PZL-105 Flaming

De PZL-105 werd ontworpen als opvolger van het succesvolle utiliteitsvliegtuig PZL-104 Wilga, moderner en zuiniger en met een grotere transportcapaciteit. Het ontwerp werd aanvankelijk Wilga 88 genoemd. Het behield de hoge vleugel lay-out van de PZL-104 en de naar boven openende zijdeuren, maar het was een geheel nieuw vliegtuig. Vergeleken met de Wilga heeft het een zeszits cabine in plaats van vier zitplaatsen en de vleugels worden ondersteund door enkele stutten in plaats van een cantilever ontwerp. Het vliegtuig was bedoeld voor verschillende doeleinden, zoals zweefvliegtuigslepen, parachutetraining, transport, luchtambulance, patrouilleren en gewasbesproeiing (met 500 kg chemicaliën). Ook was een watervliegtuigvariant gepland.

Het eerste prototype, aangedreven door een 265 kW (360 pk) Russische M-14P stermotor, werd voor het eerst gevlogen op 9 november 1989 (markeringen SP-PRC). Een beoogde aanduiding van een seriële variant was PZL-105M. Het tweede prototype, aangeduid als PZL-105L, was uitgerust met een vlakke motor 298 kW (400 pk) Lycoming IO-720. Het werd gevlogen op 27 juli 1991 (markeringen SP-PRD). Er werd ook een prototype gemaakt voor statische proeven.

Problemen met de financiering aan het begin van de jaren ’80 en ’90, in verband met een verandering van het politieke systeem in Polen, en de prioriteit van het PZL-130 Orlik trainer programma, had ervoor gezorgd dat het Flaming programma werd opgeschort, en de productie van het type is nog steeds niet begonnen. Het bedrijf ontwikkelde in plaats daarvan een nieuwe variant van de PZL-104, de Wilga 2000 met Lycoming I0-540 vlakke motor.