Mode geschiedenis- De look van de jaren 60

De mode van de jaren 60 was bipolair in zowat elk opzicht. Felle, wervelende kleuren. Psychedelische, tie-dye shirts en lang haar en baarden. Vrouwen droegen ongelofelijk korte rokjes en mannen droegen tunieken en capes. Het uitstapje naar de fantasie zou niet geloofd zijn door mensen slechts een decennium eerder.

Het is bijna alsof de jaren 1950 iedereen zo opkropten dat de late jaren 1960 ontploften als een oude snelkookpan. Vrouwen lieten meer huid zien dan ooit tevoren. Het is niet moeilijk te geloven dat het woord bloot in de jaren 60 is bedacht. Voor het eerst in de 19e eeuw was Londen, en niet Parijs, het centrum van de modewereld. De Britse invasie stopte niet bij The Beatles. Het overspoelde alle delen van het leven, vooral kleding. Hoewel in deze periode maximaal werd geëxperimenteerd met kleuren en maten van kleding, werd het niet gezien als een revolutionaire periode omdat alles draaide om het aanpassen van het bestaande.

Trends van decennia worden in principe benoemd en beschreven op basis van de beroemde looks waarvoor mensen kozen en die ontwerpers boden. Enkele van de beroemdste elementen en looks uit de jaren 60 zijn:

• De typische look voor overdag – bestaande uit een bolvormige hoed over een hoog bouffant coiffure, silhouetten met diepe armsgaten en wijde mouwen, en een afgerond jasje dat taps toeloopt bij de zoom.
• Voor ’s avonds was het de slanke look. Jurken met lange taille, vaak met een overblouse, vervingen de getailleerde taille en de volle rok. De lange jurk van pailletten of kristallen kralen had de bouffantjurk vervangen.
• De hedendaagse architectuur en beeldhouwkunst waren de meest overheersende inspiratiebronnen voor modeontwerpers in 1960, wat te zien was in geblousde, voorovergebogen gesneden kleding, lange rechte overblouses en tunieken met sjerpen, korte rokken, nauwsluitende hoeden en overdreven make-up (vooral rode lippen) en kort haar.
• Culottes, verdeelde rokken en aangezette broekrokken werden geïntroduceerd voor op reis, om op straat te dragen en ’s avonds thuis. De rokken werden in 1960 iets korter. Gedragen met schoenen met lage hakken legde het meer aandacht op het been. Kraagloze jassen, pakken en jurken creëerden een lange hals effect. Sommige jurken hadden gedrapeerde kraagruggen om de langgerekte look te versterken.
• Plaidsels in alle maten en kleuren waren erg in trek. Abstracte en expressionistische kunst waren van grote invloed op de bedrukte zijden ontwerpen. Wollen waren in stijl, maar moesten licht van gewicht zijn. Wol voor jassen en pakken was meestal losjes geweven en soms zo poreus als kant.
• Diepe, donkere kleuren waren de rage in 1960. Ze bestreken vooral het spectrum tussen paars, rood en groen. Kleuren als druif, pruim, wijnrood, granaat en olijfgroen. In tegenstelling, neon fel roze was ook een zeer populaire kleur voor degenen die op zoek waren om een statement te maken.
• Bont en hoeden behielden hun populariteit, net als bont en zeehondenjassen. Avondtulbanden van tule losjes om het hoofd gewikkeld kregen niet alleen high fashion acceptatie, maar werden in elke hoedenwinkel verkocht.
• Van de bijenkorf van Brigitte Bardot tot de geometrische prints van Mary Quant, elk mode-icoon uit de jaren zestig droeg zijn eigen kenmerkende stijl bij aan het decennium (een thema dat tot ver in de mode van de jaren zeventig en daarna doorging). Het was het tijdperk van de meidengroep, het gamine supermodel en de originele IT-girls, die nog steeds de inspiratie vormen voor de Alexa Chung et al. van deze generatie.

De jaren 1960 worden gekenmerkt als een tijdperk van een aantal uiteenlopende trends. Het was een decennium waarin veel modetradities/regels werden doorbroken en waarin veel sociale bewegingen werden weerspiegeld.

In deze tijd begonnen de modetrends te worden beïnvloed door kleine groepjes jonge mensen, aangezien deze sector veel aandacht en publiciteit kreeg in de media. Dit beïnvloedde op zijn beurt zowel de Haute Couture van de elite ontwerpers als de massamarkt fabrikanten. Voorbeeld- de minirok, culottes, go-go boots, en meer experimentele mode, minder vaak gezien op straat, zoals doosvormige PVC jurken en andere PVC kleding.

De veranderende tijd en invloed op de mode dreef tot een toename in de vraag en produktie van pales, zwart-wit, neon, gewaagd, tie-die, enz. Deze kleuren werden gemengd in geometrische patronen in materialen zoals katoen, wol, in Crochet techniek. Silhouetten domineerden ook grotendeels dit tijdperk als ze werden gebruikt als- buisvormige silhouetten, rechte lijnen, taille-loze verschuivingen, klokmouwen, trapeze jurken, potlood rokken, mini-rokken, hippi (ontspannen) kleding etc.

De belangrijkste beïnvloeders van de mode waren nog steeds het Verenigd Koninkrijk en Amerika en de trends in de herenmode op deze plaatsen kon worden gezien in de slanke pasvorm single breasted continentale stijl pakken en skinny stropdassen. De mode-iconen voor dit tijdperk waren Jacqueline Kennedy, Sophia Loren, Jean Shrimpton, Twiggy, Veruschka en voor de mannen was Sean Connery als James Bond van grote invloed op de mode. Hoewel de vrouwenmode vanaf het begin van het decennium tot het einde grotendeels werd beïnvloed door Jackie Kennedy. Van bescheidenheid tot “er bestaat niet zoiets als te kort”, alles draaide om het bevrijden van de geest van vrouwen en het overdragen van de macht in hun handen.

De jazzcultuur verschoof geleidelijk naar Rock & Roll en Popcultuur en zag zo de opkomst van bands als The Beatles. Er was ook een aanzienlijke stijging in Teenage Subcultuur zoals Mod, Rude boy, Black panther, Skinhead en meer.

De belangrijkste hoogtepunten van dit tijdsbestek waren de trends die werden gezet door beroemde ontwerpers die ook verrassend meer bekendheid kregen door de modellen. De fans van de modellen zorgden voor een markt voor de ontwerpers. Enkele van deze trends zijn:

1. Gekleurde panty’s-

Ze waren ook populair in wit, zwart en in paars, visnet, visgraat of kant. Het idee achter het maken van deze panty’s is nogal discriminerend, omdat ze werden gemaakt om lelijke knieën te bedekken en geen kousenbreuken veroorzaakten zoals sheer kousen deden.Toen panty’s eenmaal waren geperfectioneerd, waren ze overal de redder in nood voor vrouwenbenen. Ze camoufleerden haar, bulten, blauwe plekken en brede knieschijven. Zelfs huidskleurige panty’s waren dik en donker. Met blote benen gaan in de jaren ’60 was nog te onbescheiden.

2. 1960s Pant Suits-

Er was een hoop tumult en verwarring over het nieuwe broekpak omdat het gelijk opging met “de niet te korte minirokjes”. Het was een look die rechtstreeks was afgekeken van mannenpakken, maar dan aangepast aan de vrouwelijke verhoudingen. Sommige kantoren en instellingen verboden vrouwen een broekpak te dragen. Er was verwarring over de vraag of ze een belediging waren voor vrouwelijkheid of een empowerment voor vrouwen (en dat het mannen niet respecteerde). Vrouwen lazen er alles over in de tijdschriften en stroomden massaal naar de winkels om het broekpak te kopen. Het was ongetwijfeld het gesprek van de dag!

3. Shift-jurken-

Shift-jurken waren vrijetijdskleding voor thuis, om boodschappen te doen of naar het strand te gaan. Ze waren niet geschikt voor kantoor. Omdat ze te kort waren, werden ze niet als kantoorvriendelijk beschouwd. Jurken uit de jaren 1960 werden korter en korter. Hoe kort de jurk van een vrouw was, werd een teken van hoe zelfverzekerd ze was, afgezien van de noodzaak om mooie benen te hebben. De zoomlengte was recht evenredig met hoe vrouwen zich voelden over hun eigen seksuele bevrijding. Korte rokjes waren niet bedoeld om mannen aan te trekken omwille van seksuele belangstelling, maar waren in plaats daarvan een manier om aandacht te trekken, zodat een VROUW kon beslissen of zijn aandacht gewenst was. Seksuele macht door mode. De jumperjurk was een uitvinding van Mary Quant die de jeugdige, speelse kant van de mode uit de jaren 1960 veroverde. Die stijl liet een 20-jarige er meteen 10 uitzien, een welkome afwisseling van de ’50s volwassen mode. Grote strikken, grote ronde kragen, pastels en polkadots waren allemaal details van jurken die vrouwen eruit lieten zien als poppen van kleine meisjes. Hoe onschuldiger, hoe beter.

4. THE GO GO BOOTS-

Go-go boots zijn een iconische jaren ’60 schoeisel stijl. Dit was niet de eerste keer dat witte schoenen terugkwamen in de rekken. Traditioneel wit, werden deze schoenen in het midden van het decennium geïntroduceerd met een klassieke laarslook met lage hakken en hoog tot net onder de knieën. In de loop van de tijd is de term echter uitgegroeid tot een verscheidenheid aan vergelijkbare stijlen, waaronder kniehoge versies, andere kleuren en ontwerpen met kitten hakken.

HAARSTYLES- zijn de eerste accessoire bij een outfit. Een complimenteus kapsel kan de noodzaak om juwelen om te hebben overbodig maken. De bekendste en meest trendy kapsels uit deze periode waren:

VROUWEN-

• Beehive kapsels waren beroemd in het begin van het decennium.
• Zeer korte kapsels populair gemaakt door Twiggy en Mia Farrow.
• Zeer lange rechte stijl zoals gepopulariseerd door de hippies in de late jaren 1960.
• De kin-length contour cut en de pageboy waren ook populair.
• De pillbox hatwas in de mode, bijna volledig te danken aan de invloed van Jacqueline Kennedy, die gedurende het hele decennium een stijlzetster was.
• Tijdens het midden en het einde van de jaren 60 werden de kapsels van vrouwen erg groot en werd een grote hoeveelheid haarlak gebruikt, zoals geparodieerd in de musical Hairspray.
• Zwaar volume deed gezichten kleiner en meer popperig lijken. De lengte van het haar steeg van schouder tot kin en kwam in de loop van het decennium tot boven de oren, om in de jaren ’70 weer af te nemen.

MEN-

• Voor professionele mannen geboren voor 1940, was de zijscheiding met korte rug en zijkanten de norm in het Verenigd Koninkrijk, Europa en Amerika vanaf het begin van de jaren 60 tot het einde van het decennium.
• Zwarte mannen zoemden hun haar meestal kort of droegen stijlen zoals de conk, kunstmatig rechtgetrokken met chemicaliën.
• Blauwe kraag blanke mannen, vooral voormalig militair personeel, droegen vaak buzzcuts en platte toppen tijdens de zomer.
• Tijdens de vroege tot midden jaren ’60, rebelse Iers-Amerikaanse, Italiaans-Amerikaanse en Hispanic tieners beïnvloed door de greaser subcultuur droegen vaak ducktails, pompadours en vetkuiven.
• Door de invloed van mod bands zoals de Beatles of de Rolling Stones, mop-toph kapsels waren het meest populair voor blanke en Hispanic mannen tijdens het midden van de jaren ’60.

JUWELEN VAN DE JAREN ’60-‘.

Kleurige kleding uit de jaren 1960 had even kleurrijke sieraden nodig. In de beginjaren bleven traditionele sieraden de voorkeur geven aan getextureerd goud, wit pastel, en gekleurde parels. Deze mooie en veilige ontwerpen complimenteerde de vrouwelijke jaren 1950 stijl kleding.

Tijdens de jaren 1960, sieraden trends drastisch veranderd. Aan het begin van het decennium regeerde glamour met blitse, gouden ontwerpen en vrouwelijke parels. Deze gedurfde accessoires werden beïnvloed door pop-art en werden gekenmerkt door opvallende ontwerpen, geometrische vormen en felle kleuren. Tot de belangrijkste stukken behoorden grote oorbellen, grote ringen en armbanden.

De nieuwe jeugd met hun obsessie voor nepplastic, vinyl en felle kleuren gaf de voorkeur aan juwelen geïnspireerd door Pop Art. Geometrische vormen vonden hun weg naar grote bungelende oorbellen. Grote grove armbanden of stapels dunne armbanden rinkelden op en langs blote armen. Nieuwe vormen waren nog steeds populair, maar ze omarmden fellere kleuren en meer komische thema’s. Hetzelfde gold voor bloemen, nu gemaakt van plastic hars. Het waren vrolijke pastel- of primair gekleurde trossen die aan kettingen, oorbellen en armbanden hingen.

60’s Make-up- Grote ogen zijn basiselementen van de klassieke look uit de 60’er jaren. In combinatie met bleke lippen en een matte teint, maakte deze look plaats voor de nogal kleurrijke kleding. Dikke, gevleugelde eyeliner was een prominente look voor het decennium, maar dat was niet de enige manier waarop dames uit de jaren ’60 hun ogen lieten stralen. Lange wimpers à la Twiggy, oogschaduw in koele tinten zoals blauw, en gedurfde make-up waren ook populaire trends.

POPULIERE LOOKS EN FASHION ICONS VAN DE JAAR 1960-

1. JACKIE KENNEDY-

JACKIE KENNEDY-

De invloed verschoof van de naam van de ontwerper naar de naam van het model en waarom niet, gezien het bestaan van modellen als Jackie Kennedy. Haar stijl en modestatement was enig in zijn soort, want ze hield het netjes, eenvoudig, goed passend, met perfect bijpassende accessoires. Haar kraagloze jurken en jasjes met enkele knopen maakten het elegant anders. Haar hoeden complimenteerden haar verstandige schoenen met lage hakken. Vrouwen in de VS en daarbuiten aanvaardden en kopieerden haar stijl met zo’n groot enthousiasme dat zij degene werd die niet onopgemerkt kon blijven. Vóór Michelle Obama en Samantha Cameron, was er Jackie Kennedy Onassis. De originele modieuze First Lady slaagde erin haar onberispelijke stijl te behouden gedurende haar tijd in het Witte Huis, zelfs toen ze een tragedie doormaakte.

Jackie’s primitieve rokkostuums, pillendooshoeden en supergrote donkere bril maakten van haar de stijlinspiratie voor vrouwen in heel Amerika. Het roze pak dat ze droeg op de dag van de moord op haar man is de geschiedenis ingegaan als een van de meest iconische outfits aller tijden, en is een basismodel van de mode uit de jaren 1960. Jacqueline Kennedy.

Naast de pillendooshoed droegen vrouwen pakken, meestal in pastelkleuren, met korte boxy jasjes, en over-sized knopen. Eenvoudige, geometrische jurken, bekend als shifts, waren ook in de mode. s Avonds werden formele japonnen met volledige rok gedragen; deze hadden vaak een laag decolleté en een nauwsluitende taille. Voor vrijetijdskleding waren Capri broeken de mode voor vrouwen en meisjes.

2. TWIGGY-

Niemand uit de modewereld van de jaren 1960 zou compleet zijn zonder Twiggy te vermelden, die eigenlijk Lesley Hornby heette. Bob-kapsels waren enorm voor de mode van de jaren 1920, maar dit meisje heeft de plaats van een nog kortere haarstijl in de geschiedenis gecementeerd – de pixie crop. Twiggy, een van de grootste muzen aller tijden, werd al snel een supermodel dankzij haar dikke, geverfde wimpers en de jongensachtige stijl die celebritykapper Leonard in ’66 voor haar knipte. Vrijwel in één klap werd ze het gezicht van het decennium; direct herkenbaar, ze is vereeuwigd op alles van Andy Warhol zeefdrukken tot M&S boodschappentassen.

3. MARY QUANT-

Niet alleen was Mary Quant een mode-icoon uit de jaren zestig op zichzelf, ze bracht vanuit haar winkel aan de King’s Road de grootste trends van die tijd naar de garderobes van de massa’s. De minirok, hot pants, gekleurde panty’s en plastic macs – we hebben ze allemaal te danken aan designpionier en belichaming van de jaren zestig stijl, Quant.

Mary Quant was een van de grootste mode-invloeden van de jaren zestig. Haar stijl verplaatste zich van “volwassen mode” naar speelse “jeugd” gedreven mode. Haar jurken waren erg kort, en haar prints waren gewaagd en kleurrijk. Haar mode, haar persoonlijkheid, zette de toon voor de rest van de jaren 1960 als “mode-is-fun”. Het was het hele idee van een terugkeer naar de jeugd dat het grootste deel van de mode in de jaren 1960 dreef. Oversized kragen, strikken, en delicate versieringen verkleinden vrouwen en lieten ze kleiner lijken.

Vormloze mini jurken benadrukten de natuurlijke vorm van een vrouw. Beginnend met ontwerpster Mary Quant, die wordt gecrediteerd voor de uitvinding van de iconische minirok (ontworpen als reactie op de jeugdige, fun-loving houding die zich over het land verspreidde), werd de hoofdstad bekend als “Swinging London” en al snel waren felgekleurde gestroomlijnde modestukken de rage in Europa en Amerika. Tegen 1966 produceerde Mary Quant korte taille aflopende mini-jurken en rokken die 6 of 7 centimeter boven de knie uitkwamen.

Quant vond Londense meisjes op zoek naar nieuwigheid maar al te bereid om haar nieuwe gedurfde korte mini-rok te proberen en de modetrend nam een hoge vlucht omdat het zo anders was, en om die te dragen, moest je jeugdig zijn om weg te komen met een outfit die zo controversieel was, vooral onder volwassenen. De stijl van Quant werd al snel bekend als de Chelsea Look. De vormen die Quant ontwierp waren eenvoudig, netjes, strak gesneden en jong. Ze werden gemaakt van katoenen gabardines en avontuurlijke materialen zoals PVC dat in regenjasjes werd gebruikt. Ze waren bijna altijd voorzien van kleine witte meisjeskraagjes. Echt de ontwerpster van haar tijd.

4. De tweede feministische golf kwam in deze periode op gang: er werd gestreefd naar een nieuw vrouwelijk ideaal dat kon worden gekapitaliseerd. Schrijfster, Helen Gurley Brown, schreef Sex and the Single Girl in 1962. Dit boek fungeerde als een gids voor vrouwen, ongeacht hun burgerlijke staat, om hun leven in eigen hand te nemen, zowel financieel als emotioneel. Dit boek was revolutionair omdat het seks voor het huwelijk aanmoedigde; iets waar historisch gezien op werd neergekeken. Met het grote succes van dit boek werd de weg vrijgemaakt voor de media om dit gedrag ook aan te moedigen. Modefotografie in de jaren 1960 vertegenwoordigde een nieuw vrouwelijk ideaal voor vrouwen en jonge meisjes: het vrijgezelle meisje. De fotografie van de jaren ’60 stond in schril contrast met de modellen van de jaren ’20, die zorgvuldig voor de camera werden geposeerd en als onbeweeglijk werden geportretteerd. De single girl vertegenwoordigde ‘beweging’. Ze was jong, alleenstaand, actief en economisch zelfvoorzienend.

Dit ideaal-alleenstaande meisje moest aanzienlijk brutaal, onafhankelijk en bovenal professioneel zijn. Deze elementen waren een hoogtepunt van deze look toen modellen en fotografen samenkwamen om op een verhalende manier te fotograferen. Ze lieten modellen in de buitenlucht lopen die dit laatste vertegenwoordigden. Modellen in de jaren 1960 promootten ook sportkleding, die de moderne fascinatie voor snelheid en het steeds snellere tempo van het stadsleven van de jaren 1960 weerspiegelde. Hiermee werd rechtstreeks uitvoering gegeven aan het idee van een gemeenschappelijke marktplaats. Vrouwen uit alle economische groepen kon men zien winkelen onder hetzelfde dak.

5. VERUSCHKA- Gefotografeerd door Avedon, Irving Penn en Helmut Newton, is Veruschka het spetterende Duitse model dat in 1963 haar eerste grote tijdschriftcover kreeg. Met haar benen, ogen en lippen straalde ze sexappeal uit en leidde ze de stijl in een nieuwe richting voor de mode van de jaren 1960, door als pionier te fungeren voor een nieuw ‘skinny chic’ ideaal.