Pipe-weed

Pipe-weed was een plant van Midden-aarde, in het bijzonder gekweekt en veel genoten door de hobbits van de Shire, aan wie het voor het eerst werd geïntroduceerd door Tobold Hornblower.

• 1 Geschiedenis
• 2 Zie ook
• 3 Vertalingen
• 4 Referenties

Geschiedenis

Het werd voor het eerst in de Gouw verbouwd door Tobold Hornblower in Longbottom rond SR 1070 (het jaar 2670 van het Derde Tijdperk). Ondanks zijn buitenlandse oorsprong waren de hobbits de eersten die het gebruikten om te roken. De productie van pijpkruid werd een belangrijke industrie in de Gouw, vooral in het zuiden.

Dezelfde plant stond onder de Dúnedain bekend als zoete galenas vanwege zijn geur. In Gondor stond de plant bekend als Westman’s-kruid, en groeide daar als een wilde plant, die het meest gewaardeerd werd om zijn zoetgeurende bloemen. De volksnaam was een verwijzing naar zijn oorsprong: het zou door Númenóreanen in de Tweede Eeuw naar Midden-aarde zijn gebracht.

Populaire hobbit variëteiten van pijpkruid waren al snel Longbottom Leaf, Old Toby (vernoemd naar Tobold Hornblower en vereerd door Bilbo Baggins), Southern Star, en Southlinch, dat werd gekweekt in Bree.

De tovenaar Gandalf leerde het roken van pijpkruid van de Hobbits en stond erom bekend uitgebreide rookslingers te blazen. Saruman bekritiseerde hem hier aanvankelijk om, maar begon uiteindelijk zelf ook te roken. Na de vernietiging van Isengard werd er tussen de opslagplaatsen pijpkruid gevonden, maar de Hobbits Merry en Pippin realiseerden zich pas later de implicaties van de ontdekking van Sarumans handel met de Gouw.

Zie ook

• Old Toby (disambiguatie)
• Athelas

Translations

.