Schorsingen op school het antwoord op schooldiscipline? Niet noodzakelijkerwijs, zeggen deskundigen

Meer Californische scholen staan toe dat leerlingen die de orde verstoren op de campus worden geschorst in plaats van naar huis te worden gestuurd. Volgens deskundigen moeten leerkrachten deze leerlingen echter gedragsadvies van hoge kwaliteit bieden, wil deze aanpak succesvol zijn.

Scholen in de hele staat hebben de afgelopen jaren schorsingen binnen de school omarmd, omdat studies hebben aangetoond dat traditionele buitenschoolse schorsingen de academische prestaties van leerlingen kunnen schaden en gedragsproblemen zelfs erger kunnen maken. Vorige maand heeft Gov. Gavin Newsom een wet ondertekend die middelbare en basisscholen in Californië verbiedt om leerlingen te schorsen en naar huis te sturen voor opzettelijke ongehoorzaamheid, gedefinieerd in de onderwijscode van de staat als “het verstoren van schoolactiviteiten of anderszins moedwillig het geldige gezag tarten” van schoolpersoneel.

De nieuwe wet is een uitbreiding van het huidige verbod op moedwillige opstandigheid schorsingen in K-3 klassen ondertekend in wet door Gov. Jerry Brown in 2013.

Maar schorsingen op school moeten goed worden gedaan om een effectief alternatief te zijn, zeiden verschillende deskundigen geïnterviewd door EdSource.

“Het doel moet zijn om het probleem bij de wortel aan te pakken en kinderen zo snel mogelijk terug in de klas te krijgen. Wat contraproductief is, is als kinderen naar een kamer worden gestuurd met iemand die er alleen is om te babysitten en ze krijgen geen ondersteuning,” zei Daniel Losen, directeur van het Center for Civil Rights Remedies van het UCLA’s Civil Rights Project, dat raciale ongelijkheid in het openbaar onderwijs analyseert. “Dat kan alleen maar meer problemen veroorzaken… Als je het ene door het andere vervangt, kunnen interne schorsingen even erg of erger zijn als buitenschoolse schorsingen.”

Onder de nieuwe wet, die in juli 2020 van kracht wordt, kunnen leraren nog steeds leerlingen naar het kantoor van de directeur sturen voor storend gedrag – of gedrag dat als storend wordt ervaren – maar directeuren kunnen leerlingen niet naar huis sturen als straf. Leerlingen moeten op school blijven. Studenten die ernstiger overtredingen hebben begaan, zoals mishandeling of het verkopen van drugs, kunnen nog steeds van school worden gestuurd of worden geschorst.

Maar zelfs voordat de nieuwe wet werd aangenomen, probeerden districten schorsingen te verminderen, ook onder Afro-Amerikaanse studenten, die gemiddeld drie keer zo vaak worden geschorst als hun blanke leeftijdsgenoten, volgens de meest recente gegevens van de staat. Sinds 2012 is het schorsingspercentage in de hele staat gestaag gedaald voor alle groepen, hoewel het percentage voor Afro-Amerikaanse leerlingen nog steeds onevenredig hoger is. Van 2011-12 tot 2017-18 daalden de buitenschoolse schorsingen voor ongehoorzaamheid in alle studentengroepen in Californië met bijna 80 procentpunten, van bijna 200.000 tot ongeveer 37.200.

Een reden voor het hogere percentage schorsingen onder Afro-Amerikaanse studenten is de vage definitie van “opzettelijke ongehoorzaamheid”, hebben voorstanders gezegd. Wanprestatie kan worden geïnterpreteerd als alles van eten in de klas tot schelden op schoolambtenaren en leraren kunnen onbewust verschillende schorsingscriteria toepassen op verschillende groepen leerlingen.

Schorsingen buiten de school zijn gekoppeld aan een groot aantal andere problemen. Leerlingen die worden geschorst hebben meer kans om achter te raken op school, voortijdig school te verlaten of betrokken te raken bij het jeugdstrafrechtsysteem, volgens een rapport van het Public Policy Research Institute en het Council of State Government’s Justice Center dat miljoenen school- en jeugdstrafrechtdossiers onderzocht.

In een poging om het campusklimaat te verbeteren en gedragsproblemen in de klas te verminderen, hebben sommige scholen ambitieuze stappen ondernomen om schorsingsprogramma’s aan te bieden die begeleiding, academische hulp en herstelrecht omvatten, waarbij leerlingen met andere leerlingen praten over hun storende gedrag, de oorzaken en de gevolgen ervan.

Scholen hebben ook een andere stimulans om schorsingen aan te bieden: Leerlingen die deze schorsingen uitzitten, worden niet meegeteld als afwezig, zodat scholen nog steeds “gemiddelde dagelijkse aanwezigheid” geld van de staat krijgen, wat de belangrijkste manier is waarop scholen in Californië worden gefinancierd.

Het vinden van geld om te betalen voor extra counselors en tutors om schorsingen op school te begeleiden, kan een uitdaging zijn. Californië heeft al een van de hoogste student-tot-begeleiderratio’s in het land, 708-naar-1, volgens de American School Counselor Association.

Maar scholen kunnen geld gebruiken van hun staatsfinancieringstoewijzing of fondsen werven uit andere bronnen, zoals particuliere stichting of overheidssubsidies, zei Dan Sackheim, een consultant bij het California Department of Education.

De staat biedt ook uitgebreide online tips, richtlijnen en middelen voor scholen om het personeel te trainen in herstelrecht en manieren om positief gedrag in de klas aan te moedigen. Sackheim en zijn collega’s hebben ook meer dan 100 workshops, webinars en conferenties in de hele staat gegeven om scholen te helpen alternatieven te vinden voor schorsingen wegens ongehoorzaamheid.

Hemet Unified in Riverside County heeft niet alleen een uitgebreid programma voor schorsingen op school aangenomen, maar is zelfs nog verder gegaan in het aanpakken van het campusklimaat en het gedrag van studenten door een groot aantal advies- en gezondheidsdiensten op de campus aan te bieden aan alle studenten. Studenten hebben toegang tot drugsbehandeling, vaccinaties, tandheelkundige zorg, mindfulness-curriculum, advies voor gezonde relaties, psychologen en maatschappelijk werkers, onder andere diensten.

Hemet Unified, met ongeveer 21.800 studenten, heeft zijn opzettelijke ongehoorzaamheid schorsingen met de helft zien dalen sinds 2015-16, van 1 procent tot ongeveer een half procent.

In sommige gevallen wendt het district zich nog steeds tot buitenschoolse schorsingen om studenten te disciplineren. Maar de meeste krijgen een schorsing binnen de school of adviesgesprekken, waar ze individueel worden beoordeeld en een plan krijgen op basis van hun behoeften. Bovendien krijgen de leerlingen academische hulp en werken ze aan huiswerkopdrachten. Getrainde, gecertificeerde leraren en counselors leiden het programma.

Hemet Unified’s in-school schorsingsplan, dat vorig jaar van start ging, heeft al resultaten opgeleverd. Slechts een derde van de leerlingen die een interne schorsing kregen, werd opnieuw geschorst – een daling ten opzichte van bijna tweederde het jaar daarvoor, zei Tracy Piper, de directeur van de ondersteunende diensten voor studenten van het district. Nog veelbelovender is dat het aantal buitenschoolse schorsingen voor ernstige overtredingen met ongeveer de helft is gedaald, afhankelijk van de school, zei ze.

“Dit betekent dat we de kinderen redden die eenmalig zijn,” zei ze. “Ik ben blij. Ik verwacht dit jaar weer een grote daling, hoewel er nog veel is waar ik me zorgen over maak.”

Tot haar zorgen behoort dat Afro-Amerikaanse en Latino leerlingen nog steeds in onevenredig hoge mate worden geschorst, zei ze. En het totale aantal disciplinaire verwijzingen door leraren is niet veranderd, evenmin als het verwijderingspercentage, wat suggereert dat leerlingen die de ergste overtredingen begaan, zoals wapens naar school brengen, niet worden afgeschrikt door het nieuwe beleid.

Piper maakt zich ook zorgen over leerlingen die zich niet misdragen in de klas maar toch hulp nodig hebben – leerlingen die depressief, angstig of suïcidaal kunnen zijn, maar geen aandacht krijgen omdat ze teruggetrokken zijn.

Mettertijd hoopt Piper dat het brede scala aan advies- en ondersteuningsdiensten van het district leidt tot verbeteringen op het gebied van academici, aanwezigheid en campusklimaat en een verkleining van de raciale verschillen in schorsings- en verwijderingspercentages, zei ze.

“Mijn doel is om elk kind elke dag op school te houden,” zei ze. “Want hoe meer we kinderen op school kunnen houden, hoe groter de kans dat ze naar de universiteit gaan, het beter doen op de werkvloer en uiteindelijk succesvoller zijn in het leven. Het gaat om het verbeteren van de gezondheid van de hele gemeenschap.”

Visalia Unified, in Tulare County, heeft ook een uitgebreid programma aangenomen voor schorsingen op school. Net als in Hemet worden leerlingen in Visalia nog steeds buiten de schooluren geschorst voor opzettelijke ongehoorzaamheid, maar de meeste leerlingen worden doorverwezen naar een interne schorsing, waar ze academische ondersteuning, counseling en sociale diensten krijgen die bedoeld zijn om “de onderliggende oorzaak aan te pakken, uit te zoeken wat er echt aan de hand is, dieper te graven in de problemen die het probleem in eerste instantie hebben veroorzaakt”, aldus interim-superintendent Tamara Ravalin.

Visalia Unified, met bijna 28.900 studenten, heeft de afgelopen jaren de schorsingen voor ongehoorzaamheid met ongeveer 26 procentpunten zien dalen, van 233 studenten in 2015-16 tot 173 in 2017-18, het meest recente jaar dat gegevens beschikbaar zijn.

Onder het nieuwe protocol worden studenten betere manieren geleerd om met woede en frustratie om te gaan, hoe weg te lopen van potentiële conflicten en andere coping tools.

“Het is een kans voor studenten om te groeien en te leren van hun gedrag, evenals een kans voor ons om te zien wat er aan de hand is met kinderen,” zei ze. “Een van de belangrijkste dingen is dat we willen dat onze leerlingen naar school komen. We geven een sterk signaal af dat we willen dat leerlingen op school blijven en succesvol zijn. Door kinderen naar huis te sturen lossen we het probleem niet op.”

Maar in de hele staat lopen de programma’s sterk uiteen. Veel middelbare scholen sturen nog steeds leerlingen naar huis voor opzettelijke ongehoorzaamheid, maar andere hebben ofwel hun aantal aanzienlijk verminderd in de afgelopen jaren of de praktijk volledig afgeschaft, volgens de gegevens van de hele staat. Sommige scholen hebben schorsingsprogramma’s, maar die bestaan uit leerlingen die in een klaslokaal huiswerk zitten te maken, zonder begeleiding, bijles of gedragshulp.

Modesto City Schools biedt academische en gedragsmatige ondersteuning in een on-campus “interventiecentrum” voor leerlingen die te maken krijgen met schorsingen, zei districtswoordvoerster Becky Fortuna.

“Het doel is dat leerlingen leren hoe ze hun gedrag kunnen verbeteren en terugkeren naar de klas met de vaardigheden die nodig zijn om de schoolregels te volgen en deel te nemen aan hun academische programma,” zei ze.

Jenny Escobar, coach voor herstelrecht bij de California Conference for Equality and Justice, een non-profit die conflictoplossende programma’s op scholen uitvoert, zei dat schorsingen op school met counseling en andere diensten nuttig kunnen zijn. Maar om gedragsproblemen op de campus echt te verminderen, moeten scholen een bredere aanpak kiezen voor het welzijn van leerlingen door de sociaal-emotionele behoeften van leerlingen aan te pakken voordat er gedragsproblemen ontstaan. Studenten moeten niet alleen toegang hebben tot counseling als ze de les verstoren, zei ze.

“Het is leuk om te zien dat scholen hierin geïnteresseerd zijn, maar het moet wel doorlopend zijn. En het moet niet alleen voor de kinderen zijn die problemen veroorzaken, maar voor iedereen,” zei ze. “Scholen moeten zich er echt voor inzetten. Leraren ook.”

Zij adviseert scholen om om de week bijeenkomsten te organiseren tussen leraren of begeleiders en kleine groepjes leerlingen om te praten over problemen waar de leerlingen mee kampen, problemen op de campus of andere onderwerpen. De bijeenkomsten kunnen ook gaan over academici, feesten, interesses van studenten – alles om vertrouwensrelaties op te bouwen tussen studenten en volwassenen op school, zei ze.

Losen, aan de UCLA, was het daarmee eens. In een perfecte wereld, zei hij, zouden schorsingen op school minimaal zijn, omdat gedragsproblemen van leerlingen zouden worden aangepakt voordat ze het niveau van schorsing bereiken.

“Mijn gevoel is dat districten niet altijd genoeg doen aan de voorkant,” zei hij. “Er is een gebrek aan training voor leraren en directeuren. Te vaak worden leraren aan hun lot overgelaten.”

De gevolgen zijn groot en kunnen de belastingbetaler op de lange termijn miljarden dollars kosten, zei hij. Leerlingen die veel lessen missen – vanwege disciplinaire maatregelen of om andere redenen – lopen een grotere kans op schooluitval, wat later leidt tot lagere inkomens, een groter beroep op sociale voorzieningen en meer lichamelijke gezondheidsproblemen.

“Mensen zeggen dat er chaos zal ontstaan als we kinderen die de orde verstoren niet van school halen. Nou, we krijgen een ergere chaos als we dat wel doen,” zei hij. “Ik denk dat we het aan onze kinderen verplicht zijn om ze de steun te geven die ze nodig hebben.”