Rozenclassificatie voor Dummies

Verward over rozenclassificatie? Is die roos een hybride thee of een floribunda? Of misschien een oude tuinroos? Als u de weg kwijt bent, zijn hier een paar snelle en eenvoudige aanwijzingen om u in de juiste richting te leiden: precies wat u nodig hebt om bij te spijkeren voordat u naar de rozenshow gaat!

Roos Categorieën

Er is geen eenduidig classificatiesysteem voor tuinrozen. In het algemeen worden rozen echter in een van de volgende categorieën ingedeeld:

1. WILDE ROSEN
– groeien spontaan in het wild
– enkele bloemen, al dan niet geurend
– bloeien eenmaal per jaar
– vruchten (rozenbottels) vaak sierwaarde
– dragen soortnamen (Rosa blanda, Rosa glauca, enz.)
– variabele winterhardheid (1 tot 10, afhankelijk van de soort)

2. OUDE TUINROZEN of HERITAGE ROSES
– dateren van vóór 1867 (1920 volgens sommige definities)
– over het algemeen kleine tot middelgrote bloemen, vaak dubbel
– vaak zeer geurig
– de meeste bloeien slechts eenmaal per jaar
– vele subcategorieën: gallica-rozen, damastrozen, mosrozen, enz.
– variabele winterhardheid (4-9, afhankelijk van de cultivar)

3. BUISROOSEN
Herbloeiende rozen, de meeste ontwikkeld na 1920. Ze waren in de 20e eeuw de meest populaire tuinrozen, maar worden nu vervangen door de gemakkelijker te kweken struikrozen (zie hieronder). Er zijn verschillende categorieën:

A. Hybride thee:
– grote, gevulde, herbloeiende bloemen met hooggeplaatste knoppen
– één bloem per stengel, zelden meer
– stijf opgaande groeiwijze met dun gebladerte, waardoor een tamelijk onaantrekkelijke plant
– hoogte: meestal 3-5 ft (1 tot 1.5 m)
– meestal geënt
– niet erg winterhard (zone 8); winterbescherming nodig in de meeste klimaten

B. Grandiflora:
– in wezen een hybride thee met 3-5 bloemen per stengel
– alle andere kenmerken als hybride thee
– niet erg winterhard (zone 8); winterbescherming nodig in de meeste klimaten

C. Floribunda:
– kleinere bloemen, enkel of dubbel, gedragen in grote trossen (5 en hoger)
– stijve groeiwijze, maar kleiner, bossiger en aantrekkelijker dan hybride thee
– hoogte: ongeveer 3 voet (90 cm)
– meestal geënt
– meestal winterharder dan hybride thee (meestal zone 7, soms zone 6)

D. Polyantha:
– aanzienlijk kleinere bloemen, gedragen in dichte trossen
– overvloedige bloei gedurende het grootste deel van het tuinseizoen
– aantrekkelijke groeiwijze, vaak spreidend
– hoogte: 30-60 cm
– meestal geënt
– vaak redelijk winterhard (zone 4, 5 of 6)

E. Miniature:
– kleine bloemen, individueel of geclusterd
– de meeste bloeien opnieuw
– hoogte: meestal tussen 15-60 cm
– op eigen wortel gegroeid (niet geënt)
– vaak redelijk winterhard (zone 4 of 5)
– kunnen als kamerplant worden gebruikt als ze een koude rustperiode krijgen

4. SHRUBROZEN*
– van diverse oorsprong
– meestal robuust, informele groeiwijze waardoor een struikeffect ontstaat
– een- of herbloeiend
– variabele hoogte, meestal meer dan 1 m (3 ft)
– op eigen wortel geteeld (niet geënt)
– uitstekend winterhard: tot zone 2 voor sommige

*Deze groep omvat, volgens de meeste definities, Engelse rozen (David Austin-rozen), landschapsrozen, enz.

5. Klimrozen
– lange buigzame stengels van 2,5 tot 6 m
– kunnen worden geleid en vastgebonden aan prieeltjes, hekjes en pergola’s
– alle andere eigenschappen zijn zeer variabel; bloemgrootte, overvloed, uiterlijk, herbloei, winterhardheid, enz.

6. BOOMROZEN (ROZE STANDARDS)
– geënt op rechtopstaande takken
– de meeste zijn struikrozen
– over het algemeen zeer teder (zone 7 of 8)
– vaak ingegraven om beter te overwinteren
– sommige zijn niet geënt, ontstaan door selectief snoeien van heesterrozen, en kunnen zeer winterhard zijn (zone 5 of zelfs 4)