Na het verlies van een echtgenoot, een ander soort geluk vinden

Wanneer je voor een grote levensverandering staat, helpt het om met iemand te praten die het al heeft meegemaakt. All Things Considered brengt mensen met elkaar in contact die aan weerszijden van een gedeelde ervaring staan, en zij laten ons meeluisteren met hun gesprekken in onze serie Been There.

K.T. Nicolaides weet nog precies op welk moment haar leven voorgoed veranderde. Om 22.17 uur op 7 oktober 2016, twee dagen voor hun vijfde huwelijksverjaardag, overleed haar man, Aaron Nicolaides.

Vorige herfst leek het alsof ze alles hadden om naar uit te kijken. Ze hadden net hun tweede dochter op de wereld gezet en een huis gekocht voor hun groeiende gezin.

Toen op een dag in september ging Aaron naar de dokter met ademhalingsproblemen en ontdekte dat hij kanker had.

Een paar weken later werd hij in een medisch opgewekte coma gebracht, en hij is er nooit meer uitgekomen.

Toen K.T. net 31 was, werd ze weduwe en alleenstaande moeder van twee jonge meisjes.

“Ik kan om me heen voelen dat hij er niet is, en ik weet dat hij niet terugkomt,” zegt ze, “maar het is nog niet helemaal echt.”

Sindsdien worstelt ze zich door elke dag, elke week, elke maand – rouwend en uitzoekend wat er nu komt. Ze zoekt advies, maar de meeste mensen kunnen zich niet echt inleven in een tragedie als de hare.

“Ik krijg veel te horen: ‘O, ik weet wat je doormaakt, ik heb mijn broer verloren.’ Of, ‘Oh ja, mijn scheiding was zo moeilijk. Ik weet precies wat je doormaakt’, zegt ze. “En ik wil ze alleen maar door elkaar schudden en zeggen: ‘Nee, dat doe je niet! Je hebt geen idee,’ maar in plaats daarvan knik ik en glimlach.” Om een aantal van haar vragen te beantwoorden, ging K.T. om de tafel zitten met iemand die wel begrijpt wat ze doormaakt: Larry Treadwell. Hij was nog maar een paar jaar getrouwd toen zijn vrouw, Amanda, plotseling overleed aan een longembolie.

Dat liet hem alleen om hun 7-maanden oude zoon, Samuel, op te voeden.

“Ik was ervan overtuigd dat het gewoon een nare droom was, en ik maakte ruzie met mensen,” zegt Larry. “Ik had zoiets van, dit kan niet echt zijn. Ik word hier zo weer wakker.”

Lessen van Larry Treadwell

Over het beste advies dat hij hoorde

zei hij: “Het enige wat ik weet te zeggen is, wanneer zoiets gebeurt, kun je er alleen maar het beste van maken.” En dan kijkt hij naar beneden, en geeft Samuel een schouderklopje, en zegt, “Deze kleine jongen hier, hij is er het beste van gemaakt.” En ik heb daar mijn gouden regel van gemaakt. Ik heb daar een soort wet van gemaakt. Hij is de beste van allemaal. Hij verdient het dat ik een manier vind om gelukkig te zijn, weet je, om een vader te hebben die van hem houdt en probeert hem het beste te geven dat hij kan.

Over hoe de dood van zijn vrouw hem veranderde

Voor goed of slecht, ik ben een totaal ander mens dan ik eerder was. De manier waarop ik de wereld zag, de manier waarop ik het geloof zag, de manier waarop ik mijn verantwoordelijkheden zag, de manier waarop ik mijn gezondheid zag – alles veranderde. En voor mij, werd het uiteindelijk, goed. Ik zeg niet dat het beter was, maar ik vond wel geluk, ik vond vrede.

Over hoe verdriet verandert met de tijd

Het doet nooit minder pijn; het doet alleen minder vaak pijn. Want als je aan hem denkt, is het er, want je houdt van hem en dat zul je altijd blijven doen. En dan zul je dagen hebben dat je misschien niet zoveel aan hem denkt. En dan ga je vechten met schuldgevoelens. Het is zoals, “Waarom heb ik niet aan hem gedacht? Wat is er mis met mij?” En daar is niets mis mee. Het betekent gewoon dat je het oppakt, en dat je doet wat je moet doen.

Freelance producer Julia Botero droeg bij aan dit verslag. U kunt haar volgen op Twitter @jbott661.