, zult ook gij allen verloren gaan”, zei Jezus (Lucas 13:3, NKJV). “Bekeert u … en bekeert u, opdat uw zonden worden uitgewist,” zei de apostel Petrus (Handelingen 3:19, NKJV). De apostel Paulus zei: “Gebiedt nu alle mensen, waar ook ter wereld, zich te bekeren” (Handelingen 17:30, NKJV).

De Bijbel gebiedt het, onze goddeloosheid eist het, gerechtigheid eist het, Christus predikte het en God verwacht het. Het goddelijke, onveranderlijke edict is nog steeds geldig: “God gebiedt alle mensen, waar ook ter wereld, zich te bekeren.”

Maar dit thema, zo nadrukkelijk verkondigd in de Bijbel door profeten en apostelen, wordt nauwelijks genoemd door hedendaagse predikers. Het duidelijke trompetgeschal dat mannen en vrouwen oproept tot bekering schittert door afwezigheid op de moderne kansel.

Wij hebben de waardigheid van de mensheid verkondigd in plaats van onze verdorvenheid. We hebben onze goedheid verkondigd in plaats van onze slechtheid. We hebben onszelf gerechtvaardigd in plaats van onze schuld beleden. Wij hebben van onszelf, ondanks al onze inherente zonde en kwaad, kleine cherubijntjes van volmaaktheid gemaakt met aureooltjes op ons hoofd, harpen in onze handen en vleugels op onze schouders.

Verleden is de rouwbank, verdwenen zijn de met tranen besmeurde wangen van godvruchtig verdriet om de zonde en verdwenen is de vreugde in de hemel over zwervers die terugkeren naar het huis van de Vader.

Niemand van ons wil de schuld voor onze zonden aanvaarden. Maar of de Bijbel heeft ongelijk of wij hebben ongelijk. Als we kijken naar de vruchten van deze onbekeerlijke generatie, ben ik ervan overtuigd dat we luid moeten blazen op de bazuin van bijbelse bekering.

Wat is bekering? Het is misschien goed om eerst op te merken wat het niet is.

Ten eerste, berouw is geen boetedoening. Boete is het vrijwillig ondergaan van straf voor zonde en houdt niet noodzakelijk een verandering van karakter of gedrag in. Mensen die op een bed van spijkers gaan liggen of zich halsoverkop op de grond werpen, doen boete, maar deze daad betekent niet dat hun schuld is kwijtgescholden.

Ten tweede, berouw is geen wroeging. Judas had berouw over zijn zonde van verraad aan de Zoon van God, maar zijn oppervlakkige spijt leidde tot zelfmoord in plaats van tot God, omdat berouw geen waar berouw is.

Derde, berouw is geen zelfveroordeling. Je kunt jezelf haten om je zondigheid, maar zelfveroordeling maakt de wonden van schuld en wanhoop alleen maar wijder. We moeten onze zonden haten, niet onszelf. Haat uw valse wegen, haat uw ijdele gedachten, haat uw boze hartstochten, haat uw liegen, haat uw gierigheid, haat uw hebzucht, maar haat uzelf niet. Zelfhaat leidt tot zelfvernietiging, en het is verkeerd om datgene te vernietigen wat naar Gods beeld geschapen is. Berouw is geen zelfveroordeling.

Wat is dan berouw? Berouw is geen woord van zwakte, maar een woord van kracht en actie. Het is geen zelfverachtende emotie, maar een woord van heldhaftige vastberadenheid. Het is een daad die de ketenen van gevangen zondaars verbreekt en de hemel in zingen zet.

De Bijbel zegt: “Er zal in de hemel meer vreugde zijn over één zondaar die berouw heeft dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen berouw behoeven” (Lucas 15:7, NKJV).

Er zijn drie elementen in waarachtig berouw. Ten eerste is er overtuiging. Je moet weten wat goed is voordat je kunt weten wat verkeerd is. Als je op de verkeerde weg komt, zul je dat nooit weten totdat je enige kennis hebt van de juiste weg. Je dwaalt van de snelweg af, en eerst mis je de bekende markeringen, het gebruikelijke landschap, en dan plotseling dringt de overtuiging tot je door dat je de weg kwijt bent. Er is geen weg terug, tenzij je eerst de overtuiging hebt dat je de verkeerde kant op gaat.

Geestelijke overtuiging is net zoiets. Het is een wegwijzer die in het hart wordt geplant en zegt: “Stop. Kijk. Luister! Gevaar op komst!” De Geest van God, uw geweten en uw beter oordeel komen allemaal samen om te waarschuwen, “Omweg! Verander! Je bent op de verkeerde weg!” Als je deze overtuiging hebt, wees dan dankbaar. God zwaait met de rode vlag en leidt je naar de juiste weg. Voordat mannen en vrouwen tot het kruis van Christus kunnen komen en hun zonden vergeven kunnen krijgen, moeten zij overtuigd worden van hun zonden, en dat overtuigende werk wordt door de Heilige Geest op de ziel gedaan.

Het tweede element van ware bekering is berouw. De Bijbel zegt: “De Here is nabij dengene, die een gebroken hart heeft, en redt dengene, die een berouwvolle geest heeft” (Psalm 34:18, NKJV). Berouw, of “goddelijke droefheid”, zoals het in 2 Korintiërs 7:10 wordt genoemd, is geen oppervlakkig sentiment of lege emotie. Het is een oprecht berouw over zonden uit het verleden en een ernstig verlangen om een nieuw pad van gerechtigheid te bewandelen.

Peter, die ruwe man die het zo goed bedoelde en zo vaak dwaalde, toen hij zijn Heer verloochende “ging uit en weende bitterlijk” (Mattheüs 26:75). Nooit was hij beminnelijker of bewonderenswaardiger dan toen hij daar alleen stond, ver van de menigte, met zijn gestel trillend terwijl de hete tranen van berouw over zijn wangen liepen. In zijn hart was een nobel voornemen om te leven voor Hem die voor hem zou sterven. Gebrokenheid, met haar goddelijke droefheid over de zonde, is de tweede stap naar waarachtig berouw.

Ter derde brengt berouw het idee met zich mee van veranderen – je geest veranderen, je houding veranderen, je wegen veranderen. De Bijbel zegt: “Want godvruchtig verdriet brengt berouw voort dat leidt tot redding” (2 Korintiërs 7:10, NKJV). Als we werkelijk berouw hebben, wordt onze wil in actie gebracht en zullen we een ommekeer maken. En God, die ziet dat wij het menen, geeft ons het geschenk van het eeuwige leven.

God heeft de Here Jezus Christus gegeven om aan het kruis te sterven en Zijn bloed te vergieten voor onze zonden. God heeft Hem uit de doden opgewekt. Dat is de grond van onze verlossing. De Heilige Geest werkt op onze dode zielen. Dat is Gods eerste stap in het overtuigen. God helpt ons zelfs om berouw te hebben. We worden zo berouwvol over onze zonden dat we besluiten onze manier van leven te veranderen.

Heb jij berouw? Bent u veranderd? Is uw leven anders dan het vroeger was? Gods geboden om berouw te hebben zijn niet grillig. Het is niet zo dat Hij wil dat mensen zich onderdanig aan Hem onderwerpen. In Zijn dwingende oproep aan mensen om zich te bekeren, heeft Hij hun welzijn en geluk als Zijn motief. “Want goddelijk verdriet brengt berouw voort dat leidt tot redding.” Bekering is een noodzakelijke stap tot verlossing.

Het berouwvolle hart is het hart dat God kan gebruiken. Petrus had berouw, en hij werd een machtige rots in het bouwwerk van de Kerk. David had berouw, en zijn vreugde brak uit in de muziek van de Psalmen. Jona had berouw, en een grote stad hoorde het Evangelie en keerde zich tot God. Jakob had berouw, en God maakte hem tot een voorvader van de Messias, de Verlosser. Paulus had berouw, en God gebruikte hem om het licht van het Evangelie naar een heidense wereld te brengen.

Ik heb honderden en duizenden levens veranderd zien worden door de kracht van Christus. En wanneer mannen en vrouwen in oprecht berouw en vertrouwend geloof zijn gekomen, verandert hun leven, hun gezin, hun bedrijf – alles.

Betrachting met Gods hulp is uw deel. De Bijbel zegt: “Bekeert u … en bekeert u, opdat uw zonden worden uitgewist.” Wanneer u oprecht berouw toont, doet God de bekering en doet Hij uw zonden teniet.

Als de wereld ooit een geestelijk ontwaken nodig had, dan is het nu. Het lot van naties en individuen is veranderd toen mannen en vrouwen die zich durfden te bekeren van hun zonden, zich door geloof tot Jezus Christus wendden. De zonde heeft vele beschavingen vernietigd, en op dit ogenblik dreigt zij de onze te vernietigen.

Er is hoop, maar die is alleen in God. Er is vergeving, maar die kan alleen gevonden worden aan de voet van het kruis, waar Christus stierf voor onze zonden. “Bekeert u daarom en bekeert u, opdat uw zonden worden uitgewist, zodat er tijden van verfrissing zullen komen van de tegenwoordigheid des Heren.” Dit is Gods belofte in Handelingen 3:19.

Bekering en geloof gaan hand in hand. Je kunt geen reddende bekering hebben, tenzij het gepaard gaat met reddend geloof in de Here Jezus Christus. Wij moeten Christus door geloof ontvangen.

Is er een moment in uw leven geweest waarop u berouw had over de zonde en toen door geloof de Here Jezus Christus ontving? Zo niet, dan kunt u dat vandaag doen. Uw leven kan veranderd worden. Uw zonden kunnen worden vergeven. U kunt een nieuw leven leiden. U kunt de zekerheid hebben dat u naar de hemel gaat als u op dit moment zou sterven. Wilt u zich nu bekeren? Wilt u Hem ontvangen als uw Verlosser?