Punctueren en formatteren van dialogen in fictie
On december 31, 2021 by adminDialogen – d.w.z. de woorden die door personages in een verhaal worden gesproken – zijn een essentieel onderdeel van fictie. En om ervoor te zorgen dat je verhaal makkelijk te lezen is, moet je de dialoog duidelijk presenteren. Om ervoor te zorgen dat je verhaal perfect is, kun je onze gids lezen voor het interpuncteren en formatteren van dialogen in fictie.
Basic Punctuation and Dialogue Tags
Het belangrijkste bij dialogen in fictie is het gebruik van aanhalingstekens. Deze worden soms zelfs “spraaktekens” genoemd, omdat ze aangeven dat iemand iets heeft gezegd. Het enige wat je hiervoor hoeft te doen is gesproken dialoog binnen aanhalingstekens te plaatsen:
“Dat is het grootste paard dat ik ooit heb gezien,” zei Craig.
In het Amerikaans Engels gebruiken we, zoals hierboven te zien is, dubbele aanhalingstekens voor dialoog. Misschien heb je hier ook wat woorden buiten de aanhalingstekens gezien. Dit is een dialoogtag. U kunt dialoogtags gebruiken om aan te geven wie er spreekt in een dialoog (in dit geval iemand die “Craig” heet).
Aanhalingstekens binnen dialoog
Als een personage in uw verhaal iemand anders citeert in zijn toespraak, gebruikt u enkele aanhalingstekens om het citaat in te sluiten binnen de hoofdaanhalingstekens. Neem bijvoorbeeld de volgende dialoogregel:
“Hij noemde me een ‘arrogante dwaas’ toen ik zei dat ik grotere paarden had gezien.”
Hier hebben we enkele aanhalingstekens rond de woorden “arrogante dwaas”. Dit laat ons zien dat de spreker iemand citeert terwijl hij spreekt.
Nieuwe spreker, nieuwe alinea
Een goede richtlijn bij het formatteren van een dialoog is “nieuwe spreker, nieuwe alinea.” Dit betekent dat wanneer iemand nieuw begint te spreken, je de dialoog op een nieuwe regel zet. Bijvoorbeeld:
Craig staarde naar het enorme paard. “Zo enorm,” mompelde hij in zichzelf.
“Wat ben je aan het doen?” vroeg Shannon, die uit de boerderij tevoorschijn kwam.
“Ik kijk naar dit enorme paard,” zei Craig.
“Dat zie ik,” zei Shannon. “Maar je bent hier al zes uur, Craig.”
Vind je dit nuttig?
Abonneer u op onze nieuwsbrief en ontvang schrijftips van onze redacteuren rechtstreeks in uw inbox.
In de passage hierboven hebben we dialoog van twee personages. Daarom gebruiken we regeleindes om de lezer te helpen bijhouden wie er spreekt, door een nieuwe regel te beginnen telkens wanneer de spreker verandert.
Opmaak van lange toespraken
Een passage met dialoog kan meerdere alinea’s vereisen. Een personage kan bijvoorbeeld aan een ander personage een verhaal in een verhaal vertellen als onderdeel van je vertelling, wat kan inhouden dat ze lang aan het woord zijn. En wanneer dit gebeurt, is het misschien niet duidelijk hoe je de dialoog moet interpunctie.
Het antwoord hier is om een aanhalingsteken te gebruiken aan het begin van elke alinea bij het formatteren van dialoog. Je gebruikt echter pas een sluitend aanhalingsteken als het personage eindelijk klaar is met spreken:
Craig zuchtte. “Ik ben altijd al geobsedeerd geweest door paarden,” legde hij uit. “Toen ik klein was, bracht ik de weekends door op de boerderij van mijn grootouders. Maar alles wat ze hadden waren miniatuur pony’s. En ze vertelden me dat alle paarden even groot waren. Ze zeiden dat de paarden die ik op televisie zag er groter uitzagen omdat ze kleine acteurs inhuurden om ze te berijden. En ik geloofde het. Of toch, tot ik achttien was. Toen ontmoette ik Clayton Moore, de man die de Lone Ranger speelde op tv. En hij was meer dan 1.80 meter lang, dus ik wist dat Silver niet zo klein kon zijn geweest als de pony’s op de boerderij van mijn grootouders! Het was allemaal een leugen geweest! Ik voelde me zo verraden. En sindsdien ben ik op zoek naar het grootste paard dat ik kan vinden.”
In de passage hierboven, bijvoorbeeld, gebruiken we geen sluitend aanhalingsteken aan het eind van de eerste alinea, omdat het pas halverwege Craig’s dialoog is. Aan het eind van de tweede alinea gebruiken we wel een aanhalingsteken om aan te geven dat Craig klaar is met spreken.
Ellipsen en streepjes
Ten slotte kun je ellipsen en streepjes gebruiken om onderbrekingen in een dialoog aan te geven. En hoewel er geen strikte regels zijn over hoe dit werkt, stellen we de volgende richtlijnen voor:
- Gebruik ellipsen om aan te geven dat de toespraak is onderbroken (bijvoorbeeld: “Ik weet niet waarom je een probleem hebt met…” zei Craig, voordat hij in stilte viel).
- Gebruik een en-streepje of em-streepje om aan te geven dat een toespraak plotseling is afgelopen (bijvoorbeeld: “Je moet th-” begon Shannon, voordat het paard luid gromde).
Dit helpt je lezer het verschil te zien tussen een dialoog die wegspoort en een dialoog die plotseling wordt onderbroken.
Geef een antwoord