Top 10 Waargebeurde verhalen die film zouden moeten worden

Ze zeggen dat de waarheid vreemder is dan fictie, en in de meeste gevallen is ze ook interessanter. Met dit in gedachten lijkt het een schande dat Hollywood-producenten niet vaker putten uit de grote levens en verhalen uit de geschiedenis. Er zijn genoeg fascinerende en absoluut waargebeurde verhalen die er gewoon op wachten om op het scherm te worden geportretteerd.

De volgende zijn de top tien van waargebeurde verhalen die het verdienen om binnenkort in première te gaan in een theater bij u in de buurt.

Het Niihau-incident

We kennen allemaal het verhaal van het bombardement op Pearl Harbor, maar weinigen kennen het verhaal van het Niihau-incident, toen een nabijgelegen eiland de onwaarschijnlijke plaats werd van een van de vreemdste en meest vergeten gebeurtenissen aan het begin van de oorlog.

Het verhaal

Op 7 december 1941 voerden de Japanners een nu beruchte verrassingsaanval uit op de marinebasis in Pearl Harbor. Tijdens het gevecht stortte het vliegtuig van de Japanse gevechtspiloot Shigenori Nishikaichi neer op Niihau, een klein eiland bewoond door inheemse Hawaïanen, waar hij officieus gevangen werd genomen door de wantrouwige lokale bevolking. Op Niihau woonden enkele Japanners die, nadat ze met Nishikaichi hadden gecommuniceerd en van de invasie hadden gehoord, hem hielpen te ontsnappen. Hij slaagde er vervolgens in wapens te bemachtigen en de eilandbewoners een week lang teisteren. De belegering eindigde in bloedvergieten nadat Nishikaichi en een van zijn samenzweerders werden aangevallen en gedood door een van de inheemse mannen en zijn vrouw. De man gooide Nishikaichi tegen een stenen muur en brak zijn schedel, maar pas nadat hij drie keer was neergeschoten door de wanhopige Japanse piloot.

De film

Filmmakers houden ervan om kleine verhalen te vertellen die zich afspelen tegen de achtergrond van veel grotere, belangrijkere historische gebeurtenissen, en het verhaal van het Niihau-incident is daar een perfect voorbeeld van. Met wat aanpassingen zou het gemakkelijk kunnen werken als een pure actiefilm, maar zelfs in zijn oorspronkelijke vorm is het een werkelijk fascinerend verhaal over wraak en verraad. De setting op een prachtig tropisch eiland doet daar ook zeker geen afbreuk aan.

Dood in de Dyatlovpas

Dyatlovpas ligt in het noordelijke Oeralgebergte. Het ligt in een afgelegen gebied van Rusland dat weinig bezoekers trekt, deels vanwege de extreem barre omstandigheden in de wintermaanden, wanneer de temperatuur kan dalen tot wel veertig graden onder nul. Het is een echte woestenij, maar het is ook de plaats van een van de vreemdste onopgeloste mysteries van de laatste vijftig jaar.

Het verhaal

In 1959 kwam een groep van negen ervaren wandelaars en skiërs – meest studenten van een nabijgelegen universiteit – bij de pas aan tijdens een trektocht over land door de Oeral. Zij zouden halverwege hun tocht per telegraaf een bericht terugsturen naar de stad, maar na dagen zonder bericht werd een reddingsteam gestuurd. Wat zij aantroffen in de Dyatlov-pas was een tafereel van onverklaarbare terreur. Vijf van de wandelaars werden dood aangetroffen in de buurt van hun tenten, gekleed in niets anders dan hun ondergoed en bevroren van de ijzige kou. Nog eens vier lichamen werden maanden later gevonden, begraven onder de sneeuw. Eén van hen miste een tong, en allen vertoonden tekenen van vreemde schedel- en borstfracturen die alleen veroorzaakt konden zijn door een kracht van grote omvang. Nog vreemder was dat alle lichamen een ongewoon hoog niveau van radioactieve besmetting bleken te hebben.

The Movie

De nog steeds onopgeloste zaak van het incident bij de Dyatlov-pas zou net zo goed een kant-en-klare premisse voor een horrorfilm kunnen zijn, want het enige wat nodig is, is een ondernemende filmmaker en schrijver om de details in te vullen van wat er die nacht werkelijk in de bergen is gebeurd. Of het nu een verhaal is van een buitenaardse invasie of van een moordend bergwezen is niet relevant; wat belangrijk is, is dat de achtergrond absoluut waar is, en de werkelijkheid is meestal veel griezeliger dan fictie ooit kan hopen te zijn.

Prins van Poyais

Er zijn heel wat films geweest waarin de heldendaden van lage oplichters werden gevolgd, maar geen enkele van het niveau van Gregor MacGregor, een Schotse bedrieger die erin slaagde de elite van Engeland ervan te overtuigen dat hij de prins was van een fictief land.

Het verhaal

Gregor MacGregor begon als gelukssoldaat in Latijns Amerika, waar hij zowel voor als tegen de legers van Portugal en Spanje vocht in Centraal Amerika en Florida. Toen hij in 1820 naar Europa terugkeerde, lanceerde MacGregor een gedurfd plan om geld te verdienen door aan te kondigen dat hij in de tropen de controle had gekregen over een klein (en absoluut fictief) land dat hij Poyais noemde. Hij beweerde dat het land vrij modern en vriendelijk voor Europeanen was en produceerde zelfs handgetekende kaarten en een kopie van hun grondwet om zijn verhaal te staven. Al snel was de charmante en flamboyante MacGregor de toast van Londen. Regelmatig werden er ter ere van hem overdadige feesten gehouden en hij wist zich bij veel edelen, waaronder de burgemeester, in de gunst te spelen door hen schijnfuncties in de regering van Poyais te beloven. MacGregor schakelde zijn oplichterij in een hogere versnelling toen hij in Poyais stukken land begon te verkopen aan nietsvermoedende kolonisten en bij investeerders geld begon in te zamelen voor een kolonie. Toen het stof was opgetrokken, was MacGregor er met duizenden vandoor gegaan en twee schepen met kolonisten waren in Centraal Amerika aangekomen om te ontdekken dat Poyais niet meer dan een sprookje was.

The Movie

Het is moeilijk om een goed oplichtingsverhaal te weerstaan, en dat van MacGregor is verreweg een van de meest ambitieuze en briljante aller tijden. Hij stond ook bekend als een absorberende en vrolijke persoonlijkheid, eigenschappen die in de handen van de juiste acteur de bouwstenen kunnen worden voor een werkelijk opwindend optreden. Als zijn verhaal recht wordt gespeeld, kan het gemakkelijk een eigen film voortzetten, maar met een paar aanpassingen kan er ook een komedie van worden gemaakt.

De uraniumdief

Eén ding dat mensen altijd aanhalen als een nadeel van kernenergie is de mogelijkheid dat de materialen in verkeerde handen vallen. Verbazingwekkend genoeg heeft deze situatie zich al in de jaren zeventig voorgedaan, toen twee vaten verrijkt uranium werden gestolen uit een kerncentrale in North Carolina.

Het verhaal

In 1979 infiltreerde David Learned Dale, een contractmedewerker van de GE-centrale in Wilmington, NC, in een afgeschermd gebied en slaagde erin twee vaten van 5 gallons met laagverrijkt uranium naar buiten te rijden. Vervolgens legde hij ze achteloos in de kofferbak van zijn auto en reed weg. Van daaruit probeerde Dale de fabriek te chanteren voor 100.000 dollar. Hij deed dit door het hoofd van de fabriek een klein flesje te sturen met daarin wat van het nucleaire materiaal, samen met een brief waarin hij uitlegde dat als hij niet betaald zou worden, hij soortgelijke flesjes zou sturen naar alle anti-nucleaire groeperingen in het land – een zet die er zeker voor zou zorgen dat de GE-fabriek voorgoed zou sluiten. Het was een gedurfd plan, dat heel goed had kunnen werken. In plaats van Dale zwijggeld te betalen, nam de fabriek contact op met de autoriteiten en werd een speciaal team van onderzoekers, bekend als het Nuclear Emergency Response Team, op de zaak gezet. Na een kort onderzoek werd Dale uiteindelijk ontdekt en gearresteerd.

The Movie

Zoals elk waargebeurd verhaal, moet het verhaal van de uraniumdief een beetje aangepast worden om klaar te zijn voor het witte doek, maar dit verhaal van een ongelukkige fabrieksarbeider die tot het uiterste gaat om wat geld te verdienen is nog steeds een fantastische set-up voor een film. Als dit soort verhaal in handen komt van de juiste filmmakers – denk aan de Coen Brothers – zou het een knap portret kunnen opleveren van een beginnend crimineel die er tot over zijn oren in zit.

Stockholmsyndroom

De meeste mensen kennen de betekenis van de term “Stockholmsyndroom”, waarbij een ontvoerd slachtoffer gaat sympathiseren met zijn gijzelnemer, maar weinigen weten dat de term zijn oorsprong vindt in een langdurige gijzelingssituatie die zich in de jaren zeventig afspeelde tijdens een Zweedse bankoverval.

Het verhaal

Jan Erik Olson was een beroepsmisdadiger die in 1973 probeerde een bank te beroven in de regio Norrmalmstorg in Stockholm, Zweden. De politie arriveerde snel en er ontstond een kort vuurgevecht, waarna de agenten zich terugtrokken en Olson vier gijzelaars eiste. De politie probeerde te onderhandelen met de overvaller, die eiste dat een vriend, Clark Olofsson, naar binnen zou worden gestuurd om hem te vergezellen. Nadat Olofsson binnen was, begon de politie met het duo te onderhandelen, en zelfs de premier kreeg de criminelen aan de telefoon om te proberen een deal te sluiten. In wat leidde tot het ontstaan van de term “Stockholm Syndroom”, kreeg de premier later een vreemd telefoontje van een van de gijzelaars, die boos was over de manier waarop de politie met de situatie omging en erop stond dat Olofsson en Olson moesten worden vrijgelaten. Na een vijf dagen durende impasse vergaste de politie uiteindelijk het gebouw en gaven de overvallers zich over, waarbij alle gijzelaars ongedeerd werden vrijgelaten. In een bizarre wending werd Olofsson later een goede vriendin van Kristin Enmark, een van de gijzelaars.

The Movie

De overvalfilm is een veelgebruikt genre in Hollywood, maar de details van de Norrmalmstorg overval zouden een leuke draai aan de formule kunnen geven die fascinerend zou zijn om te zien hoe het verhaal zich op het scherm ontvouwt. In de juiste handen zou het verhaal over de oorsprong van het Stockholm syndroom zelfs een zwarte komedie kunnen worden.

5. De jacht op Zwartbaard

De beroemde piraat Zwartbaard is in een aantal films en tv-programma’s als randfiguur opgevoerd, maar altijd als een opgesmukt en cartoonesk figuur. Dit zou een kans zijn om te proberen een historisch accurate, realistische versie van het leven en de dood van de beroemdste boekanier uit de geschiedenis te vertellen.

Het verhaal

In 1718 was Edward Teach, ook bekend als “Zwartbaard”, beroemd geworden als de stoutmoedigste en meest succesvolle piraat ter wereld dankzij zijn gevechten met het Britse schip HMS Scarborough en zijn beruchte blokkade van Charleston, South Carolina. Maar nadat hij gratie had gekregen voor zijn illegale daden, had Zwartbaard zich officieus teruggetrokken uit de piraterij en woonde hij op de Outer Banks van Noord-Carolina. Hij had echter nog steeds vijanden, en de gouverneur van Virginia gaf uiteindelijk toestemming aan een handvol schepen om jacht op hem te maken. Wat volgde was een waar kat-en-muisspel, toen Blackbeards kleine schip en schamele bemanning systematisch werden opgespoord en opgejaagd door een kleine vloot onder bevel van luitenant Robert Maynard. De jacht eindigde uiteindelijk met een spectaculair gevecht tussen de piraten en de soldaten, waar Blackbeard werd gedood nadat hij in zijn eentje had geprobeerd het op te nemen tegen verschillende soldaten, waaronder Maynard, in een gevecht.

De film

Zie het als Pirates of the Caribbean voor volwassenen. Blackbeard was zeker geen aardige vent, en het leven van een 18e eeuwse marauder was op geen enkele manier G-rated. Zwartbaard was ook een vrij complexe figuur – een acteur zou zeker staan te springen om hem te spelen – en zijn ware verhaal is even fascinerend, zo niet nog boeiender en actievoller dan de legenden die er altijd voor in de plaats worden gebruikt.

Paul Gauguin in Tahiti

Paul Gauguin is een van de meest unieke en gerespecteerde schilders van de post-impressionistische beweging, maar wat nog verbazingwekkender is dan zijn werken, is het verhaal over hoe hij ze tot stand bracht.

Het verhaal

In het begin van de jaren 1870 leefde Paul Gaguin een gewoon leven als getrouwde effectenmakelaar in Frankrijk, terwijl hij een overweldigend verlangen koesterde om kunstenaar te worden. Hij kon deze droom niet loslaten, liet uiteindelijk zijn vrouw en zijn gezin in de steek en begon te schilderen en te reizen. Hij ging naar Panama, Martinique, en uiteindelijk Tahiti; waar hij zich vestigde en voortdurend schilderde, geïnspireerd door het eenvoudige, ongehaaste leven van de inboorlingen van het eiland. Hoewel hij eindelijk rust had gevonden op de eilanden, was het leven van Gauguin in de tropen niet zonder slag of stoot gegaan. Hij botste vaak met de plaatselijke autoriteiten en bij zijn dood in 1903 zou hij een gevangenisstraf van drie maanden uitzitten.

The Movie

De meeste mensen zijn gefascineerd door verhalen over hoe grote kunstenaars tot hun werk kwamen, en het verhaal van Gauguin is toevallig een van de interessantste en meest complexe van allemaal. Enerzijds was hij een verachtelijke figuur die zijn familie in de steek liet en jong stierf dankzij een hard-drinkende levensstijl. Aan de andere kant was hij een belangrijk kunstenaar die ware meesterwerken schilderde en er zelfs om bekend stond dat hij opkwam voor de inheemse bevolking van Polynesië tegen de koloniale regering. Dat soort gebreken en tegenstrijdigheden zijn de dingen die grote acteurs graag in een rol zien, en er is weinig twijfel dat ze allemaal in de rij zouden staan om een kans te krijgen Gauguin te spelen.

Hemingway’s vroege dagen

Weinig schrijvers zijn zo beroemd en geliefd als Ernest Hemingway, dus het is verbazingwekkend dat er nog steeds geen grote film is gemaakt over zijn leven. Vooral zijn beginperiode, waarin hij tijdens WO I naar Italië reisde om als ambulancechauffeur te werken en zich vervolgens in Frankrijk vestigde, lijkt perfect voer voor een filmbiografie.

Het verhaal

Nadat hij tijdens WO I als ambulancechauffeur van het Rode Kruis aan het Italiaanse front had gediend en zwaar gewond was geraakt, keerde Hemingway kort naar Amerika terug voordat hij in Frankrijk een nieuw leven begon. Zijn verblijf in Parijs tijdens de roaring 20’s diende als inspiratie voor een aantal van zijn beste boeken, met name A Moveable Feast, waar hij de kost verdiende als buitenlands correspondent terwijl hij omging met literaire grootheden als F. Scott Fitzgerald en Gertrude Stein. In deze periode van Hemingway’s leven reisde de schrijver ook door de rest van Europa, waaronder Spanje, waar hij een nu beroemde fascinatie voor stierengevechten ontwikkelde.

De film

Grote, ingrijpende “levensverhaal”-films komen zelden goed uit de verf, en daarom zou het interessant zijn om een film te zien die een bepaalde tijd en plaats uit het leven van een iconisch persoon weergeeft. Hemingway’s tijd in Parijs vertegenwoordigde het vormende deel van zijn carrière, en het zou ongetwijfeld erg leuk zijn om te zien hoe een schrijver van zijn kaliber is begonnen. Vanwege het grote aantal kunstenaars dat in die tijd in Parijs woonde, zou de film ook kleine afbeeldingen kunnen bevatten van andere nu beroemde figuren als Pablo Picasso, James Joyce en Ezra Pound.

The Desert Fox

Erwin Rommel wordt herinnerd als een van de grootste commandanten aan Duitse zijde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar wat vaak vergeten wordt, is dat hoewel hij een held van de Nazi Partij was, Rommel ook zeer gekant was tegen het beleid van Hitler en zich uiteindelijk aansloot bij een geheim complot om de Duitse dictator omver te werpen.

Het Verhaal

Erwin Rommel was een van de grote Duitse helden van WO I, en aan het begin van WO II vroeg hij Hitler om het commando over een gepantserde tank divisie. Hoewel hij geen eerdere ervaring had als bevelhebber van mobiele infanterie, onderscheidde hij zich al snel op het slagveld in Noord-Afrika, waar hij bekend werd om zijn moedige stijl van oprukken en aanvallen van de vijand, zelfs als hij in de minderheid was. Het was hier dat Rommel zijn bijnaam “de Woestijn Vos” verdiende, en hij werd uiteindelijk bevorderd tot de rang van Veld Maarschalk. Toch, op hetzelfde moment dat hij een nationale held was, was Rommel het niet eens met veel van Hitler’s beleid. Hij stond erom bekend alle gevangenen humaan te behandelen, en negeerde Hitler’s orders dat alle Joden terstond gedood moesten worden. Na terugkeer in Europa aan het einde van de Afrika campagne, raakte Rommel ervan overtuigd dat Hitler gestopt moest worden, en hij sloot zich aan bij een samenzwering om hem uit de macht te verwijderen. Een moordaanslag mislukte, en Rommel’s betrokkenheid kwam spoedig aan het licht. Rommel was klaar om gearresteerd te worden en terecht te staan, maar nadat hij door twee van Hitlers generaals ervan was overtuigd dat het proces pijnlijk zou zijn voor zijn familie, beroofde hij zich in 1944 van het leven.

De film

Zoals Patton wordt Rommel door militaire historici gerespecteerd om zijn doen-of-dood houding, maar hij was ook roekeloos, en dit is een eigenschap die hem een interessant personage zou maken om in een film te portretteren. Er is ook de ongewone aard van de Noord-Afrikaanse campagne, die zwaar leunde op tankgevechten, een inherent filmisch aspect van de Tweede Wereldoorlog dat nog niet echt is onderzocht in de films. Over het geheel genomen is de grootste aantrekkingskracht van Rommels verhaal echter het verlossende aspect ervan – dat hij zich uiteindelijk tegen Hitler keerde en probeerde, in zijn eigen woorden, “Duitsland te komen redden.”

Het leven van Nikola Tesla

Nikola Tesla was een van de meest briljante, invloedrijke en ronduit bizarre figuren van rond de eeuwwisseling. Zijn uitvindingen hielpen de wereld te veranderen, maar hij leidde een onrustig leven vol enorme mislukkingen en hoon van zowel zijn collega’s als de media.

Het verhaal

Tesla begon in de jaren 1880 in Europa voor het bedrijf van Thomas Edison te werken. Hij vestigde zich onmiddellijk als een groot talent en verwierf een aantal patenten voor Edison in zijn eerste jaren bij het bedrijf. In 1885 scheidde hij van Edison na een ruzie over geld, en de twee bleven bittere rivalen voor de rest van hun carrière. Tesla bleef een tijd berooid achter en werkte zelfs korte tijd als greppelgraver voordat hij zich herstelde met zijn uitvinding van de radio en de nu beroemde Tesla Coil. Later zou hij uiteindelijk een jarenlange strijd winnen toen zijn wisselstroom superieur bleek aan Edisons gebrekkige gelijkstroom, een feit dat Edison zelf later in zijn leven zou toegeven. Ondanks zijn briljantheid begon Tesla op latere leeftijd een aantal eigenaardigheden en preoccupaties te ontwikkelen, waarvan velen nu geloven dat het een ernstig geval van obsessief-compulsieve stoornis was. Hij begon wilde wetenschappelijke beweringen te doen en bracht zelfs zijn laatste dagen door met het werken aan een “doodstraal” waarvan hij geloofde dat die de moderne oorlogsvoering zou veranderen. Zijn bizarre uitvinding werd nooit opgepikt, en hij stierf bijna berooid in New York, door velen beschouwd als een gevaarlijke gekke wetenschapper.

The Movie

Tesla’s verhaal heeft zeker niet het gelukkigste einde, maar hij leefde een betoverend leven waarin hij de wereld rondreisde en eigenhandig de wetenschap naar het elektrische tijdperk bracht. Op film zou het meest boeiende aspect van zijn verhaal ongetwijfeld zijn legendarische rivaliteit met Edison zijn, samen met de pure waanzin van veel van zijn uitvindingen. Bovenal valt zijn verhaal samen met het begin van het industriële tijdperk, en het verhaal van zijn ups en downs zou het perfecte prisma zijn om de vele manieren waarop de wereld is veranderd sinds de dageraad van de moderne technologie te bekijken.

Andere artikelen die u misschien leuk vindt