Rode vos

De kenmerkende roodbruine vacht en de lange borstelige staart van de vos zijn bijna overal op de Britse eilanden een bekend gezicht. Vossen zijn intelligente zoogdieren met een groot aanpassingsvermogen, ze zijn opportunistisch en hebben een kieskeurig gehemelte, en ze maken gebruik van een groot aantal leefgebieden, waaronder die van steden. Het zijn sociale dieren, die leven in familiegroepen van een broedpaar, samen met jongen in het voorjaar, en soms andere ondergeschikte jonge en volwassen dieren. Deze laatsten zijn meestal jongen die het jaar voordien geboren zijn en helpen bij de opvoeding van de jongen, door ze te voeden, te verzorgen en met ze te spelen. Elke groep bewoont een territorium, dat wordt gemarkeerd met urine en uitwerpselen. Holen (die “aarde” worden genoemd) kunnen in oevers worden gegraven of gebruik maken van (niet meer gebruikte of bezette) dassenburchten of oude konijnenholen. In stedelijke gebieden worden holen bij voorkeur onder gebouwen of schuren, en in overwoekerde tuinen en op begraafplaatsen gevonden.

De vos jaagt en scharrelt met een scherp reuk- en gehoorvermogen, dat hij waarschijnlijk gebruikt om regenwormen te lokaliseren, die een groot deel van zijn dieet kunnen uitmaken.

Lichaams- en koplengte: 56-75 cm
Staartlengte: Iets meer dan de helft van de kop-lichaamslengte
Gewicht: 4,0 – 9,5kg
Levensduur: Maximumleeftijd in het wild: 10-11 jaar. In gebieden waar ze worden gecontroleerd, overleeft minder dan 1% meer dan 6 jaar

Voorplanting

De vossen paren tussen december en februari, en tussen maart en mei worden nesten van 4 – 5 blinde en dove jongen geboren. De moeders brengen de eerste 2 tot 3 weken bijna al hun tijd met de jongen door, waarbij ze voedsel krijgen van het mannetje of van andere leden van de groep. De jongen worden met vier weken gespeend en zijn onafhankelijk tegen de herfst, en trekken gewoonlijk weg tussen oktober en januari.

Dieet

Zo goed als alles, van konijnen, veldmuizen, regenwormen en insecten tot fruit en groenten. In stedelijke gebieden, scharrelen ze voedsel uit vuilnisbakken en tuinen. Het voedsel wordt vaak opgeslagen om later te worden opgegeten.

Leefgebied

Het talrijkst in leefgebieden die een verscheidenheid aan schuilplaatsen en voedsel bieden, waaronder bossen, landbouwgrond, struikgewas en hoogland, maar ook woonwijken en tuinen.

Predatoren

Weinig natuurlijke roofdieren, maar jongen kunnen worden gedood door dassen, honden en steenarenden. De meeste sterfgevallen worden veroorzaakt door de mens.

Dreigingen

Vervoer over de weg, accidentele en opzettelijke vergiftiging, en afschot.

Status &bijdrage

Inheems, algemeen en wijdverbreid. De jacht met honden is in Engeland en Wales illegaal op grond van de Hunting Act 2004 en is ook illegaal in Schotland.

Populatiegrootte &verspreiding

Gebruikerspopulatie 225.000 (platteland); 33.000 (stedelijk). De populatie is de laatste 10 jaar weinig veranderd. Vossen zijn wijd verspreid in Groot-Brittannië en Ierland, maar ontbreken op alle Schotse eilanden, behalve Skye en Harris, en op de Scilly- en Kanaaleilanden.

Wist u dat?

Vossen communiceren met elkaar door middel van een breed scala aan roepen, gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen, alsmede geurmarkeringen. Twaalf volwassen en acht pup-roepjes zijn geïdentificeerd en 28 groepen van geluiden zijn beschreven. De luide contactroep van beide geslachten, vooral in de winter, omvat een bloedstollende ‘schreeuw’ die al menig stadsbewoner heeft verontrust.