Noah Webster

Noah Webster, (geboren 16 oktober 1758, West Hartford, Connecticut, V.S.-gestorven 28 mei 1843, New Haven, Connecticut), Amerikaans lexicograaf bekend van zijn American Spelling Book (1783) en zijn American Dictionary of the English Language, 2 vol. (1828; 2e ed., 1840). Webster speelde een belangrijke rol bij het verlenen van een eigen waardigheid en vitaliteit aan het Amerikaans Engels. Zowel zijn speller als zijn woordenboek weerspiegelden zijn principe dat spelling, grammatica en gebruik gebaseerd moesten zijn op de levende, gesproken taal in plaats van op kunstmatige regels. Hij leverde ook nuttige bijdragen als leraar, grammaticus, journalist, essayist, docent en lobbyist.

Webster ging in 1774 naar Yale, onderbrak zijn studie om korte tijd in de Amerikaanse Revolutie te dienen, en studeerde in 1778 af. Hij gaf les op school, deed administratief werk en studeerde rechten, en werd in 1781 toegelaten tot de balie.

Toen hij in 1782 lesgaf in Goshen, New York, werd Webster ontevreden over teksten voor kinderen die geen rekening hielden met de Amerikaanse cultuur, en hij begon zijn leven lang te ijveren voor een uitgesproken Amerikaanse opvoeding. Zijn eerste stap in deze richting was de voorbereiding van A Grammatical Institute of the English Language, met als eerste deel The American Spelling Book (1783), de beroemde “Blue-Backed Speller”, die nooit is uitverkocht. Het spellingboek zorgde voor een groot deel van Websters inkomsten voor de rest van zijn leven, en de totale verkoop ervan wordt geschat op wel 100.000.000 exemplaren of meer.

Een grammatica (1784) en een reader (1785) completeerden het Instituut. De grammatica was gebaseerd op Websters principe (later verwoord in zijn woordenboek) dat “grammatica gevormd wordt op taal, en taal niet op grammatica”. Hoewel hij dit principe niet altijd volgde en zich vaak baseerde op analogie, rede en ware of fantasievolle etymologie, waren zijn inconsistenties niet groter dan die van zijn Engelse tijdgenoten. Hij sprak over Amerikaans Engels als “Federal English”, waarbij hij altijd het superieure gebruik van de boeren van Amerika afzette tegen de vermeende affecties van Londen. De reader bestond voornamelijk uit Amerikaanse selecties gekozen om democratische idealen en verantwoordelijk moreel en politiek gedrag te promoten.

Het ontbreken van een federale copyrightwet tot 1790 en de verschillen tussen de staatswetten maakten dat de auteur van een populair boek blootstond aan piraterij, tenzij hij zich grote inspanningen getroostte. Webster’s brieven aan diverse wetgevende lichamen in de staten geven een beeld van zijn activiteiten voor zichzelf, en hij reisde veel, lobbyend voor uniforme wetten op het auteursrecht en als leraar, docent en zanger om in zijn eigen onderhoud te voorzien. In 1787 richtte hij het kortstondige American Magazine op in New York City. Deze publicatie combineerde literaire kritiek met essays over onderwijs, regering, landbouw en een verscheidenheid aan andere onderwerpen. Na zijn huwelijk in 1789 was Webster advocaat in Hartford tot 1793, toen hij in New York een pro-federalistisch dagblad oprichtte, The American Minerva, en een half-wekelijks blad, The Herald, dat bestond uit herdrukte selecties uit het dagblad. Hij verkocht beide kranten in 1803.

Webster schreef over vele onderwerpen: politiek (“Schetsen van Amerikaans Beleid,” 1785, soms de eerste verklaring van de Amerikaanse Grondwet genoemd), economie, geneeskunde, natuurwetenschap en taal. Hij noteerde de levende taal terwijl hij reisde, maar met wisselende mate van goedkeuring, afhankelijk van de mate van overeenstemming tussen wat hij hoorde en wat hij zelf gebruikte. Zijn vroege enthousiasme voor de spellinghervorming nam af in zijn latere werk, maar hij is grotendeels verantwoordelijk voor de verschillen die vandaag bestaan tussen de Britse en de Amerikaanse spelling. Hoewel hij zelf werd bekritiseerd omdat hij slang en jargon in zijn woordenboek had opgenomen, was Webster zeer gevoelig voor de gangbare taboe-woorden. Hij gaf vaak commentaar op de vulgariteit van sommige woorden en citaten in Samuel Johnson’s Dictionary (1755), en op latere leeftijd publiceerde hij een gekuiste versie van de Bijbel, waarin eufemisme de vrijere uitspraken van de Authorized Version verving.

Webster verhuisde in 1798 naar New Haven, waar hij in de gemeenteraad werd gekozen en de rest van zijn leven actief bleef in de plaatselijke politiek. Hij was een van de oprichters van de Connecticut Academy of Arts and Sciences, een lid van de wetgevende macht van Massachusetts, en een deelnemer aan de oprichting van Amherst Academy en Amherst College.

In 1806 publiceerde Webster zijn Compendious Dictionary of the English Language. Hoewel het niet meer was dan een voorbereiding op zijn latere woordenboek, bevatte het niet alleen ongeveer 5.000 woorden meer dan Johnson’s woordenboek, maar ook een aantal vernieuwingen, waaronder misschien wel de eerste scheiding van i en j, en van u en v, als alfabetische eenheden. Hij begon in 1807 aan het Amerikaanse woordenboek te werken, verwierf op zijn minst een knikkende kennis van ongeveer 20 talen en reisde in 1824-25 door Frankrijk en Engeland op zoek naar materiaal dat hij in de Verenigde Staten niet tot zijn beschikking had. Zijn pogingen om plausibele etymologieën te vinden werden echter niet ondersteund door onderzoek naar de werkelijke stand van de taalkundige kennis.

De eerste editie van An American Dictionary of the English Language werd in twee delen gepubliceerd in 1828, toen Webster 70 jaar oud was. Er waren 2500 exemplaren van in de V.S. en 3000 in Engeland, en het was in iets meer dan een jaar uitverkocht, ondanks harde aanvallen op het “amerikanisme”, de onconventionele voorkeuren in spelling, de neiging om het gebruik en de spelling in de V.S. te verkiezen boven het Britse, en de opname van niet-literaire woorden, met name technische termen uit de kunsten en wetenschappen. Het woordenboek bevatte ongeveer 70.000 ingangen en tussen de 30.000 en 40.000 definities die in geen enkel eerder woordenboek waren voorgekomen. Ondanks zijn frequente geringschatting van Johnson, is zijn schatplichtigheid aan Johnsons literaire woordenschat duidelijk, zowel in de definities als in de citaten. Het American Dictionary was relatief onrendabel, en de herziening van 1841 was geen succes. De rechten werden uit Websters nalatenschap gekocht door George en Charles Merriam (zie Merriam-Webster woordenboek).

Webster stierf in 1843 en werd begraven op een begraafplaats naast de campus van Yale. In zijn jeugd was hij een controversieel man – hij verdedigde zijn literaire inspanningen en haalde zijn critici onderuit – en in zijn latere jaren was hij conservatief op het gebied van religie en politiek. Hij was de laatste lexicograaf van de Engelse taal die herinnerd werd om zijn persoonlijkheid en als publiek figuur, maar ook om zijn werk.