Perinatale beroerte en hersenverlamming

Page Medisch beoordeeld en bewerkt door Pierrette Mimi Poinsett, M.D.

Fact Checked

Wanneer een kind met cerebrale parese wordt geboren, zijn de precieze oorzaken niet altijd bekend. Uiteindelijk is de oorzaak een abnormale ontwikkeling in de hersenen, die door verschillende factoren kan worden veroorzaakt. Eén factor is een verstoorde bloedtoevoer naar de hersenen, en een beroerte kan de oorzaak van deze verstoring zijn. Een perinatale beroerte, een die optreedt in de baarmoeder of binnen de eerste maand na de geboorte, kan hersenbeschadiging veroorzaken die leidt tot cerebrale parese.

De tekenen van een beroerte bij een foetus of pasgeborene zijn misschien niet duidelijk en de mogelijke complicaties zijn veelomvattend. Dit is een veel voorkomende oorzaak van cerebrale parese, maar niet alle neonatale beroertes zullen deze aandoening tot gevolg hebben. Andere mogelijke complicaties zijn leer-, taal- en gedragsproblemen, epilepsie en gezichtsproblemen. Behandeling voor perinatale beroerte varieert afhankelijk van de complicaties die het heeft veroorzaakt.

Wat is een perinatale beroerte?

Een beroerte is een blokkade of breuk van een bloedvat in de hersenen. Een ischemische beroerte is een verstopping, terwijl een hemorragische beroerte een breuk is. Beide typen resulteren in een verlies van bloedtoevoer naar een deel van de hersenen. Een perinatale beroerte is een beroerte die optreedt tussen het midden van de zwangerschap – ongeveer 22 weken – en de eerste maand van het leven van een pasgeborene. Dit betekent dat een perinatale beroerte zowel bij een foetus als bij een pasgeborene kan optreden.

Perinatale beroertes zijn gevarieerd. Zij kunnen ischemisch of hemorrhagisch zijn. Zij kunnen een slagader of een ader aantasten. Ze kunnen optreden in de baarmoeder of na de geboorte. Het belangrijkste is dat de symptomen direct bij de geboorte kunnen optreden, of pas later, soms jaren later. Ischemische beroerten komen het meest voor in de perinatale periode, en gelukkig is het risico dat een kind later nog een beroerte krijgt laag. Perinatale beroertes zijn de meest voorkomende van de pediatrische of kinderlijke beroertes.

Tekenen van een perinatale beroerte

Een zuigeling kan in de baarmoeder of kort na de geboorte geen tekenen vertonen dat het een beroerte heeft gehad. Bij degenen die wel tekenen vertonen, zijn toevallen de meest voorkomende. Een toeval bij een zuigeling kan lijken op stuiptrekkingen in de armen, benen of het gezicht, schokkerige bewegingen, of het pauzeren van de ademhaling en staren.

Een zuigeling die een beroerte heeft doorgemaakt, kan ook tekenen van extreme slaperigheid vertonen of kan aan één kant van het lichaam zwakte of verlamming vertonen.

Als de tekenen in de kindertijd mild zijn of onopgemerkt blijven, kunnen andere tekenen opduiken als het kind ouder wordt. Deze omvatten gevoelloosheid, zwakte of verlamming aan één kant van het lichaam, moeite met bewegen, slechte coördinatie, achterstand in de spraak en andere tekenen van ontwikkelingsachterstand. Aanvallen kunnen ook een teken zijn dat een kind een perinatale beroerte heeft gehad.

Diagnose

Als bij een pasgeborene tekenen worden gezien die op een beroerte lijken, zijn er diagnostische tests die een arts kan doen om te bepalen of het inderdaad een beroerte is of om dat uit te sluiten als een mogelijkheid. Beeldvormende scans zijn de beste manier om te zien wat er in de hersenen gebeurt en om een beroerte te diagnosticeren.

Een computertomografie, of CT-scan van het hoofd, geeft een beeld dat een blokkade of bloeding kan aantonen. Een MRI of echografie kan ook worden gebruikt om een beeld van de hersenen te krijgen.

Oorzaken

Wat de oorzaak van een perinatale beroerte is, is grotendeels onbekend. Bij de meeste zuigelingen is de oorzaak niet vastgesteld, maar er zijn enkele risicofactoren die in onderzoek zijn geïdentificeerd. Een daarvan is een aangeboren hartaandoening, die een rol lijkt te spelen in meer dan 20 procent van de gevallen van perinatale beroerte.

Andere risicofactoren zijn infecties, bloedstollingsstoornissen en placenta-aandoeningen. Er zijn aanwijzingen dat geboortetrauma’s, zoals verstikking, kunnen bijdragen aan perinatale beroertes.

Behandeling

Wanneer de tekenen van een beroerte duidelijk zijn en de diagnose van een beroerte is gesteld, kan de behandeling worden toegediend terwijl het gebeurt. Er zijn verschillende strategieën die een arts kan toepassen. Zo kunnen bijvoorbeeld anti-epileptica worden gebruikt om aanvallen te beperken of te stoppen.

Voor een hemorragische beroerte is vaak een operatie nodig om het samengeklonterde bloed te verwijderen en de druk op de hersenen te verlichten. Een zuigeling met een beroerte kan ook zuurstof en vocht krijgen voor hydratatie, bloedverdunners om bloedstolsels te voorkomen of af te breken die mogelijk een ischemische beroerte veroorzaken.

Een opkomende behandeling voor beroerte bij zuigelingen is therapeutische hypothermie. Hierbij wordt het hoofd van de zuigeling gedurende een periode van maximaal 72 uur gekoeld. In sommige studies is aangetoond dat deze behandeling het sterftecijfer en de daaruit voortvloeiende hersenbeschadiging en neurologische stoornissen vermindert.

De behandeling van perinatale beroerte omvat ook therapieën en behandelingsstrategieën voor de complicaties die na een beroerte kunnen optreden. Deze omvatten fysische en ergotherapie, gedragstherapieën, educatieve interventies, het gebruik van hulpmiddelen, medicatie voor epileptische aanvallen, spraaktherapie en behandeling voor gezichts- of gehoorstoornissen.

Complicaties

Rongeveer 60 procent van de kinderen die een perinatale beroerte meemaken, zal eindigen met een soort neurologische of ontwikkelingsstoornis die blijvend is. Deze omvatten epilepsie, gedrags- en emotionele problemen, zintuiglijke stoornissen, vertragingen of problemen met spraak en taal, gehoor- en gezichtsproblemen, leerstoornissen, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, of ADHD, en hersenverlamming.

Cerebrale parese

Perinatale beroerte is een veel voorkomende oorzaak van hersenverlamming, hoewel er meerdere factoren kunnen zijn die tot de aandoening leiden. In een studie werden 111 kinderen onderzocht die een perinatale beroerte hadden gehad en 68 procent van hen bleek ook cerebrale parese te hebben.

Aangezien beroertes een verlies van bloedtoevoer naar delen van de hersenen veroorzaken, kan dit het soort hersenbeschadiging en neurologische stoornissen veroorzaken die leiden tot spier-, bewegings- en zintuiglijke uitdagingen die kenmerkend zijn voor CP.

Als uw kind een beroerte heeft gehad in de baarmoeder of in de eerste maand van het leven, is de kans groot dat hij of zij cerebrale parese zal hebben. Dit is een aandoening met een goede prognose, ondanks de levenslange beperkingen die het veroorzaakt. Vooruitgang in behandelingen en therapieën betekenen dat uw kind hoogstwaarschijnlijk een normaal en lang leven kan leiden.

Een beroerte is een belangrijke oorzaak van CP en als u van mening bent dat de beroerte van uw kind had kunnen worden voorkomen met betere medische zorg, kunt u misschien een zaak maken met de begeleiding van de juiste advocaat en schadevergoeding voor uw kind zoeken.

Page Medisch gerecenseerd en bewerkt door Pierrette Mimi Poinsett, M.D.

Dr. Poinsett is een bestuurlijk gecertificeerd kinderarts. Zij is afgestudeerd aan de Universiteit van Chicago, Pritzker School of Medicine, en heeft meer dan 20 jaar klinische ervaring. Zij heeft uitgebreide ervaring in het begeleiden van kinderen met speciale geestelijke en lichamelijke gezondheidsproblemen, waaronder ontwikkelingsstoornissen.

Zie volledige bio