Raadsman van het Witte Huis

De raadsman van het Witte Huis geeft juridisch advies aan de president en de vice-president, maar doet dit in de officiële hoedanigheid van de president en de vice-president, en is niet de persoonlijke advocaat van de president. Daarom is er controverse ontstaan over de reikwijdte van het advocaat-cliënt privilege tussen de raadsman en de president en de vice-president, met name met John Dean van Watergate-beroemdheid. Het is echter duidelijk dat het privilege niet van toepassing is op strikt persoonlijke zaken. Het is evenmin van toepassing op wetgevingsprocedures van het Amerikaanse Congres tegen de president wegens beschuldigingen van wangedrag tijdens zijn ambtstermijn, zoals formele afkeuring of een aanklachtprocedure. In die situaties doet de president een beroep op een persoonlijke advocaat indien hij vertrouwelijk juridisch advies wenst. Het ambt onderscheidt zich ook van de rechterlijke macht en van anderen die niet in functie worden benoemd, maar door de president worden voorgedragen en door de Senaat worden bevestigd. Dit zijn in de eerste plaats de procureur-generaal van de Verenigde Staten en zijn of haar belangrijkste plaatsvervanger en andere assistenten, die door de president worden benoemd om toezicht te houden op het ministerie van Justitie van de Verenigde Staten, of de procureur-generaal van de Verenigde Staten en zijn of haar staf (hij of zij is de op twee na hoogste ambtenaar in het ministerie van Justitie), die zaken bepleiten voor het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten (en in lagere federale gerechtshoven) voor het ministerie van Justitie wanneer het partij is in de zaak.