The Billionaire’s Black Sheep

Nicole Buffett voelt zich thuis tussen de neo-hippies die schuifelen door de relaxte, met bomen omzoomde straten van Berkeley, CA. Op een elfachtige 5 voet lang, gekleed in een vloeiende boerenjurk en sandalen versierd met vredestekens, haar lange haar cascading in ropy dreadlocks tot haar taille, is de 32-jaar-oude abstracte schilder gewoon een van de vrij-denkende, granola-kauwende inwoners van de stad. En toch is ze een wandelende rariteit. “Het eerste waar de meeste mensen aan denken als ze mijn achternaam horen is geld,” lacht ze.

Niet alleen geld – klodders ervan. Nicole Buffetts grootvader is de legendarische investeerder Warren Buffett, wiens fortuin van 58 miljard dollar hem tot de rijkste man ter wereld maakte, een status die hij afgelopen najaar van Bill Gates overnam. Buffett zit zo diep in de buidel dat toen de financiële markten in september instortten, het zogenaamde Orakel van Omaha eigenhandig Wall Street redde (althans voor één dag) door 5 miljard dollar te storten op de in moeilijkheden verkerende investeringsbank Goldman Sachs. (“Kanunnik Warren Buffett”, riep een kop op de website van CNBC.) Maar er zit een bittere ironie in Buffetts goedheid. De witte ridder van Wall Street is ook een meedogenloze hardhoofd als het gaat om zijn eigen kleindochter, die hij twee jaar geleden na een ruzie de bons gaf. “Dat hij me zo weggooide was verwoestend,” zegt Nicole nuchter. “Toen Nicole 4 was, trouwde haar singer-songwriter moeder met Warren Buffett’s jongste kind, Peter, een componist voor reclames en films. Later adopteerde hij Nicole en haar identieke tweelingzus, die door de grotere Buffett-familie als verwanten werden omarmd – vooral door Susan, Warrens eerste vrouw, een fervent muziekliefhebster en cabaretière. “Veel mensen beseffen niet dat mijn familie vol artiesten zit,” zegt Nicole. (Susan Buffett, die in 2004 overleed, was een vroege koper van Nicole’s kunst en noemde Nicole in haar testament een van “mijn aanbeden kleinkinderen”).

Als kind bezocht Nicole regelmatig “Opa’s” bescheiden huis in Omaha, waar hij nog steeds woont, gekocht in 1958 voor $31.500. Ondanks haar nederige optrekje herinnert Nicole zich af en toe de verwennerij van Buffetts rijkdom. Met Kerstmis, toen ze 5 was, gaf hij haar een knapperig biljet van 100 dollar uit zijn portefeuille. Op een keer werd ze uitgenodigd voor een privé-rondleiding in de See’s Candies fabriek die hij bezat. En twee keer per jaar pakte Peter Buffett zijn kroost in voor een vakantie op zijn vaders landgoed in Laguna Beach. Nicole herinnert zich ook dat ze eens op haar tenen de studeerkamer van haar grootvader binnenging om iets te halen, voorzichtig om hem niet te storen terwijl hij de Wall Street Journal las. Net toen ze zich omdraaide om naar buiten te glippen, schraapte Buffett zijn keel en zei: “Nicole, ik wil dat je weet dat je grootmoeder en ik heel trots zijn op alles wat je als artiest bereikt hebt.” “Het is heel wat voor hem om op zo’n emotioneel niveau te communiceren,” zegt Nicole, terwijl haar ogen tranen. “Dus het was een grote deal voor mij.”

Nicole had geen idee van de omvang van het Buffett-fortuin tot ze 17 was, toen haar grootvader op de cover van Forbes verscheen omdat hij bovenaan de jaarlijkse lijst van de rijkste Amerikanen van het tijdschrift stond. Haar klasgenoten overrompelden haar bijna op school met het nieuws. “Ik belde mijn vader en hij zei: ‘Ja, opa krijgt veel meer pers en daar zullen we aan moeten wennen. Maar we zullen ons leven op dezelfde manier blijven leiden en doen wat we altijd doen,” zegt Nicole.

In feite heeft het debuut in de nationale media Buffetts inspanningen om zijn onaangetaste levensstijl te behouden alleen maar geïntensiveerd. Buffett was zich bewust van de oneerlijkheid van wat hij “de eierstokloterij” noemt en maakte de familie duidelijk dat er geen cadeautjes zouden komen. “Voor de meeste mensen wordt je leven grotendeels bepaald door de rijkdom waarin je geboren bent – of niet geboren bent”, legt Nicole uit. “Maar onze familie moest een meritocratie zijn.” Die filosofie vertaalde zich in een bijna-fanatieke toewijding om te leven als gewone mensen. De kinderen van Buffett gingen naar openbare scholen en toen ze oud genoeg waren om te rijden, deelden ze de gezinsauto. “Je zou het niet raden, maar ik ben opgegroeid in een gezin waar mijn ouders zeiden: ‘Als je het geluk hebt om iets te vinden waarvan je houdt, doe het dan’,” zegt Peter Buffett.

Om zijn kleinkinderen deze waarden bij te brengen, stemde Buffett ermee in om hun universitaire opleiding te betalen – en niets meer. Hij nam de zes-cijferige rekening voor Nicole’s kunstschool collegegeld. Op een keer belde Nicole het kantoor van haar grootvader om te vragen of hij haar wilde helpen een futon te kopen toen ze naar een appartement buiten de campus verhuisde. “Je weet wat de regels zijn: alleen schoolkosten,” vertelde zijn secretaresse haar.

Vier jaar geleden, na Susans dood, kwam Buffett opdagen voor de jaarlijkse kerstbijeenkomst van zijn familie, gekleed in een opzichtig over-the-top rood trainingspak en kerstmuts, een cadeau van “Arnie” (de Californische gouverneur Arnold Schwarzenegger). Iedereen lachte om de absurditeit van dit alles. Toen de feestdag eindigde, rende Nicole in Buffett’s armen. “We zijn geen familie van aanrakingen, dus toen ik het deed, leek de rest van de familie een beetje verrast,” zegt Nicole stralend. “Maar hij gaf me een grote knuffel terug.”

Het was de laatste keer dat het paar een omhelzing zou delen. Twee jaar later stemde Nicole ermee in om te verschijnen in The One Percent, een documentaire van Johnson & Johnson erfgenaam Jamie Johnson over de kloof tussen rijk en arm in Amerika. “Ik ben zeer gezegend geweest dat er voor mijn opleiding is gezorgd, en dat er voor mijn levensonderhoud is gezorgd terwijl ik op school zit,” verklaart ze voor de camera. Geen van de Buffetts, die bekend staan als een groep die de pers schuwt, was ooit eerder in zo’n openbaar forum verschenen om over hun opvoeding te vertellen. Hoewel Nicole haar vader op de hoogte bracht van haar rol in de film en hij geen bezwaren had, verzuimde ze haar grootvader op de hoogte te brengen. Op de vraag in de film hoe hij zou reageren op haar interview antwoordt Nicole: “Ik ben zeker bang voor een oordeel. Geld is de spaak in het levenswiel van mijn grootvader.”

Nicole geeft toe dat de opmerkingen misschien bruusk hebben geklonken. “Ik bedoelde dat mijn grootvader als een Formule 1-coureur is die alleen maar wil racen – hij houdt gewoon van het spel en wil de beste zijn,” zegt ze. Maar Buffett was ontdaan. Hij voelde zich al enige tijd ambivalent tegenover de aanspraak van Nicole en haar zus op zijn fortuin – hoewel Peter hen wettelijk had geadopteerd, scheidde hij in 1993 van hun moeder en hertrouwde drie jaar later. Tot overmaat van ramp bekende Nicole, terwijl ze de film bij Oprah promootte: “Het zou leuk zijn om met dat geld dingen voor anderen te creëren en erbij betrokken te zijn. Ik voel me er volledig van uitgesloten.”

Het waargenomen gevoel van aanspraak en Nicole’s zelfbenoemde rol als woordvoerder van de familie bracht Buffett ertoe Peter te vertellen dat hij afstand van haar zou doen. Een maand later mailde de mega-miljardair Nicole een brief waarin hij haar waarschuwde voor de valkuilen van de naam Buffett: “Mensen zullen op je reageren op basis van dat ‘feit’ in plaats van op wie je bent of wat je bereikt hebt.” Hij onderbrak de brief met de verklaring: “Ik heb je emotioneel noch wettelijk als kleinkind geadopteerd, noch heeft de rest van mijn familie je als nicht of neef geadopteerd”. Nicole was er kapot van. “Hij ondertekende de brief met ‘Warren,'” zegt ze. “Ik heb een kaart van hem van slechts een jaar eerder die is ondertekend met ‘Opa’.”

Maar Buffett’s beslissing was onherroepelijk. “Ik heb geen gemakkelijk antwoord op de vraag waar mijn vader vandaan komt,” zegt Peter Buffett, die Nicole regelmatig spreekt. “Maar ik weet dat ik de vlekken van een luipaard niet kan veranderen.” Jamie Johnson overtuigde Nicole om een vervolginterview op te nemen, dat hij toevoegde als een emotioneel naschrift aan zijn film. “Doen alsof we geen familiale relatie hebben is niet gebaseerd op de realiteit. Ik heb jaren van mijn leven bij hem thuis in Omaha doorgebracht. Ik ben geschokt en gekwetst,” zegt Nicole.

Nu, ondanks haar sterling achternaam, komt Buffett rond met ongeveer $40.000 per jaar, grotendeels door de verkoop van haar schilderijen (verzamelaars zijn onder meer Shirley Temple’s dochter Lori Black en Hollywood special-effects goeroe Scott Ross). Het valt niet te ontkennen dat de naam Buffett belangstelling wekt in de kunstwereld, waar Nicole’s werken tot $8000 hebben opgebracht. Een van haar technieken is om onafgewerkte werken buiten te laten, blootgesteld aan de elementen. “Ik hou ervan te zien wat er gebeurt,” zegt ze, terwijl ze over doeken zweeft die gevlekt zijn met zonne-uitbarstingen van kleur.

Nicole vult haar inkomen aan door te werken in een boetiek in San Francisco, maar kan zich nog steeds geen kabel of ziektekostenverzekering veroorloven. Sinds hun ruzie is Buffett begonnen met het sturen van aanzienlijke kerstcheques naar zijn kleinkinderen, ondanks zijn no-freebies regel. Desondanks houdt Nicole vol dat ze er geen spijt van heeft. “Ik denk dat het laat zien dat hij probeert zijn kleinkinderen op een meer persoonlijke manier te bereiken,” zegt ze, voordat ze pauzeert. “En waarschijnlijk beloont hij ze voor hun gedrag.”

In de twee jaar sinds hun laatste gesprek, is Nicole belaagd door het beeld van haar grootvader. “Ik kan de tv niet aanzetten of de krant lezen zonder hem te zien”, zegt ze, verwijzend naar zijn rol in de redding van Wall Street en als adviseur van Barack Obama tijdens zijn presidentiële kandidatuur. Ze droomt van een verzoening, hoe onwaarschijnlijk ook. Toch zegt ze dat ze nooit zal ophouden een Buffett te zijn. “Ik zal altijd op mezelf aangewezen zijn,” zegt ze, opgekruld op haar bank, haar dreadlocks als een quilt over haar lichaam gedrapeerd. “Opa heeft me dat geleerd, en dat heeft de toon gezet voor mijn leven.” Leah McGrath Goodman is editor-at-large voor Trader Monthly en werkt aan een boek over de handelaren die de wereldwijde oliemarkt hebben opgebouwd, dat in 2010 uitkomt.