Ray (film)

In 1948 stapt de jonge Ray Charles Robinson, de blinde zoon van een deelpachter, op een bus bij een rustplaats in het noorden van Florida. Ray liegt tegen de racistische buschauffeur over het verlies van zijn gezichtsvermogen op Omaha Beach in 1944 tijdens de oorlog om een gratis ritje te krijgen. Hij reist naar Seattle, Washington waar hij zijn onverwachte talent voor piano gebruikt om een baan te krijgen in een nachtclubband. De eigenaresse van de club (Denise Dowse) begint Ray al snel uit te buiten door seksuele gunsten te eisen en zijn geld en carrière te controleren. Nadat hij ontdekt dat hij wordt voorgelogen en bestolen, verlaat Ray de band vol afschuw. In 1950 sluit Ray zich aan bij een blanke countryband die hem een zonnebril laat dragen om zijn beschadigde ogen voor het publiek te verbergen. Ze gaan op tournee, en Ray maakt kennis met heroïne. Hij heeft ook last van traumatische flashbacks over zijn jeugd in de jaren dertig. Ray is de oudste van twee broers en wordt opgevoed door een onafhankelijke alleenstaande moeder, Aretha Robinson. Het gezin is arm, maar de jonge Ray vindt troost in de muziek. Hij leert piano spelen van een man in een plaatselijke winkel. Op vijfjarige leeftijd speelt Ray met zijn jongere broer George voor hun huis wanneer George in de volle wasbak van hun moeder glijdt. Ray lacht aanvankelijk en denkt dat George een grapje uithaalt, maar raakt verlamd van schrik als de ledematen van zijn broer heftig in het zeepwater spartelen en proberen te ontsnappen. Aretha haast zich om George uit het water te trekken, maar het is te laat. Ray voelt zich enorm schuldig over de dood van zijn broer, en krijgt al snel daarna problemen met zijn gezichtsvermogen. Op zijn zevende is hij volledig blind. Zijn moeder leert hem om onafhankelijk te zijn ondanks zijn aandoening en laat hem zweren dat hij nooit zal toestaan dat de wereld “hem in een kreupele verandert”. Uiteindelijk stuurt ze Ray naar een school voor doven en blinden, huilend als haar enige overgebleven zoon op een bus stapt en verdwijnt.

Als Ray onderweg is, eist hij dat hij met losse dollarbiljetten wordt betaald, zodat niemand hem kan bedriegen. We zien nog een flashback van Ray die met een countryband speelt en de man die briefjes van 1 dollar telt door te impliceren dat ze 20 dollar zijn om Ray te betalen. Gelukkig staat een ander bandlid op en eist dat Ray eerlijk betaald wordt. Terwijl Ray steeds populairder wordt met zijn muziek, ontdekt Ahmet Ertegun van Atlantic Records hem. Ertegun’s nummer, “Mess Around” wordt Ray’s eerste hit.

Ray ontmoet uiteindelijk Della Bea, een predikantsdochter. Hij wordt verliefd op haar, en de twee trouwen. Della is er niet blij mee dat Ray gospel- en soulmuziek mengt, maar beseft dat hij onmiskenbaar talent heeft.

Ray gaat op pad, en ontmoet Mary Anne Fisher, een zangeres die met Ray samenwerkt. Op weg naar huis vindt Della Bea Ray’s drugs in zijn scheertas, en eist dat hij stopt met gebruiken. Ray weigert en loopt weg bij een zwangere Della Bea. Ray begint een affaire met Mary Anne. Als Ray’s populariteit groeit, krijgt Ray een meisjestrio dat “The Raylettes” wordt. Ray valt onmiddellijk voor de charmes van Margie (Regina King), de leadzangeres, en de twee beginnen een affaire.

En weer een paar jaar later is Ray op pad als headliner, en op een avond tijdens een set, is de band vroeg klaar. De eigenaar van de club eist dat Ray het slot van 20 minuten dat hij nog over heeft opvult, en Ray verzint ter plekke de hit “What I’d Say”. Tijdens de jaren 60 wordt Ray steeds populairder. Ray krijgt een beter contract aangeboden bij een ander platenlabel, en hoewel hij loyaal is aan Atlantic, verlaat Ray hen, maar onder vriendschappelijke voorwaarden. Ray gaat naar Augusta, GA, om een concert te geven, en stuit daar op protesten voor de burgerrechten. Ray protesteert door te zeggen dat hij niet zal spelen als de zwarte concertbezoekers op het balkon moeten zitten. Ray wordt uiteindelijk verbannen uit de staat Georgia.

Nog een jaar later wil Ray andere dingen gaan doen met zijn muziek, en integreert hij klassiek en country in zijn geluid. Enkele van zijn grootste hits komen uit deze mix, zoals “Georgia on My Mind” waarvan Margie zegt dat het Ray’s ondergang zal worden. Ray neemt ook “I Can’t Stop Loving You” op, waarvoor hij tijdens een concert een staande ovatie krijgt.Terwijl hij in een hotelkamer slaapt, wordt Ray’s slaap onderbroken door de politie die binnenvalt en hem arresteert. Ze vertellen hem dat ze handelen naar aanleiding van een anonieme tip dat hij drugs in de kamer heeft en dat ze daar zijn om hem te arresteren. Hoewel er heroïne wordt gevonden en Ray wordt beschuldigd van bezit, komt hij er met een juridische fout vanaf omdat de politie geen huiszoekingsbevel had.

Later, terwijl hij met Margie in een hotelkamer is, zit Ray op de piano te tinkelen terwijl zij ziek wordt. Margie is zwanger, en eist dat Ray Della en zijn drie kinderen bij haar achterlaat. Ray weigert, en Margie is boos. Ray zegt Margie dat ze haar woede mag houden, terwijl hij letterlijk “Hit the Road Jack” schrijft, compleet met Margie’s solo. Nu haar naam bekend is, verlaat Margie de Raylettes om te proberen een solocarrière op te bouwen.

In het begin van de jaren zeventig betrekken Ray en Della Bea een groot nieuw huis met hun kinderen. Della voelt zich niet op haar gemak in het nieuwe huis. Ray moet naar Canada voor een concert. Als hij uit het vliegtuig stapt, wordt hij gearresteerd voor het bezit van heroïne, zijn concert wordt afgelast en de Canadese autoriteiten deporteren Ray terug naar de VS. De platenmaatschappij heeft moeite om hem uit de problemen te krijgen en een rechter veroordeelt Ray om naar een behandelingskliniek te gaan. Della en Ray maken hierover ruzie en de telefoon gaat. Als Ray de telefoon opneemt, hoort hij van iemand aan de andere lijn dat Margie dood is… aan een overdosis drugs. Ray zweert Della dat hij haar nooit aan de drugs heeft gezet en dat hij haar niet zou laten gebruiken als ze bij hem in de buurt was. Della zegt dat ze geld zal gaan sturen naar Ray’s kind met Margie, maar Ray vertelt Della dat hij hem al geld stuurt. Ray gaat naar een afkickkliniek waar hij last heeft van ontwenningsverschijnselen en nachtmerries. Op een avond heeft Ray een gesprek met zijn overleden moeder, die hem straft omdat hij zich door drugs heeft laten verlammen. Ray probeert zich te verontschuldigen, maar zijn moeder wil daar niets van weten. Dan duikt zijn broertje George op en vertelt hem dat hij hem niet de schuld geeft van zijn dood.

In 1979 stapt Ray voorgoed van de drugs af en krijgt hij zijn meest trotse wapenfeit: de staat Georgia biedt Ray officieel zijn excuses aan en maakt “Georgia On My Mind” het officiële staatslied. Ray, Della en hun drie volwassen zonen krijgen applaus nadat Ray het lied voor een live publiek heeft uitgevoerd.