Nirvana legende Kurt Cobain’s 7 favoriete bands

Bijna drie decennia na Nirvana man Kurt Cobain’s tragische zelfmoord, is de invloed van de zanger nog steeds voelbaar vandaag. Samen met Krist Novoselic en Dave Grohl creëerde hij een beweging die zelden is herhaald in de annalen van de muziekgeschiedenis. Door middel van een reeks gutturale releases, verscheurende optredens en authentieke teksten, kwam de groep begin jaren ’90 naar voren als de grootste band op de planeet. Iets wat ze op wonderbaarlijke wijze hadden bereikt zonder al te veel compromissen.

Natuurlijk zouden die compromissen er uiteindelijk toch komen en Cobain naar zijn uiteindelijke overlijden toe duwen. Dat komt omdat Cobain in de kern van de zaak een kunstenaar was die zijn kunst zuiver wilde houden. Hij wilde een expressie leveren die zijn gevoelens begrijpelijk maakte, ze als reddingslijn aan zijn fans aanreikte en toch een kracht bleef die tegen de troosteloosheid van de alledaagsheid inging. Het was een ethos dat hij zich had eigen gemaakt van zijn favoriete bands.

Als fervent muziekliefhebber was Cobain, net als alle geaccrediteerde moso’s, een liefhebber van een breed scala aan nummers, albums en bands. In zijn 50 favoriete albums aller tijden, noteert hij een overvloed aan acts waaronder, David Bowie, The Clash, The Beatles, Public Enemy en ontelbare anderen. Maar er zijn een aantal bands en artiesten die gewoon meer voor Cobain betekenden.

Elke hieronder genoemde heeft een andere connectie met Kurt Cobain, maar het kloppend hart van elke opname is hun eigen viscerale verbinding met hun kunst. Bijna alle genoemden zetten zich volledig in voor hun projecten en het was deze intrinsieke factor die deze acts meer dan anderen bij Cobain zou hebben geliefd.

Kurt Cobain’s 7 favoriete bands aller tijden:

Buzzcocks

Een van de verrassende vermeldingen op de lijst voor sommigen zijn de punk pioniers de Buzzcocks. De band uit Mancunia, geleid door wijlen de grote Pete Shelley, stopte de pop in punk en verfijnde het agressieve geluid tot iets dat veel beter verteerbaar was. Het zou een fusie worden van popgevoeligheden en punkrockattitude die Cobain op veel van zijn andere werk zou toepassen. De band was zo’n belangrijk onderdeel van de punk rock beweging dat het moeilijk voor te stellen is dat Kurt niet op een van hun opruiende nummers mee zou denderen.

Buzzcocks en Nirvana zouden een Europese tournee delen in 1994, binnen enkele weken na Cobain’s tragische zelfmoord. Buzzcock-lid Steve Diggle vertelt aan de Clitheroe Advertiser: “Toen Nirvana speelde, droeg Kurt een Buzzcocks beanie muts op het podium. Ik zei tegen hem: ‘Ik zie je als we in Londen zijn’ en tegen de tijd dat we daar terugkwamen was het overal op het nieuws dat hij dood was.”

De zanger van de band gaat verder: “We waren de hele week bij hem geweest en terwijl Kurt een aardige vent was, had hij te maken met een hoop druk. Hij leek een gekwelde ziel. Ik herinner me dat Kurt vroeg hoe we het al die jaren hadden overleefd. Als je in een band zit, moet je voor je ziel zorgen.”

The Melvins

Er is misschien geen band die zoveel invloed heeft gehad op Nirvana als The Melvins. De band, die beschouwd kan worden als Kurt Cobains idolen, vertegenwoordigde een ongerepte, onbevooroordeelde, rechttoe rechtaan avant-garde rockgroep. Ze belichaamden alles wat Cobain boeide en hij was een fervent fan voor het grootste deel van zijn volwassen leven. De zanger hielp bij de productie van hun album Houdini en werd zelfs roadie voor hen in zijn adolescente jaren.

Cobain zou soortgelijke sonische frasering gebruiken als The Melvins, kijkend naar Nirvana’s ‘Milk It’ en het is gemakkelijk om vergelijkingen te horen met Melvins’ single ‘It’s Shoved’ die twee jaar eerder was uitgebracht. De associatie met Cobain versterkte het imago van Melvins in de scene en zorgde voor een matig commercieel succes, iets wat Cobain waarschijnlijk zou hebben geërgerd. Maar in werkelijkheid gaat de connectie veel dieper dan alleen muziek.

In Buzz Osborne vond Cobain zichzelf een icoon. Vaak genoemd als een van de hardst werkende mannen in de rock, Osborne’s unieke kijk op rock ‘n’ roll maakte hem de perfecte held voor Cobain. Onverbiddelijk en onwillig om zich te conformeren, drukt Osborne de punk rock attitude uit met een nieuwe verdraaide en strenge sonische output. Hoewel het niet helemaal duidelijk is of hij en Cobain voor zijn dood uit elkaar zijn gegaan, was hun relatie samen, voor een tijd althans, sterker dan bloed.

The Vaselines

The Vaselines zijn een andere band die intrinsiek verbonden zijn met zowel Cobain als Nirvana. In de eerste plaats omdat ze ‘Molly’s Lips’ coverden en vooral omdat Cobain ze adoreerde. Het duo van de band, dat Cobain typeert met “Eugene + Francis = gedocumenteerde liefde,” bood een harmonieus beeld dat de Nirvana-zanger vertederde aan de punkrockgroep.

“Ik heb gewoon dit gevoel dat ze een echt coole relatie hadden,” verklaarde Cobain in 1992. “Ik weet niet of dat waar is of niet, maar ik denk dat het iets geweldigs is als een stel samen kan komen en de mooiste liedjes kan schrijven die ik ooit heb gehoord. Ze delen als het ware hun leven met mensen. Eugene en Francis zijn de Captain & Tennille van de underground.” Het is iets dat Cobain zelf zou toepassen in zijn songwriting.

De Vaselines waren de eerste band in Cobains leven die echt de ziel in punkrock legde. Cobain, een romantisch man in hart en nieren, werd meegesleept door het koppel dat het middelpunt van de groep vormde. “Zou ik me kunnen voorstellen dat ik en Courtney ooit zoiets zouden doen? Absoluut. We spelen de hele tijd samen. Muzikaal gezien zijn we compatibel, want we denken precies hetzelfde en we voelen hetzelfde, en het is heel gemakkelijk om met goede muziek te komen als je zo bent.”

Wipers

Op de eerder genoemde lijst van Kurt Cobains 50 favoriete albums aller tijden koos de zanger niet één of twee, maar drie verschillende albums van de band Wipers. “The Wipers waren een Portland punkband die eind jaren zeventig werd opgericht door Greg Sage en misschien vier of vijf albums uitbracht,” herinnerde Cobain zich in een artikel voor Melody Maker.

In zijn lijst met favoriete albums stonden hun LP Is This Real? uit 1980, Youth of America dat in 1981 volgde en Over the Edge uit 1983. Het is een enorme lofzang op het vitale belang dat de groep had, niet alleen op Cobain als luisteraar maar ook als deelnemer aan de rockscene.

“De eerste twee waren totaal klassiek en beïnvloedden de Melvins en alle andere punkrockbands. Zij zijn een andere band die ik probeerde te assimileren,” geeft de zanger toe, die nooit verlegen was om zijn weg te zoeken in de archieven van de rock. “Hun songs waren zo goed.”

Cobain had een bijzondere genegenheid voor de leider van Wipers, Greg Sage ” was zo’n beetje de romantische, rustige, visionaire soort kerel. Wat kan ik nog meer over hen zeggen? Zij begonnen de grunge-rock van Seattle in Portland in 1977.”

Leadbelly

Er zijn twee redenen waarom de iconische soulman Leadbelly op de lijst staat als een van Cobains favoriete artiesten. Een daarvan is zijn ongelooflijke album Last Session, waarvan hij heeft beweerd dat het zijn leven heeft veranderd en de andere is zijn adoratie voor William S. Burroughs. Voor Cobain was er niemand groter dan de beat novelist en auteur van Naked Lunch.

Later in Cobains carrière zou hij zelfs met Burroughs samenwerken en het is duidelijk dat de schrijver er meer dan een handje van had om de aandacht van de grungezanger op de legendarische zanger te richten. Voor Cobain vertegenwoordigde Leadbelly de bekroning van de muziek en veel daarvan was te danken aan het advies van Burroughs. Over de plaat zei Cobain: “Burroughs zei dat als je echte, eerlijke muziek met passie wilt horen, dan moet je Leadbelly horen.”

“De liedjes zijn gewoon verbazingwekkend hartgrondig. Leadbelly was een arme zwarte man in het begin van de 20e eeuw die een paar keer in de gevangenis belandde voor het slaan van vrouwen, overvallen, gevechten en het smokkelen van drank,” voegt hij eraan toe. “Terwijl hij in de gevangenis zat, begon hij gitaar te spelen, en hij zong zo goed dat de gouverneur hem aardig begon te vinden en hem uit de gevangenis liet komen.”

“Hij was als de eerste punkrocker,” beweerde Cobain in ’92. “Hij was zo’n gehard persoon. Hij kwam de stad in, liep een blanke bar binnen, probeerde wat te drinken, werd in elkaar geslagen en ging daardoor naar de gevangenis. Dus het is echt cool om deze muziek te horen, vooral de lucht van de opnames zelf, want het is zo griezelig om het te horen op deze krakerige twee sporen. Hij begint met een kleine introductie over waar het nummer over gaat, speelt een beetje en in.”

Daniel Johnston

Kurt Cobain was boven alles een fervent liefhebber van het excentrieke. Een man die dat woord typeerde was Daniel Johnston. De zanger werd een van de lievelingen van de underground nadat Cobain zijn ‘Hi, How Are You?’ t-shirt droeg, iets wat Johnston zich altijd met liefde heeft herinnerd: “Iemand gaf me een Xerox kopie van de foto en ik had het aan de muur hangen. It was a big deal because it was the MTV Awards!”

Johnston mag dan op grote schaal bekendheid hebben verworven na Cobains informele introductie, maar hij had zijn eigen buzz gecreëerd sinds het begin van de jaren ’80, toen hij een lokale legende werd in Austin, Texas. De artiest stond bekend om het uitdelen van zelfgemaakte tapes van zijn uitgeklede en kwetsbare werk, een actie die de man typeerde. Het is ongeveer het zuiverste beeld dat men van de muziekindustrie kan hebben, dat van een dichter en performer die muziek maakt voor zijn eigen doel.

Het was precies het ethos dat Cobain zo adoreerde aan Johnston. Naast een reeks ongelooflijke, hartverwarmende songs was Johnston de belichaming van de vertrapte, onbegrepen artiest.

The Frogs

Een band die vaak wordt genoemd als de favoriet van Kurt Cobain is de subversieve act The Frogs. De broers, die vooral aanstekelijke pop-rockliedjes schreven, waren gehuld in controverse… en daar hielden ze absoluut van. De ophef die ze veroorzaakten kwam vooral door hun geïmproviseerde opnames in de thuisstudio, waarin ze onderwerpen aansneden als ras, religie en seksualiteit – met de nadruk op homo-erotiek, waar de homogemeenschap razend om werd. Al deze thuisopnames werden op een komische manier gebracht.

The Frogs slaagden erin om een cult-volger te verwerven, waaronder Beck, de Smashing Pumpkins, Sebastian Bach, Eddie Vedder en, natuurlijk, Nirvana’s Kurt Cobain.

Nadat ze Cobain in 1993 hadden ontmoet, schreven The Frogs twee liedjes over hem… zoals je dat doet. Niet tevreden met dat, maakten de twee broers ook een videoband voor hem getiteld ‘Toy Porno’ met een paar live optredens en stop-motion animatie met beschilderd speelgoed. Het porno gedeelte? Ja, dat komt omdat het geanimeerde speelgoed werd gebruikt als seksueel promiscue personages in verschillende korte sketches. Volgens de mythe werd deze tape voortdurend kijkvoer in de tourbus van Nirvana.