Seroquel, Abilify, Zyprexa, en Risperdal: Veelgebruikt maar met gevaarlijke bijwerkingen

Voor patiënten die lijden aan depressie of angst, is het moeilijk om te weten welke medicatie het beste is. Ontdek waarom deze veelgebruikte medicijnen niet de beste keuze zijn.

Het lijkt erop dat er elke dag een nieuw “wondermiddel” wordt geïntroduceerd, dat vaak 10 of 20 keer zo veel kost als oudere medicijnen. Dingen worden nog verwarrender wanneer artsen medicijnen “off label” voorschrijven, wat betekent dat de FDA het medicijn heeft goedgekeurd als veilig en effectief voor een specifiek gebruik, maar de arts schrijft het voor een ander gebruik voor dat niet door de FDA is goedgekeurd.

Een groep populaire en veel geadverteerde medicijnen die door de FDA zijn goedgekeurd voor de behandeling van psychotische aandoeningen zoals schizofrenie en bipolaire stoornis (manische depressie) die hallucinaties of wanen omvat, worden vaak voorgeschreven aan mensen die er geen baat bij zullen hebben. Sommige van deze drugs zijn ook goedgekeurd door de FDA om te gebruiken in combinatie met antidepressiva als de antidepressiva op zichzelf niet effectief zijn. De meeste recepten voor het medicijn zijn “off label” – voor dementie, angst, slapeloosheid, PTSD, en zelfs voor ADHD en gedragsproblemen bij kinderen en ouderen. Ondanks hun enorme verkoop, veroorzaken Seroquel, Abilify, Zyprexa, Risperdal, Geodon en soortgelijke geneesmiddelen vaak snelle gewichtstoename, borstontwikkeling bij jongens en mannen, en kunnen ook ernstige bijwerkingen hebben zoals diabetes, hyperglykemie, pancreatitis en plotselinge dood.

Wanneer de FDA een geneesmiddel met dergelijke ernstige bijwerkingen goedkeurt, kijken ze naar de balans van risico’s en voordelen. Dergelijke ernstige risico’s kunnen aanvaardbaar worden geacht voor de behandeling van schizofrenie of voor ernstig depressieve personen, maar mogen niet aanvaardbaar worden geacht wanneer de voordelen niet zijn bewezen of wanneer veiliger behandelingen beschikbaar zijn.

Waarschuwing: Niet voorschrijven aan jonge kinderen of 65-plussers!

Deze medicijnen zijn zo gevaarlijk voor oudere mensen dat er een zwarte doos waarschuwing op het etiket staat waarin staat dat ze een plotselinge dood kunnen veroorzaken. Ze worden vaak voorgeschreven om te proberen oudere patiënten rustig te krijgen. Dat gebeurt vooral in verpleeghuizen, of wanneer familieleden artsen vertellen dat de patiënt moeilijk is. Het is echter bewezen dat deze medicijnen niet nuttig zijn voor patiënten met dementie, en hen kunnen doden.

Deze medicijnen worden vaak voorgeschreven aan kinderen, vooral arme kinderen, omdat ze hen rustig kunnen maken. Maar ze zijn niet effectief voor kinderen met ADHD of gedragsproblemen en ze kunnen bij kinderen een plotselinge dood veroorzaken, net als bij volwassenen. Bovendien kunnen ze de zich ontwikkelende hersenen van het kind aantasten. Voor meer informatie over risico’s, zie hieronder

Weinig baat bij depressie

Zelfs voor het goedgekeurde gebruik van moeilijk te behandelen depressies, werken deze medicijnen niet goed. In feite verbeteren de patiënten die een placebo slikken (“suikerpillen” die op medicijnen lijken) bijna net zoveel als de patiënten die Seroquel slikken. Dat wordt het “placebo-effect” genoemd: wanneer depressieve of angstige patiënten een nieuwe pil slikken, hebben ze de neiging beter te worden, zelfs als de pil geen werkzame bestanddelen bevat. Het medicijn zelf lijkt weinig voordeel toe te voegen. Het verschil tussen de depressiescores van patiënten die Seroquel of sommige van deze andere geneesmiddelen nemen, is net iets beter dan de scores van de patiënten die de placebo nemen. Deze verschillen zijn soms statistisch significant, maar dat betekent niet dat ze betekenisvolle verbeteringen zijn voor de patiënten. In feite bevatten deze antipsychotische medicijnen geen ingrediënten die gericht zijn op het verminderen van depressie of angst. In plaats daarvan hebben patiënten die deze drugs nemen de neiging om zich “knock-out” te voelen – ze hebben de neiging om in slaap te vallen. Dat kan hun scores op een angstschaal of depressieschaal verbeteren (omdat angstige en depressieve mensen vaak moeite hebben met slapen), maar het betekent niet dat de patiënt zich daadwerkelijk minder angstig of depressief voelt.

Risico’s

Het slechte nieuws is dat naast deze bescheiden voordelen er veel ernstige risico’s zijn voor iedereen, niet alleen voor patiënten boven de 65. Patiënten die deze geneesmiddelen nemen, lopen aanzienlijk meer kans om met het onderzoek te stoppen vanwege bijwerkingen (zoals slaperigheid of gewichtstoename) dan de placebopatiënten. Aangezien de meeste studies slechts 6-8 weken duurden, meten ze geen bijwerkingen op lange termijn. Vertrouwen op kortetermijnstudies heeft geen zin omdat patiënten met depressie, PTSS en deze andere problemen deze aandoeningen al vele jaren hebben. Bijvoorbeeld, in 2015 kreeg een 20-jarige jongen 2,5 miljoen dollar toegekend omdat hij grote borsten ontwikkelde door het nemen van Risperdal. Johnson & Johnson, het bedrijf dat Risperdal maakt, ontkent niet dat het medicijn de bijwerking veroorzaakte, maar beweert dat de voordelen van het medicijn nog steeds opwegen tegen deze complicatie. Helaas, wanneer jongens borsten ontwikkelen als gevolg van Risperdal, lost het stoppen van de medicatie het probleem niet op. Een operatie is nodig om de borsten te verwijderen.

Naast diabetes en de bovengenoemde risico’s lopen patiënten het risico tardieve dyskinesie te ontwikkelen, een aandoening die ongecontroleerde bewegingen veroorzaakt, zoals grimassen, tong uitsteken en met de lippen smakken. Er is een gebrek aan effectieve behandelingen voor deze symptomen en het stoppen van het geneesmiddel nadat de problemen zijn begonnen, werkt meestal niet. Geneesmiddelen die tardieve dyskinesie kunnen veroorzaken, mogen daarom nooit worden gegeven aan iemand met depressie of angst, tenzij elk ander, veiliger geneesmiddel al is geprobeerd en heeft gefaald.

Consumenten moeten hun eigen pleitbezorgers zijn, want zelfs als het etiket van een receptgeneesmiddel waarschuwt om eerst andere medicijnen te proberen, hebben veel artsen de neiging om die waarschuwing over het hoofd te zien, vooral wanneer geneesmiddelenbedrijven miljarden dollars uitgeven aan advertenties, toespraken, medische artikelen en persoonlijke ontmoetingen om artsen te “onderwijzen” over hoe effectief het geneesmiddel is.

De meest alarmerende reden om deze medicijnen te vermijden is het gevaar van plotselinge dood. Hoewel relatief zeldzaam, is dit risico onaanvaardbaar voor elke behandeling waarvan de voordelen onbewezen of zeer bescheiden zijn.

Op de openbare vergadering van de FDA in april 2009 over Seroquel getuigden familieleden over hoe hun geliefden, veteranen van de Irak-oorlog, waren overleden nadat ze Seroquel hadden voorgeschreven gekregen van de VA voor posttraumatische stressstoornis (PTSD). Harold S. White, die zijn zoon onder dubieuze omstandigheden verloor, gaf het volgende commentaar “In mijn onderzoek heb ik ontdekt dat ten minste 51 militairen in hun slaap zijn gestorven in de afgelopen zes jaar, 35 in de afgelopen drie jaar.” Hij voegde eraan toe dat het “altijd hetzelfde verhaal was,” met volkomen gezonde mensen die plotseling stierven na het nemen van het medicijn. Cassandra Harper getuigde dat “de artsen en verpleegkundigen (in Walter Reed) meer informatie zouden moeten krijgen over de medicijnen die ze voorschrijven en de mogelijke bijwerkingen/interacties.”

De beste behandeling kiezen

In plaats van Seroquel, Abilify, of deze andere medicijnen toe te voegen wanneer de antidepressieve SSRI van een patiënt niet effectief is, overweeg dan bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie in plaats van pillen of in aanvulling op de SSRI als het een meetbaar voordeel heeft. Cognitieve gedragstherapie is zeer veilig en zeer effectief, en in tegenstelling tot pillen kan een relatief korte behandeling levenslange voordelen hebben. Het traint de patiënt om op een andere manier over zijn tekortkomingen of problemen na te denken, waardoor hij zich minder richt op de hulpeloze en hopeloze gevoelens van depressie en meer op wat hij wel goed doet. Als iemand aan slapeloosheid lijdt, zijn traditionele slaappillen ook gevaarlijk, terwijl het laatste onderzoek suggereert dat warme melk of cognitieve gedragstherapie veilig en ook effectief zijn. Als die niet werken, is een slaapmasker het proberen waard.

We weten niet waarom zoveel artsen medicijnen voorschrijven zoals Seroquel, dat gevaren heeft die niet opwegen tegen de risico’s, behalve bij gebruik voor schizofrenie en psychose door bipolaire stoornis. We weten dat sommige artsen beïnvloed worden door de zware reclame- en promotieactiviteiten van de farmaceutische bedrijven, waaronder het betalen van beroemde en gerespecteerde artsen om deze medicijnen aan te prijzen aan andere artsen. Als u niet schizofreen bent en geen psychose hebt ten gevolge van een bipolaire stoornis (ook wel manisch-depressiviteit genoemd), stellen wij voor dat u uw arts vertelt dat u een veiliger optie wilt.

Alle artikelen zijn beoordeeld en goedgekeurd door Dr. Diana Zuckerman en andere senior medewerkers.