Oorgerommel is een speciale 'superkracht' die niet iedereen heeft
On oktober 13, 2021 by adminEr zijn geen twee mensen die precies hetzelfde zijn. Een van de grappige eigenaardigheden van de evolutie is dat sommigen van ons dingen met hun lichaam kunnen doen waarvan we denken dat ze routine zijn, maar die voor anderen onmogelijk zijn.
Sommigen kunnen met hun oren wiebelen, anderen niet. Sommigen kunnen met hun neus wiebelen zoals Samantha uit “Bewitched”, terwijl anderen er gewoon stom uitzien als ze een poging wagen.
Niet iedereen kan zijn elleboog likken, maar de meesten zouden dat niet in het openbaar proberen.
Een Twitter-gebruiker met de naam Massimo liet vorige maand iets los over een vaardigheid die niet iedereen heeft en nog minder bespreekbaar is: oorgerommel.
Degenen onder ons die het kunnen, weten precies wat het is, terwijl het een mysterie is voor degenen die het niet kunnen.
Een deel van de menselijke bevolking kan vrijwillig de tensor tympani aansturen, een spier in het oor. Door deze spier aan te spannen worden trillingen en geluid geproduceerd. Het geluid wordt meestal beschreven als een rommelend geluid https://t.co/FjD36qFACUpic.twitter.com/ianKb60EK8
– Massimo (@Rainmaker1973) February 17, 2020
Mensen die kunnen oorgeruisen, hebben het vermogen om de tensor tympani, een spier binnen in het oor, te controleren. Door deze spier aan te spannen, ontstaat een ruisend, rommelend geluid dat, als het voldoende wordt aangespannen, een aanzienlijke hoeveelheid lawaai kan overstemmen.
Dit kan handig zijn als iemand iets zegt dat je niet wilt horen, maar je niet onbeleefd wilt zijn en je oren wilt bedekken. Het kan echt van pas komen als iemand op het punt staat je favoriete tv-programma te verpesten of als je samenwoont met iemand die niet kan ophouden met zeuren.
Sommige mensen kunnen het rommelend geluid niet vrijwillig voortbrengen, maar horen het wel als ze een grote geeuw uitblazen.
Er is een Reddit-subforum alleen voor oorrumblers met meer dan 60.000 mensen. Hier is hoe sommigen van hen gerommel krijgen.
“Ik knijp gewoon de spier in mijn oren denk ik,” – melvinthefish
“Als ik buig en vasthoud wat ik ook manipuleer om dat te doen, krijg ik mijn gerommel,” – ttywzl
“Ik krijg een milde gerommel gewoon doen de gebruikelijke buigen, maar ik kan het wat luider maken door mijn bovenlip naar mijn neus te brengen,” – Willmono7
“De beste manier waarop ik het kan beschrijven is dat ik mijn oren dichtknijp,” -SteeleIT
De spier bestaat om geluiden met een lage frequentie te maskeren zodat we ons kunnen concentreren op die met een hogere frequentie. Het werkt ook om geluiden te dempen die we zelf maken, zoals het eten van chips of hoesten. Het is een manier die ons helpt ons niet te ergeren aan ons eigen lichaam.
Helaas heeft de spier een tamelijk trage reactietijd, zodat hij niet kan voorkomen dat we harde plotselinge geluiden horen, zoals een geweerschot of een boek dat op de grond klapt.
Massimo’s tweet veroorzaakte nogal wat opschudding op het platform.
Dat kan ik al een eeuwigheid en ik wiebel zelfstandig met mijn oren. Helaas trekt het geen vrouwen aan en kan ik er geen geld mee verdienen. Treurig gezicht.
– Simon (@Simstersnose) 17 februari 2020
Voor mij klinkt het als wanneer er een grote onweersbui is en de donder gewoon voor altijd laag door de lucht rolt met alleen kleine bliksemflitsen die de wolken niet verlaten
– 💜baapi mishiike💚 (@turtlelaughing) 18 februari 2020
Snel! We hebben een Venn Diagram nodig om mensen te laten zien die dit kunnen doen, mensen die interne monologen hebben, mensen die synesthesie hebben, en mensen met andere rare “Ik dacht dat iedereen dit deed” dingen.
– MadWoman’sKnitting (@MadWomansKnitti) February 18, 2020
Hoewel wetenschappers al minstens sinds de jaren 1800 weten van oorgerommel, lijkt er niet al te veel onderzoek naar het onderwerp te zijn geweest. We weten dat sommigen kunnen rommelen en anderen niet, maar het is onduidelijk hoe het procentueel uitsplitst of dat het meer voorkomt in bepaalde groepen.
Het goede nieuws is dat het woord begint uit te komen en mensen die al hun hele leven rommelen voelen zich plotseling niet meer zo alleen.
Geef een antwoord