Scientists just found the 'chemical fingerprint' of an alleged nuclear accident that went undeclared in Russia
On januari 10, 2022 by admin- Een groep wetenschappers bekend als de “Ring van Vijf” detecteerde in 2017 ongewone stralingsniveaus in Europa.
- Een nieuwe studie biedt “onweerlegbaar bewijs” dat de straling afkomstig was van het opwerken van kernafval.
- De studie levert verder bewijs voor de bewering dat Rusland verzuimde een ongeval in de Mayak-kernfaciliteit in september 2017 bekend te maken.
- Bezoek de homepage van Business Insider voor meer verhalen.
De afgelopen drie jaar is een groep wetenschappers, de “Ring van Vijf” genoemd, naar de conclusie toegegroeid dat in 2017 een niet-openbaar gemaakt nucleair ongeval in Rusland heeft plaatsgevonden.
In juli 2019 gaf de groep bewijs vrij dat een ongeluk kan hebben plaatsgevonden in de Mayak-kernfaciliteit – ooit het centrum van het Sovjet kernwapenprogramma. Mayak was ook de plaats van de Kyshtym-explosie van 1957, ’s werelds op twee na ergste nucleaire ongeluk achter Fukushima en Tsjernobyl.
In eind 2019 suggereerden de wetenschappers dat, gezien de grote hoeveelheid straling die op de datum werd toegelaten, het ongeluk plaatsvond op 26 september 2017. De straling leek zich te verspreiden vanuit de zuidelijke Oeralregio van Rusland (waar de Mayak-faciliteit zich bevindt) in de richting van Centraal-Europa, Scandinavië en Italië.
Een derde studie, die maandag werd vrijgegeven, biedt “onweerlegbaar bewijs” dat het ongeluk verband hield met het opwerken van nucleair afval – een methode die plutonium en uranium scheidt van verbruikte kernbrandstof. De Mayak-faciliteit is de grootste nucleaire opwerkingsfaciliteit in de regio. Dat maakt het de meest waarschijnlijke, zo niet de enige mogelijke, herkomstlocatie – hoewel Rusland in 2017 nooit een nucleair ongeval in de faciliteit heeft erkend.
“We moeten niet vergeten dat Mayak een militaire faciliteit is – en natuurlijk is de Russische Federatie zeer terughoudend als het gaat om te praten over militaire faciliteiten,” Georg Steinhauser, een professor aan de Universiteit van Hannover in Duitsland en een van de auteurs van de studie, vertelde Business Insider in augustus. “Ik veronderstel dat dit niet veel anders zou zijn voor andere supermacht naties.”
Een ‘onverwachte’ ontdekking in 2017
De Ring van Vijf monitort de atmosfeer van Europa al sinds het midden van de jaren tachtig op verhoogde stralingsniveaus. De groep kwam oorspronkelijk uit vijf landen: Zweden, Duitsland, Finland, Noorwegen en Denemarken. Maar na de ramp in Tsjernobyl in 1986 riep het team de hulp in van andere landen om hun inspanningen uit te breiden. Het omvat nu onderzoekers uit 22 landen.
Op 2 oktober 2017 stuurden Italiaanse wetenschappers een waarschuwing naar de Ring van Vijf over verhoogde niveaus van ruthenium-106, een radioactieve isotoop, in Milaan. De ontdekking betekende de eerste keer dat ruthenium-106 in de atmosfeer was aangetroffen sinds Tsjernobyl.
“We waren stomverbaasd,” zei Steinhauser. “We hadden er niet op gerekend dat er radioactiviteit in de lucht zou zijn. We waren gewoon luchtfilters aan het meten zoals we dat wekelijks doen, 52 keer per jaar, en plotseling was er een onverwacht resultaat.”
Steinhauser zei dat de explosie het “grootste vrijkomen van nucleaire opwerking was dat ooit heeft plaatsgevonden.”
Maar Rusland heeft niet gereageerd op bevindingen van de Ring van Vijf. In december 2017 schreven Russische functionarissen de straling toe aan een kunstmatige satelliet die opbrandde in de atmosfeer. De nieuwste studie van de wetenschappers sluit die mogelijkheid uit.
‘Een kantelpunt voor een toch al turbulent mengsel’
De studie is het eerste directe bewijs dat het ruthenium-106 afkomstig was van de opwerking van nucleair afval. Het identificeerde een unieke “chemische vingerafdruk” onder monsters van de isotoop die in 2017 werden verzameld.
In die monsters vonden de wetenschappers tekenen van twee chemische stoffen die gewoonlijk worden geassocieerd met de opwerking van kernafval: ruthenium(III) chloride en ruthenium(IV) oxide. Dit leverde “direct bewijs dat de opwerking van splijtstof de oorsprong was van het vrijkomen van 2017 in het milieu,” schreven de wetenschappers.
Onder normale omstandigheden, voegden zij eraan toe, zouden nucleaire faciliteiten ten minste drie jaar wachten alvorens gebruikte nucleaire brandstof op te werken. Maar in dit geval blijkt dat opwerking al na twee jaar heeft plaatsgevonden. Dat betekent dat de opwerkingsactiviteit exotherm moest zijn, of warmte vrijgeven, volgens de studie.
“De verbruikte splijtstof was ongewoon jong in vergelijking met het typische opwerkingsprotocol,” schreven de wetenschappers. “Het is waarschijnlijk dat dit exotherme vangstproces een kantelpunt bleek te zijn voor een reeds turbulent mengsel, wat leidde tot een abrupte en ongecontroleerde vrijlating.”
De straling bedreigt de menselijke gezondheid mogelijk niet
Wetenschappers beschouwen het vrijkomen van ruthenium-106 niet als een onmiddellijke bedreiging voor de gezondheid van mensen, maar de langetermijngevolgen zijn onbekend. In 2018 heeft het Franse Instituut voor Radiologische Bescherming en Nucleaire Veiligheid vastgesteld dat de niveaus van ruthenium-106 in de atmosfeer geen gevaar vormen voor de menselijke gezondheid of het milieu.
De nucleaire uitstoot was “niets vergeleken met Tsjernobyl”, zei Steinhauser in augustus. Bij de explosie in Tsjernobyl kwamen ongeveer 5,3 miljoen terabecquerel (een maat voor radioactiviteit) radioactief materiaal vrij in de atmosfeer, zo bleek uit een analyse uit 2013. Bij het vermeende ongeluk in de Mayak-faciliteit kwam daarentegen naar schatting 250 terabecquerel ruthenium vrij.
Maar Steinhauser zei dat er reden zou kunnen zijn om de voedselveiligheid in de buurt van de Mayak-faciliteit in de gaten te houden als er straling in de bodem en het water is gelekt.
“We zouden graag wat meer diepgaande informatie krijgen over wat er daadwerkelijk is gebeurd,” zei hij. “Er is een goede kans dat we elk ongeluk te pakken krijgen – maar in het huidige geval was de verrassing aan onze kant.”
Geef een antwoord