Oxalaatformule

Incomplete oxidatie van koolhydraten in de planten leidt tot de synthese van oxalaatverbindingen. Vele metaalionen, terwijl reactie met de oxalaten vormen onoplosbare precipitaten. Oxalaten zijn ook in staat de coördinatieverbindingen te vormen. Calciumoxalaat is een veel voorkomend zout van deze soort. Het belangrijkste bestanddeel van de meest voorkomende soort oxalaat kan zich in het menselijk lichaam bevinden in de vorm van nierstenen. Dit artikel zal de Oxalaatformule met de voorbeelden bespreken. Laten we het leren!

Bron: en.wikipedia.org

Oxalaat Formule

Wat is Oxalaat?

Oxalaten zijn de zouten van oxaalzuur met bepaalde metaalionen. Deze zijn onder natuurlijke omstandigheden niet giftig. Maar worden giftig door het oxalaat ion. Oxalaten zijn het dicarbonzuur di-anion. De naam wordt vaak gebruikt voor derivaten zoals zouten van oxaalzuur. Bijvoorbeeld natriumoxalaat of dimethyloxalaat.

De formule voor oxalaten

De formule voor het oxalaat-ion is als volgt

((C_{2} O_{4} )^{-2})

Of

((COO)_{2}^{-2})

Het wordt ook wel ethanedioaat of oxalaat-ion genoemd. Men verkrijgt het door deprotonatie van de beide carboxylgroepen van C_{2} H_{2}O_{4}}, d.w.z. oxaalzuren. Het is vooral bruikbaar voor de derivaten, zoals zouten van oxaalzuur.

Eigenschappen van oxalaat-ion

Oxalaat-ionen zijn planair in sommige kristallijne oxalaten. Ethaandioaat is gemakkelijk toegankelijk in vele planten. De vorming ervan is mogelijk door de onvolledige oxidatie van de koolhydraten.

De wortels en bladeren van boekweit en rabarber zijn enkele populaire en veel voorkomende voorbeelden van oxalaatrijke planten. Het speelt de rol van een plantmetaboliet of een menselijke metaboliet. Het heeft 4 waterstofbrug acceptoren.

Met behulp van röntgenkristallografie, kunnen we zijn eenvoudige structuur zien die verschijnt als een vlakke conformatie met symmetrie.

Toepassingen van Oxalaat Ion

• Sommige Oxalaat zoals calciumoxalaat is nuttig bij de vervaardiging van keramische glazuren.
• Escitalopram Oxalate is nuttig bij de behandeling van angst en depressie.
• In poedervorm is het nuttig als pesticide in de bijenteelt.
• Het fungeert als een uitstekend ligand voor metaalionen.

Gezondheidsrisico’s van oxalaten

Oxaalzuur in het menselijk lichaam combineert met de tweewaardige metaalkationen zoals ijzer (II) en calcium om kristallen van de overeenkomstige oxalaten te produceren. Vervolgens kunnen we deze kristallen als minuscule kristallen uit de urine uitscheiden.

Oxalaten kunnen variëren in de vorm van grotere nierstenen die de nierbuisjes kunnen verstoppen. Ongeveer 80 % van de nierstenen is uitsluitend te wijten aan calciumoxalaatzout.

Oplossingsvoorbeelden

Q.1: Is oxalaat een vaste stof?

Oplossing: Deze kristallen kunnen aan elkaar kleven en een vaste massa vormen (een niersteen). Oxalaat is een van de verbindingen die de kristallen in de urine kunnen vormen.

Q.2: Is natriumoxalaat een zuur of een base?

Oplossing: Natriumoxalaat is een gewoon en basisch zout. Volgens de Bronsted- en Lowry-theorie van zuren en basen is dit oxalaat-ion een geconjugeerde base. Wij kunnen het afleiden van het oxaalzuur. Het is immers de geconjugeerde base van waterstofoxalaat en oxaalzuur is diprotisch van aard.

Q.3: Bepaal de molaire massa van het oxalaation.

Oplossing: De formule voor het oxalaation is:

((C_{2} O_{4} )^{-2})

Atomaire massa van C = 12,0107

Atomaire massa van O = 15,999

De molaire massa zal zijn,

=(2 maal 12.0107 + 4 maal 15,999)

= 88,02 gram per mol.

Daaruit volgt dat de molaire massa van het oxalaat-ion 88,02 gram per mol zal zijn.