The Trauma Pro

Ze zijn de banvloek van traumaprofessionals, de anticoagulantia die niet gemakkelijk of goedkoop kunnen worden teruggedraaid. Ja, ik heb het over de directe trombineremmers en de Factor Xa-remmers. Ze werden oorspronkelijk NOAC’s genoemd, of nieuwe orale anticoagulantia, omdat ze nieuwer waren dan de oude standaard, warfarine. Maar ze worden ook wel DOACs (direct) of TSOACS (target-specific, rolt gewoon van de tong, niet?) genoemd.

Hier is een mooie tabel die ik onlangs heb samengesteld en die alle beschikbare orale middelen laat zien. Klik op de afbeelding voor een grotere, beter leesbare afbeelding.

Dabigatran was de eerste van de nieuwere orale middelen, en het is de enige directe trombineremmer in de groep. De rest zijn Factor Xa-remmers. Dit is gemakkelijk te onthouden als u naar hun generieke naam kijkt. Ze bevatten allemaal “xaban.” Snap je het? Xa ban.

De dagelijkse kosten van warfarine bedragen ongeveer $7, terwijl de dagelijkse kosten van de anderen ongeveer $16 per dag bedragen. Daarbij is echter geen rekening gehouden met de kosten van bloedonderzoek om de INR te controleren bij degenen die warfarine nemen, dus de kosten zullen hoger zijn.

Wat ik het meest interessant vond, waren de kosten van de omkeermiddelen, als die er zijn. Voor warfarine is het ofwel een dosis 4-factor protrombine complex concentraat of vele zakken plasma. Praxbind voor de DTI dabigatran lijkt een koopje te zijn! Maar kijk eens naar het middel voor de Xa-remmers, Andexxa! Bijna $50K per pop!

En hoe zit het met de asterisk, vraagt u? Dat betekent dat er geen literatuur beschikbaar is waaruit blijkt dat deze dure middelen klinisch effectief zijn! Maar het lijkt erop dat ze zouden moeten werken. Hmm.

Hoe dan ook, terug naar de nomenclatuur. NOAC’s of DOAC’s? NOAC wordt steeds minder gebruikt omdat het verkeerd geïnterpreteerd kan worden als “geen anticoagulantia”. De International Society on Thrombosis and Haemostasis (Internationale vereniging voor trombose en hemostase) heeft haar leden ondervraagd en de consensus was dat DOAC moet worden goedgekeurd voor algemeen gebruik. Zij voegen daaraan toe dat het specifieke werkingsmechanisme (directe trombine vs Xa inhibitor) moet worden gespecificeerd naast het DOAC acroniem wanneer dat klinisch relevant is.

Bottom line: DOAC wint! Hopelijk kunnen we het dus eens worden over het gebruik van één gemeenschappelijke term voor deze groep geneesmiddelen. Toch huiver ik nog steeds als ik een patiënt met hoofdletsel heb die me vertelt dat hij een van deze middelen slikt!