Soorten Werkloosheid: 6 Belangrijkste Soorten Werkloosheid

Een aantal van de belangrijkste soorten werkloosheid zijn: 1. Frictieve werkloosheid, 2. Seizoensgebonden werkloosheid, 3. Cyclische werkloosheid, 4. Structurele werkloosheid, 5. Technologische werkloosheid en 6. Verkapte werkloosheid! Verkapte Werkloosheid!

Werkloosheid is een van de meest hardnekkige en onbeheersbare problemen waarmee alle industrielanden van de wereld worden geconfronteerd. Tegelijkertijd is het doel van het overheidsbeleid geweest de werkloosheid weg te nemen en volledige werkgelegenheid in deze landen te bereiken.

Wij proberen hieronder de verschillende soorten oorzaken van werkloosheid voor een goed begrip van de betekenis van de term volledige werkgelegenheid.

Soorten Werkloosheid:

Voordat de verschillende soorten werkloosheid worden toegelicht, is het noodzakelijk de term werkloosheid te definiëren. Everyman’s Dictionary of Economics definieert werkloosheid als “onvrijwillige luiheid van een persoon die bereid is te werken tegen het gangbare loon, maar niet in staat is dit te vinden.”

Hieruit volgt dat alleen die personen als werkloos moeten worden beschouwd die bereid zijn te werken tegen het gangbare loon, maar geen werk vinden. Vrijwillig werklozen die niet willen werken, zoals de luie rijken, worden niet als werklozen beschouwd.

1. Frictieve Werkloosheid:

Frictiewerkloosheid bestaat wanneer er een gebrek is aan aanpassing tussen vraag naar en aanbod van arbeid. Dit kan te wijten zijn aan een gebrek aan kennis bij de werkgevers over de beschikbaarheid van arbeidskrachten of bij de werknemers over het feit dat op een bepaalde plaats werk beschikbaar is.

Het wordt ook veroorzaakt door gebrek aan de nodige vaardigheden voor een bepaalde baan, arbeidsimmobiliteit, defecten aan machines, tekorten aan grondstoffen, enz. De periode van werkloosheid tussen het verlies van de ene baan en het vinden van een andere wordt ook tot de frictiewerkloosheid gerekend.

2. Seizoenswerkloosheid:

Seizoenswerkloosheid is het gevolg van seizoensfluctuaties in de vraag. Werkgelegenheid in ijsfabrieken is er alleen in de zomer. Evenzo blijven ijsverkopers werkloos gedurende de winter en kastanjeverkopers gedurende de zomer. Hetzelfde is het geval met landarbeiders die tijdens het oogst- en zaaiseizoen aan het werk blijven en de rest van het jaar werkloos blijven.

3. Cyclische werkloosheid:

Cyclische werkloosheid ontstaat als gevolg van conjuncturele schommelingen in de economie. Zij kunnen ook door internationale krachten worden veroorzaakt. Een conjunctuurcyclus bestaat uit afwisselende perioden van hoogconjunctuur en laagconjunctuur. Het is tijdens de neergang van de conjunctuurcyclus dat inkomen en produktie dalen, hetgeen tot wijdverbreide werkloosheid leidt.

4. Structurele werkloosheid:

Structurele werkloosheid kan verschillende oorzaken hebben. Zij kan te wijten zijn aan een gebrek aan meewerkende produktiefactoren, of aan veranderingen in de economische structuur van de samenleving. Het woord structureel impliceert dat “de economische veranderingen massaal, uitgebreid en diepgeworteld zijn en neerkomen op een transformatie van een economische structuur, d.w.z. de produktiefuncties of de verdeling van het arbeidsaanbod.

Meer in het bijzonder verwijst het naar veranderingen die groot zijn op een bepaald gebied, in een bepaalde bedrijfstak of in een bepaald beroep.” Verschuivende patronen in de vraag naar de produkten van verschillende industrieën zijn ook verantwoordelijk geweest voor dit type werkloosheid.

Economen beweren echter dat de hogere werkloosheid in Amerika sinds 1957 te wijten is aan andere oorzaken dan een ontoereikende vraag: (1) Een sneller tempo van technologische veranderingen; (2) een ontheemde werknemer blijft een aantal dagen werkloos bij het vinden van een nieuwe baan; en (3) de meeste werkloze werknemers behoren tot de blauwe-boorden-groepen.

De aanhangers van de these van structurele verandering zijn van mening dat het aantal vacatures groter is dan of gelijk is aan het aantal ontheemde werknemers als gevolg van structurele veranderingen in een bepaald gebied, een bepaalde bedrijfstak of een bepaald beroep, en dat de werkloosheid niet te wijten is aan een ontoereikende vraag.

5. Technologische werkloosheid:

Keynes heeft geen rekening gehouden met de technologische werkloosheid die zich in de naoorlogse periode sneller heeft voorgedaan. Het moderne produktieproces is in wezen dynamisch, waarbij innovaties leiden tot de invoering van nieuwe machines en uitvindingen, waardoor bestaande werknemers worden verdrongen, hetgeen een spoor van werkloosheid achterlaat. Wanneer er sprake is van automatisering of vervanging van oude technologie door een nieuwe die minder werknemers vereist dan voorheen, is er sprake van technologische werkloosheid.

Een speciaal geval van technologische werkloosheid is die “welke niet het gevolg is van verbeteringen in de techniek van de produktie, maar in de techniek van de organisatie.” Het gaat hier om een efficiënter management, dat kan besluiten tot het moderniseren van bestaande installaties of het sluiten van verouderde fabrieken. In al deze gevallen zal de werkloosheid afnemen.

In feite valt er weinig te onderscheiden tussen structurele en technologische werkloosheid. Een van de oorzaken van structurele werkloosheid is de technologische verandering. Technologische verandering zelf veroorzaakt veroudering van vaardigheden, hetgeen leidt tot structurele werkloosheid.

Daarnaast houden zowel structurele als technologische werkloosheid verband met een ontoereikende vraag. Technologische veranderingen hebben de neiging de produktie per manuur te verhogen, hetgeen tot gevolg heeft dat de potentiële totale produktie in de economie toeneemt.

Als deze potentiële groei van de produktie niet wordt geëvenaard door de feitelijke groei van de produktie, zal er werkloosheid in de economie zijn als gevolg van een tekortschietende vraag. Moderne economen zijn dan ook van mening dat de werkloosheid wordt veroorzaakt door structurele veranderingen, technologische veranderingen en door een tekortschietende vraag tezamen.

6. Verborgen werkloosheid:

Vermomd of verborgen werkloosheid of gebrek aan werkgelegenheid is een opmerkelijk kenmerk van onderontwikkelde landen. Deze werkloosheid is niet vrijwillig, maar onvrijwillig. De mensen zijn bereid te werken, maar zij kunnen het hele jaar door geen werk vinden bij gebrek aan aanvullende factoren.

Zulke werkloosheid komt voor bij landlozen en kleine boeren op het platteland, omdat de landbouwwerkzaamheden seizoensgebonden zijn en de grond en de uitrusting niet geschikt zijn om hen volledig aan het werk te houden. Men spreekt van verkapte werkloosheid wanneer zijn bijdrage tot de produktie kleiner is dan wat hij kan produceren door een normale werktijd per dag. Zijn marginale produktiviteit is nihil of te verwaarlozen, en door dergelijke arbeiders te ontslaan kan de produktie van het bedrijf worden verhoogd.

Er zijn ook andere soorten ondergeschikte werklozen in dergelijke landen. Iemand wordt als onderbezet beschouwd als hij door werkloosheid gedwongen wordt een betrekking aan te nemen die hij niet geschikt acht voor zijn doel, of die niet in overeenstemming is met zijn opleiding.

Daarnaast zijn er mensen die voltijds werken in termen van uren per dag, maar zeer weinig verdienen om boven de armoedegrens uit te komen. Het zijn marskramers, kleine handelaren, riksja-trekkers, werknemers in hotels en restaurants en in reparatiewerkplaatsen, enz. in stedelijke gebieden. Open en verkapte werklozen in stedelijke en plattelandsgebieden worden geschat op 30-35 procent van de beroepsbevolking in onderontwikkelde landen.