Natuurlijke gezinsplanning kan moeilijk en duur zijn in het gebruik. Kan nieuwe technologie helpen?

“Het feit dat ze bio-identiek progesteron gebruiken in plaats van de pil betekent niet dat ze naar de zorgen van een vrouw zullen luisteren,” zei ze. Maar mevrouw Amiri gelooft dat de nieuwe generaties instructeurs gevoeliger zijn voor de wens van vrouwen om te worden vertrouwd en naar hen te worden geluisterd.

Beide vrouwen dringen aan op meer transparantie, meer samenwerking en meer communicatie over natuurlijke gezinsplanning van de mensen die het hebben meegemaakt en het het beste weten. Mevrouw Dalton geniet vooral van de “niets te melden” threads die vaak opduiken op N.F.P. support groepen online. De nieuwe leden die op hun hoede zijn, kunnen nerveus worden na het zien van zoveel berichten over vragen en crisissen; dus de zwijgende meerderheid die het goed doet, geeft vrijwillig aan hoeveel maanden of jaren ze al doorgaan met “niets te melden” – d.w.z. geen onverwachte zwangerschappen.

Er zijn talloze onofficiële steungroepen voor elke methode; en een nieuwe, door leken geleide online ledengemeenschap genaamd Off the Charts biedt advies, aanmoediging en praktische hulpmiddelen, waaronder toegang tot instructeurs voor hulp bij het in kaart brengen en priesters voor spirituele begeleiding. Hoewel deze een-op-een, persoonlijke aanmoediging en ondersteuning enorm nuttig kunnen zijn, zijn een meer gecentraliseerde database, institutioneel leiderschap en financiering door de kerk nog steeds nodig om de vele paren te helpen die hulp zoeken bij het leren over vruchtbaarheidsbewustzijnsmethoden.

Er is geen nauwkeurige, actuele, uitgebreide index van methoden die gebaseerd zijn op vruchtbaarheidsbewustzijn, van hoeveel ze kosten, wie ze onderwijst en waar je terecht kunt voor meer informatie.

De site van de U.S.C.C.B. linkt naar overzichten van veel methoden, en op de websites van afzonderlijke methoden staan de namen van instructeurs, maar deze lijsten zijn vaak verouderd. Er is geen nauwkeurige, actuele, uitgebreide index van op vruchtbaarheidsbewustzijn gebaseerde methoden, van hoeveel ze kosten, wie ze onderwijst en waar je heen kunt gaan om meer te weten te komen.

Hier is mijn wensenlijstje: De U.S.C.C.B. besteedt geld aan N.F.P. onderzoek en app ontwikkeling. Meer katholieke universiteiten nemen voorlichting over vruchtbaarheid op in hun verpleegprogramma’s. Diocesen stimuleren parochies om lessen te subsidiëren en reclame te maken voor financiële hulp. Individuele methoden nemen technisch onderlegde mensen aan die sociale media begrijpen. Priesters en seminaristen leren harde feiten over verschillende methoden en over hoe N.F.P. in het echte leven speelt. En iemand wordt betaald voor het organiseren en onderhouden van een uitgebreide index van informatie over door de kerk goedgekeurde methoden van N.F.P. Het lijkt heel wat. Maar aan echtparen vragen om N.F.P. te gebruiken is veel gevraagd, en de kerk kan en moet meer doen om hen te steunen.

Jaren geleden, toen we zo krap bij kas zaten dat we het ons niet konden veroorloven om van methode te veranderen, gaf een vriendin mij haar gebruikte monitor. Onze financiën verbeterden, en ik gaf de monitor door aan iemand anders, die hem sindsdien aan weer een ander stel heeft geschonken. Er is geen vervanging voor persoonlijke steun in deze meest persoonlijke onderneming. Maar er is ook geen reden waarom de institutionele kerk niet meer zou kunnen doen om te helpen.