Articles

Tennis Forehand Technique – 8 Steps To A Modern Forehand

On januari 25, 2022 by admin

De volgende tennisles helpt je bij het ontwikkelen van de moderne forehand techniek, die je in staat stelt om forehands te slaan met moeiteloze kracht terwijl je een hoge consistentie van je slagen behoudt.

De meeste tennissers worstelen met forehands wanneer ze korte ballen moeten afmaken of wanneer ze de rally’s vanaf de basislijn proberen te dicteren, omdat ze niet weten hoe ze de juiste spieren moeten aanspreken en in welke volgorde ze krachtige forehands moeten slaan.

Deze stap-voor-stap instructiegids geeft u de grondbeginselen van de forehand techniek waarmee u snel uw forehand kunt verbeteren.

Als je nog verder wilt gaan, bekijk dan de Effortless Forehand videocursus die veel dieper ingaat op:

• hoe je meer kracht kunt ontwikkelen op je forehand met behulp van drills gebaseerd op biomechanica,
• hoe je technische fouten kunt elimineren die ervoor zorgen dat je inconsistent speelt,
• hoe je de technieken leert van de neutrale, gesloten en open stand forehands,
• en nog veel meer.

Als je een handige Forehand Techniek checklist wilt hebben van alle stappen die in dit artikel zijn beschreven, zodat je deze op je smartphone kunt gebruiken als geheugensteuntje op de baan, deel deze gids dan met je vrienden en krijg toegang tot de checklist.

Step 1: De Grip

Hoe je het racket vastpakt is erg belangrijk voor je forehand, omdat de grip het gevoel van de snaren van het racket die interactie hebben met de bal vertaalt naar je hand. Daarom voel je wat er met de bal gebeurt, en weet je hoe je hem moet manipuleren.

Als er iets niet goed is met de grip, dan zal je forehands geen goede controle hebben, ongeacht hoe je andere uiterlijke techniek eruitziet.

Hoewel je misschien weet hoe je een semi-westerse grip moet vasthouden – wat ik aanbeveel voor een stabiele en betrouwbare forehandslag – kun je nog steeds het handvat verkeerd vasthouden.

De meest voorkomende fout is dat de hand loodrecht op het handvat staat. Als spelers het racket zo vasthouden, ondersteunen ze het racket niet goed omdat de wijsvinger niet gespreid is.

Daardoor voelt de kop van het racket erg zwaar aan. Om het onder controle te houden, moet je je polsspieren aanspannen, waardoor je het gevoel met de racketkop verliest en dus moeite krijgt met nauwkeurig spelen.

De juiste grip zou zijn wanneer we de vingers een beetje spreiden, zodat je de wijsvinger onder het racket ziet (zie foto).

De reden waarom we de wijsvinger daar willen hebben is dat het ons helpt om de racketkop omhoog te duwen.

Wanneer we naar de bal zwaaien en topspin toepassen, helpt deze vinger ons de pols te draaien en het racket omhoog te stuwen.

Hij geeft ons zeer goede steun onder het racket, en het racket rust mooi.

Controleer dus hoe je huidige forehand grip eruit ziet en zorg ervoor dat je deze kleine wijsvinger techniek daarin toevoegt, zodat je racket stabieler in je hand komt te liggen.

Stap 2: De Ready Positie & Staat

Nu we de grip goed hebben ingesteld, moeten we in een ready positie komen. Ik zie vaak spelers in een ready positie, maar ze zijn niet in een ready staat omdat ze gewoon staan.

Ze wachten tot ze de bal in een bepaalde richting zien gaan en dan pas beginnen ze te spelen. Dat is een parate positie, maar geen parate staat.

In een parate staat, ben je in beweging. Je voelt je alsof je danst.

Je kunt van voet tot voet dansen, of je kunt iets doen als mini split steps, maar je moet iets doen.

Wanneer de bal in het spel is, blijven we nooit staan, zelfs niet voor een fractie van een seconde. We zijn altijd in beweging.

Er zijn twee belangrijke redenen waarom je in beweging wilt blijven:

• we zijn in staat om sneller te bewegen met onze eerste stap, vooral wanneer we landen in een split step,
• we zijn in staat om sneller te reageren omdat lichaamsbeweging onze geest alerter houdt.

Nu wilde ik, ook al leg ik de moderne forehand tennis techniek uit, toch de ready positie en stand erbij betrekken omdat die zo belangrijk zijn voor je vermogen om goed tennis te spelen.

Bedenk: als je niet beweegt en als je geen split step doet, ben je niet echt aan het tennissen.

Zorg ervoor dat je dit toevoegt aan je spel, want anders zul je nooit goed spelen. Het is onmogelijk om goed te tennissen als je alleen maar staat en als je geen split step doet.

Stap 3: De voorbereiding

Het eerste wat je doet als je de bal naar je forehand ziet komen, is dat je naar de zijkant draait.

De meest gemaakte fout is om je arm veel te gebruiken om terug te gaan; in plaats daarvan moet je naar de zijkant draaien, en je moet het racket vooral met je off-hand voorbereiden.

Wanneer u naar de zijkant draait, rust uw rechterhand in principe op het racket en doet uw linkerarm al het voorbereidende werk.

Een andere veelgemaakte fout die u in deze voorbereidingsfase kunt maken, is dat u te veel denkt aan het “terug” voorbereiden van het racket.

Doe het dus niet zo. Denk gewoon dat je naar de zijkant voorbereidt.

De rest gebeurt gewoon tijdens de slag als je naar de bal stapt en het lichaam meer draait.

Als je je correct voorbereidt met de semi-westerse greep, dan wijzen de voorkant van het racket en je niet-dominante hand naar de zijkant.

De pols van uw slaghand bevindt zich net onder de hoogte van uw schouder, en uw arm is licht gebogen.

Stap 4: De Drop

Vanaf de voorbereidingsfase moet u het racket laten zakken, zodat de zwaartekracht u kan helpen bij het versnellen van het racket. In een later stadium van de voorwaartse zwaai, zul je beginnen het over te nemen met je slagarm.

Houd in gedachten: als je een moeiteloze en efficiënte forehand wilt slaan, dan wil je de wetten van de fysica in je voordeel gebruiken en er het beste van maken.

Een ervan is de zwaartekracht, en die kun je alleen gebruiken als je je laat gaan. In plaats van alles zelf te “doen” met je arm, laat je de zwaartekracht je helpen het racket in eerste instantie te versnellen.

ZEER BELANGRIJK: De “drop” is slechts een term die we in coaching gebruiken, maar die vaak TE LITERATIEF wordt opgevat. Het racket valt niet alleen naar beneden, het zwaait ook rond omdat we het lichaam heen en weer roteren. Ik leg dat uit in het video-artikel over de universele swing.

Wat ik leer en aanraad in deze fase waarin je de basis van de forehandtechniek aan het opbouwen bent, is dat je NIET de tennisprofs kopieert en hoe zij het racket laten vallen.

De meesten laten het racket met de voorkant naar beneden vallen, waarbij ze de pols volledig ontspannen voordat ze naar voren versnellen.

Dit is een geavanceerde methode om de kop van het racket te versnellen. Hoewel je het kunt leren, is het zeer onwaarschijnlijk dat je in staat zult zijn om je slagen te controleren.

Je zult waarschijnlijk te laat zijn op de forehand en de meeste van hen zeer onnauwkeurig raken.

Dat komt omdat de racketkop in een zeer korte tijd bijna 180 graden omklapt, slechts een paar honderdsten van een seconde voordat je contact maakt.

Lees de vergelijking van de forehand drop technieken tussen Roger Federer en Simona Halep en waarom het zo moeilijk is om de “face down” drop techniek die Roger gebruikt toe te passen en waarom ik het niet aanbeveel aan recreatieve tennissers.

Simona Halep forehand drop on the edge vs Roger Federer drop on the face of the racket

Terwijl ik deze forehand flip techniek kan demonstreren, vind ik het erg moeilijk om mijn slagen te controleren.

Ik ben waarschijnlijk een 5.5 NTRP niveau, toch gebruik ik die techniek niet. In plaats daarvan is mijn forehand techniek veel eenvoudiger, waardoor ik meer foutmarge heb en een veel hogere consistentie en nauwkeurigheid.

De sleutel tot deze techniek is dat je het racket laat vallen in de richting van de achterrand.

(Image credit: Beide afbeeldingen van hierboven zijn afkomstig van de video’s van het Youtube-kanaal Tennis Unleashed, dat ik ten zeerste aanbeveel als je van slow motion video’s van de profs en deskundig advies van coach Jason Frausto houdt.)

Met andere woorden, je laat je pols gewoon naar achteren draaien, bijna alsof je zwaait.

Wanneer je dat doet, zal je pols bijna achterover liggen (hij zal volledig achterover liggen in de volgende stap!) en het zal vallen in de exacte positie ten opzichte van de onderarm dat het moet zijn wanneer u contact maakt met de bal.

Daarom, je hoeft niet te “vinden” deze laid-back pols positie slechts een fractie van een seconde voor contact – en mogelijk te missen. Je pols zal vroeg in de swing in een zeer stabiele positie komen en de slag voor je vereenvoudigen.

Het belangrijke bij deze drop-on-the-edge techniek is dat je, zodra je pols begint te draaien, het racket volledig laat vallen en dat je het dan geleidelijk overneemt en versnelt.

Als je een hapering of een pauze in je drop hebt waarbij de pols een fractie van een seconde stil blijft staan, dan zul je het echte voordeel van deze techniek niet voelen, omdat het alleen werkt als de hele forehand slag op een continue manier wordt uitgevoerd.

Als je eenmaal deze techniek van het laten vallen van het racket op de rand en het slaan van consistente forehands onder de knie hebt, kan je forehand techniek gewoon evolueren door herhaling – en niet door bewust mechanisch onderricht – tot een flip techniek die de pro’s gebruiken.

Opnieuw, ik speel al 30 jaar op een vrij hoog recreatief niveau, maar toch is mijn forehand nooit geëvolueerd tot die techniek. Daarom heb ik grote bedenkingen bij de pro-techniek die recreatieve tennissers gebruiken.

We moeten eenvoudige en effectieve technieken gebruiken, omdat dat is waartoe we in staat zijn op basis van de hoeveelheid training die we in ons tennisspel investeren.

Del Potro en vele andere profs (vooral vrouwen) zijn voorbeelden van hoe een meer eenvoudige forehand drop techniek nog steeds werkt op het hoge niveau van tennis en daarom kan het ook voor jou werken.

Stap 5: De versnelling

Je hebt de voorbereiding en het kantelpunt doorlopen, en je hebt het racket losgelaten op de rand.

Nu neemt de zwaartekracht het over. Het begint het racket te versnellen.

We komen in de volgende fase waar de versnelling van het racket begint.

De manier waarop het racket begint te versnellen of je arm naar voren begint te bewegen, is dat het eerst een beetje moet achterblijven.

Wat hier moet gebeuren, is dat je heupen eerst moeten beginnen te roteren, wanneer je arm begint te zakken.

Stel je voor dat je heupen 90 graden draaien in deze fundamentele fase van het opbouwen van de forehand.

In de meeste gevallen zullen je heupen niet zoveel draaien voor het contact, maar je moet de beweging overdrijven om het te voelen.

Als, terwijl je heupen draaien, je een relatief losse arm houdt (omdat je hem gewoon laat vallen in de val met behulp van de zwaartekracht), dan zal je arm een beetje achterblijven.

In deze fundamentele fase raad ik je niet aan je te concentreren op het achterblijven van de arm.

Wel raad ik je aan je bewust te worden van het achterblijven van de pols.

Dat creëert een zeker strekkingseffect in de onderarm, dat ons helpt om de racketkop heel moeiteloos in de bal te laten versnellen.

Het is heel belangrijk om te begrijpen dat, wanneer de racketkop achterblijft en de pols volledig naar achteren is gelegd, dit vanzelf gebeurt.

Dat “doen” we niet door het racket naar achteren te nemen en onze pols te buigen. Het gebeurt omdat we een relatief losse pols hebben en we ons lichaam naar de bal draaien; daarom valt het racket achter – het blijft achter.

Daarom leer ik het racket op de rand te laten vallen (in de vorige stap).

Het bereidt de pols voor in de juiste positie, zodat, wanneer het lichaam naar voren begint te draaien, de pols precies in de juiste positie valt voor het contact van de bal ten opzichte van de onderarm.

Het resultaat is dat je intellectueel of gevoelsmatig niet in de war raakt over hoe de pols moet zijn.

Het valt gewoon precies op zijn plaats om je kracht te geven (door het stretch-effect) en controle (door stabiel te zijn als het volledig naar achteren is gelegd).

Stap 6: De zwaaibaan

Nu het racket naar voren accelereert, moeten we het in de juiste zwaaibaan sturen die ons zal helpen de bal goed te controleren.

De zwaaibaan is een rechte lijn voor en na het contact.

De reden dat we een deel van onze swing in een rechte lijn moeten zwaaien, is dat we de bal niet perfect kunnen timen.

Als we in een cirkelvormige beweging blijven zwaaien en we de forehand maar een paar honderdste van een seconde verkeerd timen, zullen we de bal met een iets andere rackethoek raken.

En slechts een kleine verandering in de rackethoek bij contact creëert een zeer grote verandering in waar de bal aan de andere kant van de baan zal landen.

Door in een rechte lijn te zwaaien, zorgen we ervoor dat de kop van het racket de bal naar ons beoogde doel leidt, zelfs als we de bal iets te vroeg of iets te laat raken.

Een manier om deze zwaaibaan te beschrijven, is zich meer een bowlingbeweging voor te stellen dan een discusworpbeweging, die typisch gebeurt wanneer je je een cirkelvormige baan voorstelt.

Om het gevoel voor de bowlingbeweging te krijgen, kunt u gewoon een paar tennisballen nemen en die naar een doel bowlen.

Na een stuk of 20 herhalingen neemt u uw racket en kijkt u of u dit gevoel van bowlen in uw swing kunt implementeren.

Belangrijk: De bowlingbeweging is de fundamentele zwaaibaan van de forehand omdat het ons helpt het effect van de zwaartekracht te voelen die ons hielp het racket te versnellen en het stelt ons in staat consistent en nauwkeurig te spelen.

Het gebeurt ook heel natuurlijk wanneer we een relatief lage bal ontvangen waarbij we in een meer neerwaartse beweging kunnen zwaaien.

Maar wanneer u een hogere bal ontvangt, zult u uw swing moeten aanpassen, die meer horizontaal zal zijn en eigenlijk dichter bij een discusworp zal liggen.

Bedenk dat dat een variatie is van de fundamentele forehand swing en dat die alleen goed zal werken als u eerst de “bowling” swingbaan onder de knie heeft.

Als je niet goed aanvoelt hoe je het racket met behulp van de zwaartekracht kunt laten vallen en het moeiteloos kunt zwaaien, dan zal deze meer horizontale zwaai erg stijf en opdringerig aanvoelen en je forehands zullen niet moeiteloos en met een goed tempo worden geraakt.

Stap 7: Contact & Uitbreiding

We hebben nu de bal in onze zwaai bereikt en moeten contact maken met de bal. Als we wat controle willen uitoefenen op de bal, willen we hem een beetje spinnen.

Om de spin te leren, leg ik het liever uit als het rollen van de bal dan als het borstelen van de bal, wat het meest gebruikt wordt.

“Borstelen” heeft de neiging om een verkeerd mentaal beeld te creëren waarbij je de bal benadert met je racket, maar dan borstel je hem alleen met een opwaartse beweging. De bal krijgt geen voorwaartse kracht, dus eindigt hij kort en zonder tempo.

Ik prefereer eerst de compress & roll benadering, wat natuurlijk een overdreven manier is om de bal te raken. U kunt snel de essentie ervan en versnellen die beweging in de werkelijke swingsnelheid die u zult gebruiken om de bal te raken.

Ik heb in detail uitgelegd hoe je de compress & roll topspin techniek van de forehand kunt leren (maar het geldt ook voor de backhand), en ik heb een aantal meer geavanceerde drills gedeeld voor het ontwikkelen van topspin met deze aanpak, dus klik gewoon op de links om meer te leren.

De verlenging

Zoals ik in het swing path gedeelte heb vermeld, willen we recht door de bal zwaaien om de nauwkeurigheid van onze schoten te verbeteren.

In dit gedeelte, na het contact, leggen we het meestal uit als het verlengen na de bal.

Je kunt je voorstellen dat je de bal gewoon een beetje volgt om deze verlenging te ontwikkelen. Dat is een meer mechanische benadering, maar ik wil ook de eigenlijke oorzaak van het verlengen noemen, dat bij meer gevorderde spelers gebeurt.

De reden dat ik bijvoorbeeld verleng na de bal is omdat ik de bal mik en leid naar een bepaald doel dat ik in gedachten heb.

Met andere woorden, ik heb een zeer duidelijke intentie van hoe en waar ik de bal wil spelen.

Deze duidelijke intentie en mijn verlangen om de forehand nauwkeurig te slaan, resulteren van nature in mijn strekken na de bal op dezelfde manier als je van nature je arm naar voren zou strekken als je de bal bowlt en naar een bepaald doel mikt.

De strekking gebeurt van nature als je een duidelijke intentie hebt en je mikt naar een specifiek doel.

Ik heb in mijn werk met honderden recreatieve tennissers ontdekt dat ze zelden een duidelijke intentie hebben en dat ze vaak niet nauwkeurig mikken op het moment dat ze de bal raken.

En dat is waarom ze niet verlengen na de bal en dit deel van de forehand techniek niet correct uitvoeren.

Het hebben van een duidelijke en vroege intentie van wat je precies wilt doen met de bal is uiterst belangrijk voor je vermogen om consistent en nauwkeurig te spelen, omdat het je slagtechniek direct zal beïnvloeden.

Ik heb dit in het verleden in detail uitgelegd, dus ga naar het artikel #1 Sleutel Voor Consistentie om meer te leren.

Stap 8: De Follow-Through

We hebben de bal gericht en uitgestrekt door de contactzone, en nu hoeven we alleen nog maar onze slag in de follow-through te voltooien.

Op de forehand leer ik mijn spelers om het racket te vangen. Ik raad je aan om te werken aan het vangen van het racket met je linkerhand ergens boven je schouder in deze positie, omdat, wanneer je het racket vangt, je linkerarm en je linkerschouder uit de weg gaan.

De meest voorkomende fout bij de forehand follow-through is dat de linkerarm gewoon doodvalt en de rechterarm alleen in de follow-through belandt. Dan hebben de schouders de neiging tegen elkaar te vechten – ze blokkeren elkaar – zodat de slagarm niet gemakkelijk door de bal kan zwaaien.

Wanneer we het racket vangen, dan kunnen onze schouders vrij door het schot bewegen. Dat helpt ons om meer kracht te genereren en veel efficiënter te bewegen.

Ik heb dit in meer detail uitgelegd in het Forehand Follow-Through artikel, dus klik op de link om meer te leren.

Moderne Forehand Techniek – Samenvatting

De 8 stappen naar een moderne tennis forehand techniek is een methode voor het ontwikkelen van de fundamenten van de forehand die van toepassing zou moeten zijn op alle recreatieve en junior tennissers, vooral als ze worstelen met de forehand.

Als je zegt dat het anders is dan hoe de meeste van de pro’s spelen, heb je gelijk. Maar, wees realistisch in je verwachtingen van wat je huidige vaardigheidsniveau is.

Bedenk dat dit de meest getalenteerde mensen in de wereld zijn. Ze zijn heel jong begonnen en hebben duizenden uren aan hun forehandtechniek gewerkt onder toezicht van een ervaren coach.

Mijn vriend Urban en ik spelen op een zeer hoog recreatief tennisniveau, maar toch passen we de forehand drop- en fliptechnieken niet volledig toe omdat ze extreem veeleisend zijn.

Onze forehands zijn uitstekend, zelfs voor recreatief spel op hoog niveau. Geen van ons beiden heeft problemen om tegenstanders onder druk te zetten vanaf de basislijn of korte ballen af te maken als het moet.

Hoewel dit artikel en de bijbehorende video hierboven uitgebreid zijn, vertegenwoordigen ze minder dan 10% van de instructie die ik geef in de volledige Effortless Forehand videocursus, die meer dan 4 uur aan video-instructie omvat.

De cursus Moeiteloze Forehand laat je verschillende praktische oefeningen zien die je helpen de hierboven beschreven forehandtechnieken te ontwikkelen.

Het leert je hoe je je grotere spieren in het lichaam kunt inschakelen voor moeiteloze kracht door middel van oefeningen die zijn gebaseerd op biomechanica, en het leert je alle belangrijke houdingen en voetwerkpatronen waarmee je vanuit elke situatie kwaliteits forehands kunt slaan.