NBA-teams die tegen het einde van het seizoen een coachwissel zouden moeten overwegen

De coachcarrousel in de NBA is de afgelopen vier jaar veranderd in een carnaval van ellende. Slechts vijf van de huidige hoofdcoaches (Gregg Popovich, Erik Spoelstra, Rick Carlisle, Dwane Casey en Terry Stotts) werden voor het offseason van 2013 aangenomen.

Sindsdien zijn de 25 overgebleven banen minstens één keer omgedraaid, en in het geval van een derde van de competitie (d.w.z. de Brooklyn Nets, Cleveland Cavaliers, Denver Nuggets, Los Angeles Lakers, Minnesota Timberwolves, Memphis Grizzlies, New York Knicks, Orlando Magic, Phoenix Suns en Sacramento Kings) vaker dan dat, interim-stops niet meegerekend.

De positieve kant van al die ontslagen en verhuringen? Het is moeilijker dan ooit om een team te vinden waar de huidige coach niet past, slecht is in zijn werk of beide. En de meeste van degenen die de leiding hebben over de slechtste ploegen van de competitie worden geleid door hoofdmannen in hun eerste of tweede seizoen.

Dat betekent echter niet, dat de carrousel komend seizoen niet zal draaien. De meeste teams zijn niet zo toegewijd aan het proces boven de resultaten als, laten we zeggen, de Philadelphia 76ers. Mislukking is meestal geen optie.

Voor deze vijf teams kan het einde van het seizoen 2016-17 genoeg reden zijn om even stil te staan bij hun coachsituatie.

Tijdens zijn vier jaar als hoofdcoach van de Charlotte Hornets heeft Steve Clifford een duidelijke stijl en identiteit vastgesteld voor Michael Jordan’s ooit zo succesvolle ploeg.

Onder Clifford spelen de Hornets doorgaans een sterke, conservatieve verdediging (nr. 8 in efficiëntie dit seizoen), ruimen ze het glas (nr. 2 in defensive rebound percentage) en waarderen ze de bal (nr. 1 in turnover percentage). Aanvallend kun je bijna je horloge instellen op de pick-and-rolls van Charlotte (nr. 3 in frequentie), nu uitgerust met iets dat lijkt op een gespreide vloer (nr. 8 in frequentie van driepuntspogingen en percentage punten van buiten de boog).

Maar die stijl, hoewel stabiel, kan muf worden, vooral in crunch time. Volgens NBA.com, is alleen de verdediging van de Los Angeles Lakers poreuzer in de koppeling dan die van Charlotte. Voor een coach die zijn hoed ophangt aan de verdediging van zijn team, zou Clifford het moeilijk kunnen krijgen om zijn baan te behouden als zijn Hornets niemand kunnen stoppen wanneer het het meest telt en als gevolg daarvan niet naar de play-offs kunnen sluipen.

“De manier waarop de nieuwe NBA is, het heeft ons dit jaar pijn gedaan,” zei Clifford over zijn verdediging na een 108-101 verlies tegen de Miami Heat, volgens David Scott van de Charlotte Observer. “Iedereen moet proberen de hele tijd te verdedigen. Je hoeft er niet geweldig in te zijn, maar je moet georganiseerd zijn en je moet het proberen.”

Executie en inzet waren nooit vragen voor Clifford’s Hornets. De blessures halverwege het seizoen en de matige toevoeging van talent rond Kemba Walker, Nicolas Batum en Marvin Williams hebben niet geholpen.

Clifford is echter lang geprezen voor het maken van het beste van een inspiratieloze hand. Dat is niet helemaal het geval geweest in de Queen City, hoewel Zijne Luchtigheid het moeilijk zou kunnen rechtvaardigen om niet alleen een kwaliteitscoach te ontslaan, maar ook de twee resterende jaren van Clifford’s verlenging op te eten terwijl hij op zoek is naar iemand anders om te betalen.

New Orleans Pelicans

De New Orleans Pelicans huurden Alvin Gentry in 2015 in bij de Golden State Warriors om zijn offensieve tovenarij rond Anthony Davis te laten werken. Tot nu toe, is hij meer Music Man dan tovenaar op dat gebied.

Gentry heeft het tempo opgevoerd in de Crescent City sinds hij Monty Williams verving, maar de offensieve efficiëntie van zijn team is rechtstreeks in de afgrond gegleden:

Sommige van die problemen lagen en liggen buiten Gentry’s macht. Vorig seizoen hadden de Pelicans moeite om op gang te komen door aanhoudende blessures bij hun kerngroep van Davis, Jrue Holiday, Tyreke Evans, Eric Gordon en Ryan Anderson. Bij het begin van deze campagne waren Holiday en Evans allebei op de plank, terwijl Gordon en Anderson – de beste schutters van New Orleans – hun talenten naar Houston hadden gebracht.

De deal voor DeMarcus Cousins maakte het er voor Gentry niet gemakkelijker op. De Pelicans zouden nog meer schoten nodig hebben om hun frontcourt tandem te maximaliseren. Maar met Evans, Langston Galloway en Buddy Hield terug naar de Sacramento Kings, zou New Orleans een tekort hebben aan betrouwbare schutters.

Toch, zoals een Western Conference executive Bleacher Report vertelde, “Alvin is zo’n goede aanvallende geest dat hij wel iets uitvindt dat werkt.”

Als de eerste resultaten een indicatie zijn, is Gentry’s zoektocht nog lang niet voorbij. Sinds de All-Star break zijn de Pelicans met een onaangename marge de slechtste aanvallende ploeg van de NBA. Dat is met Cousins’ scorende statistieken (20,8 punten op 42 procent schieten, 4,3 turnovers) gekelderd sinds hij de hoofdstad van Californië verliet.

Op zaterdag bracht Cousins de overtime periode van New Orleans’ 125-122 overwinning in Charlotte op de bank door. Gentry’s beslissing pakte op het moment goed uit voor de Pelicans, die slechts hun derde overwinning van het Boogie-Brow-tijdperk behaalden, en voor Davis, die eindigde met 46 punten en 21 rebounds op zijn 24e verjaardag.

Maar als Gentry geen manier kan vinden om te winnen met de best scorende bigs van de NBA die allebei serieus aan de bak komen, zal hij waarschijnlijk niet veel speelruimte krijgen van het frontoffice dat dat paar bij elkaar heeft gebracht.

Chicago Bulls

In een vacuüm lijkt Fred Hoiberg de beste kans van alle NBA-coaches om te worden ontslagen.

Zijn team staat op het punt om voor de tweede keer op rij naar de loterij te gaan, na zeven play-offs op rij en tien in elf jaar. Zijn sterspeler neemt hem niet serieus, net zo min als iemand anders in de kleedkamer. De jongeren op zijn roster zijn gestagneerd onder zijn leiding. Het hele team lijkt in de tweede helft af te haken, wat minder opzwepende toespraken van de coach tijdens de pauzes suggereert.

Maar Hoiberg werkt voor de Chicago Bulls, en dingen in de Windy City zijn altijd ingewikkelder dan ze elders zouden zijn (of zouden moeten zijn).

De eerste factor, zoals altijd, is geld. Hoiberg heeft drie jaar tegen ongeveer 5 miljoen dollar per stuk na deze.

Dan zijn er de optische aspecten van de situatie. Vergeet niet, de Bulls ingehuurd Hoiberg twee jaar geleden zonder het uitvoeren van een eerlijke-to-goodness coaching zoektocht na het ontslaan van Tom Thibodeau. Sindsdien heeft het frontoffice het roster dat zoveel succes had onder Thibs zo goed als ontmanteld en vervangen door een onsamenhangende verzameling van veteranen met grote namen (Dwyane Wade, Rajon Rondo) en ondermaats presterende vooruitzichten (Nikola Mirotic, Bobby Portis, Jerian Grant, Denzel Valentine, enz.).

Ten slotte, en het belangrijkste, is er de sterke band tussen Hoiberg en zijn baas, Bulls general manager Gar Forman. Als assistent coachte de laatste de eerste op Iowa State.

De kans is dan ook groot dat het niet Forman zal zijn die de trekker overhaalt voor Hoiberg, mocht het zover komen. In plaats daarvan zou Chicago schoon schip moeten maken, van management tot down.

Dat is misschien niet het slechtste idee, betoogde Steve Rosenbloom van de Chicago Tribune, terwijl hij de Jekyll en Hyde act van de Bulls betreurde: “Je kunt alleen naar de eerste helft kijken als je de onzin gelooft dat ze jonger kunnen worden en nog steeds meedoen, of je kunt alleen naar de tweede helft kijken als je wilt dat GarPax ontslagen wordt.”

Maar als GarPax (d.w.z. Forman en vice-president van basketbal operaties John Paxson) blijft, wees dan niet verbaasd als Jimmy Butler, lang op het handelsblok, de boot krijgt voordat Hoiberg dat doet.

New York Knicks

Jeff Hornacek is nu waarschijnlijk niet meer een “Triangle-man” dan toen de New York Knicks hem afgelopen juni in dienst namen.

“Jongens houden er niet van om het te doen”, erkende Hornacek in oktober, volgens Frank Isola van de New York Daily News.

Nadat de aanval van Phil Jackson na een onderbreking weer helemaal terug is van weggeweest. En het is niet Hornacek die het aanleert.

Volgens Stefan Bondy van de Daily News, was Kurt Rambis, lange tijd een vertrouweling van de Zen Meester, “meer betrokken” bij de training na de All-Star pauze. Volgens Ian Begley van ESPN.com kwam Jackson begin maart van het frontoffice om zijn mening te geven.

“Het was gewoon iets waarvan hij zeker wilde zijn dat ze het zagen als een stap voorwaarts,” zei Hornacek, volgens Begley. “… Phil zegt altijd, er is niets dat je echt verkeerd doet, zolang je maar in dat basisconcept blijft van drie jongens aan de ene kant, en twee aan de andere.”

Hornacek heeft nog twee jaar tegen een gemiddelde van $ 5 miljoen over op zijn deal. Maar kan geld, zelfs zulke grote bedragen, een coach gelukkig houden als hij zo weinig controle heeft over hoe zijn team speelt? En zullen de Knicks tevreden zijn met Hornacek als zijn team weer een vroege start van het offseason krijgt?

De valkuilen van de situatie in Madison Square Garden zijn niet allemaal (of zelfs voornamelijk) de schuld van Hornacek. Maar team eigenaar James Dolan is niet van plan om te verkopen, Jackson lijkt erop gebrand om de rest van zijn contract uit te zitten, en Carmelo Anthony is niet geneigd om zijn no-trade clausule op te geven.

Dit alles laat Hornacek op een eiland voordat hij ook maar een seizoen als hoofdcoach van de Knicks heeft afgerond.

Portland Trail Blazers

De Portland Trail Blazers hebben geworsteld om voort te bouwen op het verrassende succes van hun 44-win, tweede-ronde campagne onder Terry Stotts in 2015-16. Die stagnatie, waardoor de Blazers schrapen voor de nummer 8 van het Westen, kan grotendeels worden herleid tot een verdediging die, ondanks het vasthouden aan de conservatieve principes van vorig seizoen en het verlies van slechts één speler van betekenis (Gerald Henderson), is afgegleden van de 20e plaats in efficiëntie naar de 26e plaats.

Maar maak je geen zorgen, Blazers-fans: Volgens bronnen is de baan van Stotts veilig, en zo hoort het ook. Naast het begeleiden van Portland naar drie play-offs op rij, tekende Stotts vorig jaar een contractverlenging die nog moet ingaan.

Tegen de tijd dat dit gebeurt, kan Stotts na een vierde opeenvolgende postseason in Rip City komen. Met Damian Lillard en C.J. McCollum hebben de Blazers alles in huis om de Denver Nuggets in te halen in de race om de achtste plaats.

De deadline-deal van algemeen directeur Neil Olshey voor Jusuf Nurkic heeft de positie van Stotts alleen maar sterker gemaakt. Zoals Zach Lowe van ESPN.com opmerkte, is de beestachtige Bosniër een zegen voor de voorste linie van de Blazers:

Nurkic heeft Portland op de hielen gezeten van Denver in de race om plek nummer 8. Hij geeft de Blazers een dimensie die ze sinds het vertrek van LaMarcus Aldridge niet meer hebben gehad, en hij patrouilleert met zijn hoofd op een draaibare plek in de verf. Tegenstanders hebben slechts 47 procent rond de basket geschoten met Nurkic op de loer sinds de ruil, een solide cijfer — en een enorme verbetering ten opzichte van wat het Bosnische beest presteerde in Denver.

Er is geen gemakkelijke rust voor coaches in de NBA, maar voor Stotts zou het hebben van een jong, hongerig talent als Nurkic voorin moeten helpen om eventuele zenuwen te kalmeren die mogelijk zijn gerafeld door een moeilijke campagne in het noordwesten van de Pacific. Toch, zoals het geval is wanneer een opkomende ploeg een obstakel tegenkomt tijdens zijn opgang, zal de hele Blazers-organisatie de komende zomer op een of andere manier worden herzien.