Pablo Escobars ‘cocaïne-nijlpaarden’ kunnen rivierecosystemen in Colombia helpen

Nijlpaarden die decennia geleden door Pablo Escobar, de beruchte cocaïnekoning, naar Colombia werden gebracht, gedijen nu goed in de rivierecosystemen van het land. Wetenschappers vermoeden zelfs dat rivierhabitats baat hebben bij de aanwezigheid van deze uitheemse nijlpaarden, omdat de grote planteneters een ecologische niche opvullen die in de regio al duizenden jaren vacant is.

Veel soorten grote planteneters die ooit op aarde rondzwierven, werden zo’n 100.000 jaar geleden met uitsterven bedreigd, met uitstervingen die een hoogtepunt bereikten tegen het einde van het Pleistoceen Tijdperk (2,6 miljoen tot 11.700 jaar geleden). Toen grote herbivore dieren verdwenen, verhongerde hun afwezigheid de bodem van voedingsstoffen, veranderde de plantengroei en beïnvloedde zelfs de watertoevoer en -beschikbaarheid, schreven onderzoekers in een nieuwe studie.

Hoewel, nieuw geïntroduceerde niet-inheemse herbivoren – zoals Escobar’s “cocaïne nijlpaarden” – dergelijke ecosystemen zouden kunnen revitaliseren en verrijken, en zouden dit kunnen doen op locaties over de hele wereld, rapporteerden de wetenschappers.

Gerelateerd: Afbeeldingen galerij: 25 verbazingwekkende oude beesten

Escobar importeerde in 1981 vier nijlpaarden uit Amerika, voor een privédierentuin op zijn hacienda bij Medellín, Colombia. Na de ineenstorting van zijn drugsimperium ontsnapten de nijlpaarden, die zich sindsdien in het wild voortplantten en nu 80 of meer exemplaren tellen, zo meldde Scientific American in februari.

Voor de nieuwe studie analyseerden wetenschappers de ecologische impact van 427 grote herbivoren met een gewicht van ten minste 10 kg. (10 kilo) die leefden tussen 130.000 jaar geleden en nu, om te zien of noodlijdende ecosystemen die ooit werden bevolkt door herbivoren weer gezond zouden kunnen worden als grote herbivoren terugkwamen.

In Colombia, de afvallige nijlpaarden “presenteren een chimera van meerdere uitgestorven soorten trek combinaties,” de studie auteurs schreven. Met andere woorden, de invloed van de nijlpaarden op hun geadopteerde habitat – hoeveel en wat voor soort planten ze eten; hoeveel ze zich verplaatsen binnen hun bereik; hoe ze hun maaltijden verteren; en de hoeveelheid voedingsstoffen die ze als poep teruggeven aan de habitat – werd ooit uitgevoerd door een verscheidenheid aan omvangrijke inheemse planteneters.

Voordat Escobar’s nijlpaarden Colombia’s waterwegen binnendrongen, was de laatste grote herbivoor die in dat deel van Zuid-Amerika rondzwierf de reusachtige lama Hemiauchenia paradoxa, of grootkop lama, die ongeveer 11.000 jaar geleden verdween. Het dichtstbijzijnde uitgestorven equivalent van een modern nijlpaard is de lama met de grote kop, zo schrijven de wetenschappers in de studie. De onderzoekers ontdekten echter dat nijlpaarden ook erg leken op een uitgestorven semiaquatisch hoefdier genaamd Trigonodops lopesi, “in alle kenmerken behalve gistingstype,” aldus de studie.

Dit betekent dat nijlpaarden op rivieroevers kunnen grazen op een manier die de gewoonten van uitgestorven lama’s echoot, maar voedingsstoffen kunnen verspreiden – via poep – op een manier die meer lijkt op een ander uitgestorven rivierdier, meldden de onderzoekers.

Voorlopig is de ecologische impact van Escobar’s nijlpaarden nog grotendeels onbekend. Maar sommige deskundigen hebben gesuggereerd dat de nijlpaarden niet zo’n zegen zijn voor het milieu. In feite kunnen ze het evenwicht van de Colombiaanse ecosystemen verstoren, omdat ze aanzienlijke hoeveelheden mest produceren die het zuurstofgehalte van het water kan aantasten, aldus Scientific American.

Inderdaad merkten onderzoekers eerder op dat in Kenia de rivierafvoer verzadigd met nijlpaardpoep leidde tot 13 massale vissterftegevallen, waarbij vissen stikten in zuurstofarm water, meldde Live Science eerder.

De bevindingen werden 23 maart online gepubliceerd in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences.

• In beelden: Oude beesten van het Noordpoolgebied
• Image gallery: Oeroude beestfossielen springen in 3D-wereld
• Beelden van een oeroude nijlpaardvoorouder

Oorspronkelijk gepubliceerd op Live Science.