Onze kennis van orthopedie. Your best health.

NCS worden vaak samen met het EMG gedaan om te bepalen of een zenuw normaal functioneert. De arts die de test uitvoert, plakt draden (elektroden) op de huid op verschillende plaatsen langs de zenuwbaan. Vervolgens stimuleert de arts de zenuw met een elektrische stroom. Terwijl de stroom de zenuwbaan afgaat, vangen de elektroden het signaal op en meten hoe snel het signaal zich verplaatst. In gezonde zenuwen kunnen elektrische signalen tot 120 mijl per uur gaan. Als de zenuw echter beschadigd is, zal het signaal langzamer en zwakker zijn. Door de zenuw op verschillende plaatsen te stimuleren, kan de arts de specifieke plaats van het letsel bepalen. Tijdens de behandeling kan ook zenuwgeleidingsonderzoek worden verricht om de vooruitgang te meten.

Hoewel u aanvankelijk kunt schrikken van de onverwachte stimulatie, is deze niet pijnlijk en de meeste mensen voelen zich tijdens de testprocedure op hun gemak. De schok is vergelijkbaar met een schok die u krijgt wanneer u een deurknop aanraakt nadat u over vloerbedekking hebt gelopen.

Uw orthopeed kan u elektrodiagnostische tests aanbevelen voor verschillende aandoeningen die het gevolg kunnen zijn van druk op een zenuw, met name in de arm, elleboog of pols. Deze aandoeningen worden “drukkende neuropathieën” genoemd en omvatten:

• Carpal tunnel syndroom-druk op de mediane zenuw als deze tussen de polsbeenderen en onder het transversale ligament doorgaat
• Thoracic outlet syndroom-druk op de plexus brachialis, een cluster van zenuwen die onder het sleutelbeen bij de schouder lopen
• Ulnarzenuwbeknelling-druk op de nervus ulnaris wanneer deze achter de elleboog loopt
• Cervicale of lumbale radiculopathie-druk op de zenuwwortels wanneer deze de wervelkolom verlaten vanuit de nek of de onderrug

Veel chirurgen zullen elektrodiagnostisch onderzoek bevelen alvorens een operatie voor deze aandoeningen aan te bevelen.

Elektrodiagnostische tests kunnen ook worden gebruikt om de omvang van het letsel aan een zenuw na een ongeval te bepalen en om de gevolgen van ziekten zoals diabetes te bestuderen. Het kan ook aantonen of een beschadigde zenuw geneest.