Puls

Een impuls kan worden gevoeld over een slagader die dicht bij de oppervlakte van de huid ligt. De impuls ontstaat door het afwisselend uitzetten en samentrekken van de slagaderwand als gevolg van het kloppen van het hart. Wanneer het hart bloed in de aorta stuwt, ontstaat door het effect van het bloed op de elastische wanden een drukgolf die zich voortzet langs de slagaders. Dit effect is de polsslag. Alle slagaders hebben een polsslag, maar deze is het gemakkelijkst te voelen op plaatsen waar het vat het lichaamsoppervlak nadert.

De polsslag is gemakkelijk te onderscheiden op de volgende plaatsen: (1) op het punt in de pols waar de polsslagader het oppervlak nadert; (2) aan de zijkant van de onderkaak waar de externe maxillaire (gezichts)slagader deze kruist; (3) op de slaap boven en aan de buitenkant van het oog, waar de temporale slagader dicht bij het oppervlak is; (4) aan de zijkant van de hals, van de halsslagader; (5) aan de binnenkant van de biceps, van de arteria brachialis; (6) in de lies, van de arteria femoralis; (7) achter de knie, van de arteria poplitealis; (8) aan de bovenkant van de voet, van de arteria dorsalis pedis.

De radiale slagader wordt het meest gebruikt om de polsslag te controleren. Verscheidene vingers worden op de slagader dicht bij het polsgewricht geplaatst. Meer dan één vingertop verdient de voorkeur vanwege het grote, gevoelige oppervlak dat beschikbaar is om de polsgolf te voelen. Terwijl de pols wordt gecontroleerd, worden bepaalde gegevens geregistreerd, zoals het aantal slagen per minuut en de regelmaat daarvan, de kracht en sterkte van de slag, en de spanning die de slagader op de vinger uitoefent. Normaal gesproken is het interval tussen de slagen van gelijke lengte.