P2P

Er zijn verschillende soorten punt-tot-punt-verbindingen met verschillende bandbreedtes, afhankelijk van de toepassing. Gangbare benamingen zijn de door Deutsche Telekom gebruikte productbenamingen zoals directe dataverbinding (Datendirektverbindung – DDV) of standaard punt-tot-punt-verbinding (Standardfestverbindung – SFV). Analoge punt-tot-punt-verbindingen maken transmissie mogelijk van een gedefinieerd frequentiespectrum; digitale verbindingen zijn beschikbaar in bandbreedtes variërend van enkele kilobits tot meerdere gigabits.

Naast verbindingen met beperkte bandbreedte worden glasvezel-P2P’s in toenemende mate aangeboden via zogenaamde dark fibres zonder beperkingen van gebruik of bandbreedte. De naam “dark fiber” komt voort uit het feit dat bij deze point-to-point-verbinding de klant zelf het “licht” voor de informatieoverdracht moet leveren.

Point-to-point-verbindingen maken gebruik van specifieke interfaces, zoals G.703, X.21, Ethernet of andere, afhankelijk van het type en het gebruikte medium. Om punt-tot-punt-verbindingen met een hoge beschikbaarheid en een laag foutenpercentage te kunnen bieden, kunnen de verbindingen in de bovenliggende, actief beheerde hiërarchieën automatisch of handmatig worden omgeschakeld naar alternatieve routes.