Record Grading 101: Understanding The Goldmine Grading Guide

Niets is belangrijker bij het bepalen van de waarde van je platen dan hun staat! Ja, hun relatieve zeldzaamheid en vraag is belangrijk, maar een verzamelaar of handelaar zal veel meer betalen voor een plaat in bijna perfecte staat dan één in zeer goede mindere staat.

Ik heb echter gemerkt dat de meeste mensen met verzamelingen of accumulaties een opgeblazen gevoel hebben over de staat van hun platen. Ik weet niet hoe vaak ik mensen die denken dat ze weten waar ze het over hebben, heb horen zeggen: “Mijn platen zijn allemaal Mint!” Tuurlijk, en ik heb wat onroerend goed aan zee in Arizona om aan je te verkopen.

De waarheid is dat de meeste platen, vooral van voor de jaren ’70, niet in iets dat in de buurt komt van Mint of Near Mint conditie zijn. Daarom zal een verzamelaar een premie betalen voor zo’n schijf als hij of zij hem moet hebben.

Dit boek vermeldt waarden voor platen in bijna-munt conditie. Platen in mindere staat zijn maar een fractie waard van de Near Mint prijzen.

Voor de meeste verzamelaars is Very Good de laagste kwaliteit waarvoor ze meer zullen betalen dan een spotprijsje. En sommigen zullen dat niet eens doen. Platen met een lagere kwaliteit zijn alleen goed als plaatshouder, totdat een beter exemplaar voorbij komt, of als voorbeeld van echt zeldzame platen die moeilijk te vinden zijn in welke staat dan ook.

Meestal worden LP’s verkocht met twee kwaliteiten, een voor de plaat en een voor de hoes. We geven echter maar één cijfer, omdat op enkele uitzonderingen na, albums zonder hoes waardeloos zijn, en hoezen zonder de bijbehorende plaat waardeloos zijn. Als een album VG is voor de hoes en VG+ voor de plaat, tel dan de twee waarden bij elkaar op en deel door 2 om een ruwe schatting te krijgen van de waarde van een “mixed grade” LP.

De meeste platen worden visueel gesorteerd. Dit komt omdat de meeste platenhandelaren veel platen hebben – honderdduizenden in sommige gevallen – en ze hebben niet de tijd om hun hele voorraad af te spelen. Sommige gebreken zijn echter gemakkelijk te zien, zoals krassen en krommingen. Andere zijn subtiel, zoals slijtage van de groeven door het gebruik van een goedkope of slecht uitgelijnde toonarm. Het is onze ervaring dat oudere LP’s (1950 tot ongeveer 1971) vaak beter spelen dan ze eruit zien, en nieuwere LP’s (tenminste tot 1989) vaak slechter spelen dan ze eruit zien.

Wanneer u uw platen sorteert, doe dat dan onder een sterke lamp. Kijk goed naar alles, en geef dan een cijfer op basis van je algemene waarnemingen.

Sommige platen zullen een hoger cijfer waard zijn, behalve als ze gebreken vertonen zoals schrijfwerk, tape of kleine naadscheurtjes. Vermeld deze altijd bij de verkoop van een plaat! Voor sommige verzamelaars zullen ze irrelevant zijn, maar voor anderen zullen ze een spelbreker zijn. Voor allen zijn ze belangrijk om te weten.

Ook zijn sommige LPs alleen gemaakt voor promotionele doeleinden. Nogmaals, vermeld altijd of een plaat een promo exemplaar is wanneer u deze te koop aanbiedt!

Een van de obstakels voor de verdere groei van het verzamelen van platen is slechte grading en een gebrek aan consensus over wat een “Very Good Plus” of “Near Mint” plaat of hoes is. In de loop der jaren heeft de Goldmine® Grading Guide getracht dit te standaardiseren. Het is nu de meest gebruikte gids voor het kopen en verkopen van vinyl albums; vele eBay veilingen en stand-alone websites zweren bij deze gids. Maar we erkennen dat er veel variabelen zijn bij het classificeren van een plaat. Als verkoper ben je beter af als je conservatief waardeert en de koper verrast met een betere plaat dan verwacht, dan als je op basis van wishful thinking waardeert en een klant verliest.

Dat gezegd hebbende, hier zijn de standaard cijfers voor platenalbums, van beste naar slechtste.

MINT (M)
Deze zijn absoluut perfect in elk opzicht. Mint is een vaak gerucht, maar zelden geziene kwaliteit, en mag nooit als graad worden gebruikt, tenzij meer dan één persoon het erover eens is dat de plaat of hoes werkelijk in deze staat is. Er is geen vast percentage van de Near Mint waarde die deze kunnen opbrengen; het is het beste te onderhandelen tussen koper en verkoper.

NEAR MINT (NM OR M-)
Een goede omschrijving van een NM plaat is “het ziet eruit alsof het net uit een winkel komt en het voor de eerste keer is geopend.” Met andere woorden, hij is bijna perfect. Veel dealers zullen geen hogere graad gebruiken dan dit, implicerend (misschien terecht) dat geen enkele plaat of hoes ooit echt perfect is.

NM platen zijn glanzend, zonder zichtbare defecten. Opschriften, stickers of andere markeringen mogen niet op het label voorkomen, evenmin als “spindle marks” van iemand die de plaat blindelings op de draaitafel probeert te leggen. Belangrijke fabrieksfouten mogen ook niet aanwezig zijn; een plaat en label die duidelijk uit het midden zijn geperst, zijn niet Near Mint. Als de plaat wordt afgespeeld, doet hij dat zonder oppervlakteruis. (NM platen hoeven niet “nooit afgespeeld” te zijn; een plaat gebruikt op een uitstekende draaitafel kan NM blijven na vele afspeelbeurten als de schijf goed verzorgd is.)

NM hoezen zijn vrij van kreukels, ringslijtage en naadscheuren van welke aard dan ook.

OPMERKING: Dit zijn hoge normen, en ze zijn niet op een glijdende schaal. Een plaat of hoes uit de jaren 1950 moet aan dezelfde eisen voldoen als een uit de jaren 1990 of 2000 om Near Mint te zijn! Er wordt geschat dat niet meer dan 2 tot 4 procent van alle overgebleven platen uit de jaren 1950 en 1960 echt “Near Mint” zijn. Dit is de reden waarom ze zulke hoge prijzen opbrengen, zelfs voor meer gewone items.

Ga er niet van uit dat uw platen Near Mint zijn. Ze moeten aan deze normen voldoen om in aanmerking te komen!

VERY GOOD PLUS (VG+) or EXCELLENT (E)

Een goede omschrijving van een VG+ plaat is “op een paar kleine dingetjes na, zou dit Near Mint zijn.” De meeste verzamelaars, vooral degenen die hun platen willen afspelen, zullen blij zijn met een VG+ plaat, vooral als het in de richting van de hoge kant van de rang (soms VG++ of E+ genoemd).

VG+ platen kunnen enkele lichte tekenen van slijtage vertonen, waaronder lichte slijtplekken of zeer lichte krassen die de luisterervaring niet beïnvloeden. Lichte krommingen die het geluid niet beïnvloeden zijn OK. Kleine gebruikssporen zijn ook OK, zoals sporen rond het middengat, maar herhaaldelijk spelen heeft het gat niet misvormd. Er kan wat lichte ringslijtage of verkleuring zijn, maar dat mag nauwelijks merkbaar zijn.

VG+ covers mogen slechts lichte slijtage hebben. Een VG+ cover kan wat zeer lichte naadslijtage hebben of een scheur (minder dan een centimeter lang) aan de onderkant, de meest kwetsbare plaats. Ook kan een VG+ cover wat beschadigingen hebben, zoals een uitgesneden markering. Covers met uitgesneden markeringen kunnen nooit worden beschouwd als Near Mint.

Very Good (VG)
Veel van de onvolkomenheden die gevonden worden op een VG+ plaat zijn duidelijker op een VG plaat. Dat gezegd hebbende, VG platen – die gewoonlijk voor niet meer dan 25 procent van een NM plaat worden verkocht – behoren tot de grootste koopjes in het verzamelen van platen, omdat het meeste “grote geld” gaat naar meer perfecte exemplaren. Voor veel luisteraars zal een VG plaat of hoes het geld waard zijn.

VG platen hebben meer duidelijke gebreken dan hun tegenhangers in betere staat. Ze missen de meeste originele glans die op fabriekslak platen te vinden is. Groef slijtage is duidelijk op het zicht, net als lichte krassen diep genoeg om te voelen met een vingernagel. Bij het afspelen heeft een VG plaat oppervlakteruis, en sommige krassen kunnen hoorbaar zijn, vooral in zachte passages en tijdens het intro en het einde van een nummer. Maar de ruis zal de muziek verder niet overstemmen.

Kleine schrijfsels, tape of een sticker kunnen afbreuk doen aan het label. Veel verzamelaars die jukeboxen hebben zullen VG platen daarin gebruiken en niet twee keer nadenken. Ze blijven een prima luisterervaring, alleen niet hetzelfde als wanneer ze in betere staat zouden verkeren.

VG covers zullen veel tekenen van menselijke behandeling vertonen. Ring slijtage in het midden of langs de randen van de hoes waar de rand van een plaat zou zitten, is duidelijk, hoewel niet overweldigend. Enkele kreukjes kunnen zichtbaar zijn. Splijten van de naden zal duidelijker zijn; het kan aan alle drie de kanten voorkomen, maar het zal niet duidelijk zijn als je kijkt. Iemand zou kunnen hebben geschreven of het of gestempeld een prijskaartje op het, ook.

Goed (G),
Goed Plus (G +)
of Zeer Goed Minus (VG-)
Deze platen gaan voor 10 tot 15 procent van de Near Mint waarde, als je geluk hebt.

Goed betekent niet slecht! De plaat speelt nog steeds door zonder over te slaan, dus hij kan dienen als opvulling tot er iets beters voorbij komt. Maar er is veel oppervlakteruis en slijtage van de groeven, en het label is versleten, met veel slijtage van de ringen, zwaar schrift, of duidelijke schade veroorzaakt door iemand die probeerde om tape of stickers te verwijderen en daar jammerlijk in faalde. Een Goede tot VG- cover heeft slijtage aan de ringen tot het punt van afleiding, heeft naadscheuren die duidelijk zichtbaar zijn en kan nog zwaarder geschreven zijn, zoals, bijvoorbeeld, grote radio station letters geschreven over de voorkant om diefstal te voorkomen.

Als het item veel voorkomt, is het waarschijnlijk beter om het voorbij te laten gaan. Maar als je het al een lange tijd zoekt, krijg het goedkoop en kijk om te upgraden.

POOR (P)
en Fair (F)
Poor (P) en Fair (F) platen gaan voor 0 tot 5 procent van de Near Mint-waarde, als ze al gaan. Meer waarschijnlijk, ze eindigen in de prullenbak. Platen zijn gebarsten, onmogelijk kromgetrokken, of slaan over en/of herhalen zich wanneer een poging wordt gedaan om ze af te spelen. Hoezen zijn zo zwaar beschadigd dat je bijna zou willen huilen.

Alleen de meest schandalig zeldzame items ooit verkopen voor meer dan een paar cent in deze toestand – nogmaals, als ze verkopen at all.

Gesealde albums

Still-sealed albums kunnen – en doen – brengen nog hogere prijzen dan vermeld.

Echter, men moet voorzichtig zijn bij het betalen van een premie voor verzegelde LP’s van welke aard dan ook voor verschillende redenen:

• 1. Ze kunnen opnieuw zijn geseald;
• 2. De platen zijn misschien niet in bijna perfecte staat;
• 3. De plaat binnenin is misschien niet de originele persing of de meest gewilde persing;
• 4. Het meest bizarre van alles, de verkeerde plaat kan binnenin zitten. Ik heb dit al eens meegemaakt; ik opende een verzegelde elpee van een MCA artiest en vond een plaat van een andere MCA artiest! Gelukkig had ik niet veel betaald voor die verzegelde LP. Ik zou behoorlijk boos zijn geweest als ik dat wel had gedaan!

Import
De Goldmine® Record Album Price Guide bevat alleen die vinyl LP’s die in de Verenigde Staten zijn geproduceerd of, in een paar gevallen, die in andere landen zijn geproduceerd, maar specifiek voor release in de Verenigde Staten. Elke plaat die voldoet aan de volgende criteria is een import, en u zult het niet vinden in de prijs gids:

• – LP’s op het Parlophone label van een artiest, tenminste voor 2000. Parlophone, vooral bekend als het Britse label van de Beatles, werd in de Verenigde Staten tot voor kort niet als label gebruikt.
• – LP’s met de letters “BIEM,” “GEMA” of “MAPL” erop.
• – LP’s die ergens op het etiket of de hoes zeggen, “Made in Canada,” “Made in the UK,” “Made in Germany,” etc.

We hebben ervoor gekozen om platen uit Groot-Brittannië, Canada, Japan of enig ander land om logistieke redenen niet op te nemen. Waar begin je, en waar stop je?

Helaas realiseren we ons dat er een gebrek is aan betrouwbare informatie over de waarde van niet-Amerikaanse platen, vooral gepubliceerd in de Verenigde Staten. Neem a.u.b. geen contact met ons op zoek naar informatie over niet-Amerikaanse platen; wij kunnen niet helpen.

Ook zijn er helaas weinig algemene regels over de waarde van een import in vergelijking met een Amerikaanse uitgave.

Sommige import albums, vooral goed gemaakte Japanse importen die nog steeds hun “obi strip” hebben, kunnen voor meer gaan dan de Amerikaanse tegenhanger. Anderen lijken weinig belangstelling te trekken in de States.

Eén regel is net zo waar voor import als voor Amerikaanse platen: De platen die origineel zijn en in de beste staat verkeren, zullen voor meer verkopen dan heruitgaven en die in minder dan topconditie.

Promotie-exemplaren
In principe is een promotieplaat elke kopie van een plaat die niet bedoeld is voor de detailhandel. Verschillende labels identificeren deze op verschillende manieren: De meest gebruikelijke methode op LP’s is het gebruik van een wit label in plaats van het normale kleurenlabel en/of het toevoegen van woorden zoals de volgende:

• “Demonstratie – Niet te Koop”
• “Auditieplaat”
• “Alleen voor Radio-TV gebruik”
• “Promotie-exemplaar”

Sommige labels gebruikten natuurlijk andere kleuren dan wit; nog anderen gebruikten dezelfde labels als hun stock-exemplaren, maar voegden een promotionele disclaimer toe aan het label.

De meeste promotionele albums hebben hetzelfde catalogusnummer als de reguliere release, met uitzondering van die verschillen.

Soms hebben reguliere stock exemplaren een “Demonstratie – Niet te Koop” of “Promo” rubber stempel op de hoes; deze staan bekend als “designate promo’s” en hebben niet hetzelfde cachet als echte promotionele platen. Behandel deze als stock exemplaren die onleesbaar zijn gemaakt. Uitzonderingen zijn vermeld in de listings.

Dit alles is vermeld als een middel tot identificatie. In het algemeen vermelden wij geen promotionele platen afzonderlijk, en wij zijn ook niet geïnteresseerd om dat te doen. Er zijn uitzonderingen, die wij hieronder zullen opsommen. Maar wij vinden dat de kostbare ruimte in onze gidsen beter gebruikt kan worden voor unieke in de handel verkrijgbare platen dan voor duizenden en duizenden promotie-exemplaren.

De meeste promotie-LP’s verkopen voor ongeveer hetzelfde bedrag als een stock-exemplaar van hetzelfde catalogusnummer. Dat is onze ervaring.

Er zijn echter bepaalde uitzonderingen. Dat zijn het soort promo’s dat u gedocumenteerd zult vinden in onze prijsgids, en die we van plan zijn te blijven documenteren. Deze omvatten:

• Gekleurd vinyl promo’s.
• Promo’s in speciale nummering series, zoals Columbia albums met een “AS” of “CAS” prefix; Warner Bros, albums met een “PRO” of “PRO-A-” prefix; Capitol albums met een “PRO” of “SPRO” prefix; Mercury albums met een “MK” prefix; en andere soortgelijke series op andere labels.
• Promo’s die op de een of andere manier verschillen van de uitgebrachte versies, hetzij door veranderingen in de hoes of veranderingen in de muziek tussen de promo LP en de reguliere voorraad LP.
• Promo’s geperst op speciale hoge kwaliteit vinyl; deze waren populair in de jaren 1980 en kunnen een premie opbrengen boven de voorraad exemplaren van dezelfde titels.