PETA Prime

Hier bij PETA zien we dag na dag verschrikkelijke gevallen van dierenmishandeling. Onze afdeling wreedheidsonderzoeken staat 24/7 paraat om dieren te helpen en ervoor te zorgen dat degenen die hen mishandelen ter verantwoording worden geroepen. Als u net als wij bent, hebt u zich waarschijnlijk al heel wat keren achter de oren gekrabd over de vraag wat voor iemand zulke vreselijke dingen zou doen. Daarom vroegen we Dawn Drucker, PETA aanhanger en psychotherapeute, om haar professionele perspectief hierop te delen.

Ik ben een psychotherapeute die met allerlei soorten mensen heeft gewerkt, waaronder mensen van alle leeftijdsgroepen en ook mensen met persoonlijkheidsstoornissen. Ik heb ontdekt (en andere psychotherapeuten met wie ik heb gesproken en wier bevindingen ik heb gelezen zijn het met mij eens) dat er een verband bestaat tussen individuen die dieren kwaad doen of doden en sociopatisch gedrag.

Het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) is gepubliceerd door de American Psychiatric Association, en het wordt gebruikt als een hulpmiddel door medewerkers in de geestelijke gezondheidszorg om de psychische problemen van cliënten te diagnosticeren, gebaseerd op hun symptomen en gedrag. Het stellen van een diagnose is noodzakelijk voor de ontwikkeling van de behandelingsdoelen van de cliënt. Helaas zijn er beperkte diagnostische instrumenten om het verband tussen dierenmishandeling en sociopathisch gedrag te bevestigen, maar sociopathisch gedrag en het sociopathische persoonlijkheidstype komen inderdaad veel voor in onze samenleving.

Seriemoordenaars als Ted Bundy, Jeffrey Dahmer en Richard Ramirez en talloze andere seriemoordenaars, moordenaars en verkrachters misbruikten als kind allemaal dieren, en dat gedrag escaleerde in het beschadigen van mensen.

De sociopathische persoonlijkheid ontwikkelt zich eerst in de vroege kindertijd of adolescentie en wordt geclassificeerd onder de diagnose “gedragsstoornis,” die zich vervolgens ontwikkelt tot “antisociale persoonlijkheidsstoornis” (beide zijn opgenomen in de DSM). Een van de vroege tekenen van een gedragsstoornis is vaak wreedheid tegen dieren.

Een individu dat in staat is zich bezig te houden met wreedheid tegen dieren lijkt geen geweten te hebben en dus geen berouw over zijn of haar gedrag. De daad van wreedheid tegen dieren komt voort uit een duidelijke behoefte aan macht en controle, en deze behoefte gaat gepaard met een gebrek aan empathie. Dieren zijn het doelwit, vooral hulpeloze en weerloze dieren, omdat de dader niet erkent of zich er iets van aantrekt dat zij gevoelens hebben en niet alleen fysieke pijn maar ook emotionele pijn kunnen ervaren.

Dieren kunnen pijn voelen en lijden, net als mensen, maar omdat sociopaten een algemeen onvermogen hebben om zich in te leven, zijn zij in staat om pijn en kwelling toe te brengen aan wezens met gevoel, zonder gevoelens van wroeging – vandaar de verhoogde waarschijnlijkheid dat wreedheid tegen mensen een volgende stap is.

Ik heb vaak gewerkt met cliënten wier houding was: “Het was maar een dier, dus wat maakt het uit?” Ze beschrijven het gevoel van een “rush” na het mishandelen en doden van een dier. Deze “rush” kan ook optreden bij mensen die andere mensen mishandelen, dus als een persoon in staat is een dier te mishandelen, te martelen en te doden, kan hij of zij besluiten nog verder te gaan en een ander mens kwaad te doen om dezelfde “rush” te bereiken.

Het verband tussen geweld tegen dieren en geweld tegen mensen is goed vastgesteld. Bekijk dit speciale boekje dat PETA ontwikkelde voor wetshandhavers en aanklagers.

Dawn Drucker, M.S., L.M.F.T., L.C.D.C., heeft een mastergraad in klinische psychologie van Eastern Michigan University en is een L.M.F.T.-gelicentieerd huwelijks- en gezinstherapeut en een L.C.D.C.-gelicentieerd chemisch afhankelijkheidstherapeut in Texas.