Miramax
On oktober 14, 2021 by adminOnafhankelijk tijdperk (1979-1993)Edit
Het bedrijf werd opgericht door de broers Bob en Harvey Weinstein in Buffalo, New York, in 1979, en kreeg zijn naam door de voornamen van hun ouders, Miriam en Max, te combineren. Het werd opgericht om onafhankelijke films te distribueren die commercieel onhaalbaar werden geacht door de grote studio’s.
Het eerste grote succes van het bedrijf kwam toen de Weinsteins samenwerkten met de Britse producer Martin Lewis en de Amerikaanse rechten verwierven op twee concertfilms die Lewis had geproduceerd van benefietvoorstellingen voor de mensenrechtenorganisatie Amnesty International. De Weinsteins werkten samen met Lewis om de twee films te distilleren tot één film voor de Amerikaanse markt. De resulterende film, de Amerikaanse versie van The Secret Policeman’s Other Ball was een succesvolle release voor Miramax in de zomer van 1982. Deze release was de voorbode van een modus operandi die het bedrijf later in de jaren 1980 zou toepassen, namelijk films van internationale filmmakers verwerven en ze aanpassen aan de Amerikaanse gevoeligheden en het Amerikaanse publiek.
Tot de andere doorbraakfilms van het bedrijf als distributeur in de late jaren 1980 en de vroege jaren 1990 behoorden Pulp Fiction; Scandal; Sex, Lies, and Videotape; Tie Me Up! Tie Me Down!; The Crying Game, en Clerks. Het bedrijf maakte ook films als Flirting with Disaster, Heavenly Creatures en Shakespeare in Love.
Miramax verwierf en/of produceerde vele andere films die het financieel goed deden. Het bedrijf werd een van de leiders van de onafhankelijke film boom van de jaren 1990. Miramax produceerde of distribueerde zeven films met een totale opbrengst van meer dan $100 miljoen; haar meest succesvolle titel, Chicago, verdiende meer dan $300 miljoen wereldwijd.
Het bedrijf was ook succesvol in het verkrijgen van Academy Award nominaties voor haar releases, waarvan vele resulteerden in Oscar overwinningen.
In 1992, begon Miramax een deal met Paramount Pictures voor home video en televisie distributie van bepaalde Miramax releases. Paramount zou ook bepaalde releases in de bioscoop distribueren die commercieel aantrekkelijk zouden kunnen zijn (zoals Bob Roberts, hoewel de videorechten van die film in handen waren van LIVE Entertainment – wat nu Lions Gate Entertainment is). Paramount bezit nog steeds de thuisvideorechten op sommige van deze films, en kreeg nog meer rechten terug op 3 april 2020 toen de studio een minderheidsaandeel in Miramax kocht. Televisie distributie is nu bij Trifecta Entertainment & Media.
Disney tijdperk (1993-2010)Edit
Op 30 juni 1993 werd Miramax gekocht voor $ 60 miljoen door The Walt Disney Company, wat een weg vrijmaakte voor Disney om de onafhankelijke filmmarkt te betreden. Bob en Harvey Weinstein bleven Miramax leiden tot ze het bedrijf verlieten op 30 september 2005. Tijdens hun ambtstermijn runden de gebroeders Weinstein Miramax onafhankelijk van andere Disney-dochtermaatschappijen, en hadden zij als gevolg daarvan meer autonomie dan de andere bedrijven die eigendom waren van Disney (Miramax International, de internationale distributietak van Miramax, distribueerde bijvoorbeeld films zowel naar bioscopen als naar video via lokale onafhankelijke filialen en had niet ook een contract met Disney of een contract met, maar afzonderlijk). Disney had echter het laatste woord over wat Miramax mocht uitbrengen (zie Fahrenheit 9/11 en Dogma, voor voorbeelden). Disney’s Buena Vista Home Entertainment-divisie bracht Miramax-output uit op VHS, DVD en Blu-ray Disc in sommige landen (meestal volledig ontwikkelde landen), waaronder de VS; elders werd de algemene distributie van Miramax-output overgelaten aan de regionale licentiehouders van Miramax International, een distributietak van Miramax die volledig autonoom was van Disney’s eigen distributieactiviteiten.
Naast het feit dat Disney tussen 1993 en 2010 eigenaar was van Miramax, bezat Disney toen ook de rechten op de bibliotheek van Miramax van vóór 1993.
Met een stabieler budget begon Miramax verder te gaan dan acquisities en distributie en zich te richten op filmproducties. Tot 30 september 2005 exploiteerde het bedrijf ook het label Dimension Films, dat alleen door Bob was opgericht om zich te specialiseren in tiener-, horror- en andere genrefilms, en creëerde de Scream en Scary Movie filmfranchises. Harvey financierde grotere projecten en van opkomende regisseurs, waaronder Robert Rodriguez, Gus Van Sant en Quentin Tarantino. Sommige van de films verdienden Oscars.
In 1997 sloot Miramax zich aan bij Peter Jackson als een primaire financiële geldschieter in een poging om de Lord of the Rings films geproduceerd te krijgen. Disney had een hekel aan de kosten van een twee-parter, en eiste dat het zou worden geproduceerd als een enkele film. Jackson en Saul Zaentz verwierpen Disney’s verzoek en zochten naar een andere studio of financier. Zo verkocht Miramax de rechten voor The Lord of the Rings en The Hobbit aan New Line Cinema in augustus 1998 voor ongeveer 12 miljoen dollar, waardoor The Lord of the Rings als een trilogie werd geproduceerd. Miramax behield een aandeel van 5% in de opbrengsten van de films en gaf vervolgens 2,5% aan de Weinsteins.
Door Miramax richtte Harvey in 1998 samen met Tina Brown het tijdschrift Talk op (dat in 2002 werd gesloten), zij het zonder de goedkeuring van het toenmalige hoofd van Disney, Michael Eisner, wat Eisner verontrustte. In 2003 was Miramax minder actief op de onafhankelijke filmmarkt en werd het meer een mini-grootheid, aangezien het bedrijf slechts 3 films aankocht en Cold Mountain produceerde voor 80 miljoen dollar. De Weinsteins beweerden dat het bedrijf winstgevend was, maar Walt Disney Co. president Robert Iger gaf in juni 2004 aan dat ze de “standaard overhead, distributievergoedingen, bonussen die we aan Bob en Harvey betalen, niet goed boekten. Noch passen ze de huidige boekhoudregels toe.”
Na uitgebreide onderhandelingen en veel speculatie in de media en de industrie, kondigden Disney en de Weinsteins op 30 maart 2005 aan dat ze hun contractuele relatie niet zouden vernieuwen wanneer hun bestaande overeenkomsten eind september 2005 afliepen. De belangrijkste bron van onenigheid was de distributie van Fahrenheit 9/11 van Michael Moore. Disney’s filmstudio-consortium, Buena Vista Motion Pictures Group, nam de controle over Miramax over, dat naar verwachting een kleiner jaarlijks productiebudget zou hebben. De Weinsteins begonnen een nieuwe filmproductiemaatschappij, The Weinstein Company, en namen het Dimension Films label met zich mee. De naam Miramax bleef bij de filmstudio die eigendom was van Disney. De productie bij Miramax werd overgenomen door Daniel Battsek, die hoofd was geweest van Buena Vista International in het Verenigd Koninkrijk. Battsek heroriënteerde Miramax om films van hoge kwaliteit maar met een laag budget te produceren. Maple Pictures had de rechten om Miramax films te distribueren in Canada van 2008 tot 10 augustus 2011, toen Maple Pictures werd overgenomen door Alliance Films.
Attorney Bert Fields van Greenberg Glusker Fields vertegenwoordigde Bob en Harvey Weinstein door jaren van schermutselingen tussen Miramax en haar bedrijfseigenaar Disney, waarbij hij zelden publieke verklaringen aflegde totdat hij het vertrek van de broers in 2005 regelde, zonder rechtszaken.
Op 3 oktober 2009 kondigde Disney aan dat het personeel van Miramax met 70% zou worden ingekrompen, en dat het aantal releases met de helft zou worden teruggebracht tot slechts drie films per jaar. De marketing, distributie en administratieve functies van het label, die onafhankelijk hadden gefunctioneerd, zouden worden samengevoegd in de moederstudio in Burbank. De verhuizing werd van kracht in januari 2010. Op 30 oktober 2009 kondigde Disney het ontslag aan van Daniel Battsek als President van Miramax Films, met ingang van het moment dat de overgang van de studio in New York naar Burbank was voltooid. Het bedrijf fuseerde zijn activiteiten met The Walt Disney Studios op 28 januari 2010, waarbij de afzonderlijke kantoren van Miramax in New York en Los Angeles werden gesloten.
Hoewel Disney Studio-voorzitter Dick Cook een fervent voorstander was van Miramax, was het merk minder een prioriteit voor CEO Bob Iger, wiens strategie was om zich te concentreren op Disney’s gemerkte massa-entertainment dat kan worden geëxploiteerd in Disney’s themaparken, televisie en consumentenproducten. Na Disney’s overname van Marvel Entertainment voor 4 miljard dollar in 2009, werd Cook opgevolgd door Rich Ross. Als gevolg daarvan werd Miramax gedegradeerd tot de status van distributielabel binnen de Walt Disney Company. Het bedrijf bevestigde op 9 februari 2010 dat het de verkoop van het Miramax-label overwoog, waarbij Bob Iger verklaarde: “We hebben besloten dat blijven investeren in nieuwe Miramax-films niet noodzakelijk een kernstrategie van ons is”.
Op 23 november 2010 werd gemeld dat Google geïnteresseerd was in de aankoop van de digitale rechten op de Miramax-bibliotheek om het premium content-aanbod op YouTube te verbeteren, en te concurreren met soortgelijke diensten zoals Hulu en Netflix.
Tijdperk van andere bedrijven (2010-2019)Edit
Op 3 december 2010 sloot Disney de verkoop van Miramax voor US$663 miljoen aan Filmyard Holdings, een investeringsgroep en joint venture van Colony NorthStar, Tutor-Saliba Corporation, en Qatar Investment Authority. De verkoop omvatte 700 filmtitels, boeken, ontwikkelingsprojecten en de naam “Miramax”. Mike Lang, de voormalige News Corporation business development executive die werd geselecteerd als de CEO van Miramax, gaf aan dat het bedrijf zich zou concentreren op hun bestaande bibliotheek, hoewel ze originele inhoud zouden blijven maken.
Nadat de verkoop was gesloten, werden sommige films die al bij Miramax waren ontwikkeld, waaronder The Tempest en Gnomeo & Juliet, uiteindelijk uitgebracht door Disney onder zijn Touchstone Pictures-banner, en de theatrale distributie van Don’t Be Afraid of the Dark en The Debt werd verschoven naar respectievelijk FilmDistrict en Focus Features.
Op 11 februari 2011 sloot Miramax een home entertainment overeenkomst met Lions Gate Entertainment en StudioCanal voor de distributie van meer dan 550 titels uit de Miramax bibliotheek op DVD en Blu-ray. Lionsgate zal de distributie in de Verenigde Staten verzorgen, StudioCanal de Europese distributie. Op 17 februari sloten ze een deal met Echo Bridge Home Entertainment om de aanvullende catalogus van 251 titels van het bedrijf in eigen land te distribueren op dvd/blu-ray. Deze laatste deal liep af in oktober 2014, waarna Lionsgate haar bestaande deal uitbreidde met Echo Bridge’s collectie van de bibliotheek; daarmee heeft Lionsgate volledige home entertainment distributie van de gehele Miramax-bibliotheek in Noord-Amerika. Van 2012 tot 2017 had Warner Home Video de Japanse home entertainment-distributie van de Miramax-catalogus op zich genomen.
Op 1 maart 2011 vernieuwde Miramax haar Canadese distributiedeal met Alliance Films, dat van 1987 tot 2008 distributeur van Miramax-releases in Canada was geweest en Maple Pictures zal vervangen (dat van 2008 tot 2011 Miramax-releases had gedistribueerd). Alliance krijgt weer toegang tot alle titels uit de bibliotheek van het bedrijf en distributierechten voor nieuwe Miramax-films die in de komende vijf jaar worden geproduceerd.
Op 25 maart 2011 is Miramax licentiegesprekken aangegaan met verschillende digitale premiumdiensten, waaronder Netflix, Amazon, Google en Hulu, voor digitale distributie van de filmbibliotheek van het voormalige bedrijf.
Op 6 september 2011 kondigde Miramax aan dat honderden van haar filmtitels digitaal beschikbaar waren in Latijns-Amerikaanse gebieden waaronder Brazilië, Mexico en Argentinië in het kader van een meerjarige overeenkomst met Netflix. Op 28 september ondertekende Miramax een meerjarige overeenkomst om een breed scala van haar films naar Hulu-abonnees in Japan te brengen. Op 16 november 2011 kondigde Miramax een meerjarige digitale licentieovereenkomst aan om een breed scala aan films te streamen naar Netflix-leden in het Verenigd Koninkrijk en Ierland, en op 21 november 2011 sloten het Braziliaanse NetMovies en Miramax een meerjarige filmstreamingovereenkomst.
In 2011 haalde Miramax fondsen op via een film-gesteunde securitisatie die het bedrijf waardeerde op meer dan $800 miljoen.
Op 29 januari 2012 kondigde Panasonic aan dat de Miramax App een van de nieuwe apps zal zijn die Viera Connect in 2012 zal vervoegen, waardoor gebruikers toegang krijgen tot de Miramax-bibliotheek van films. Op 31 januari 2012 ondertekende Miramax een video-on-demand overeenkomst met BT Vision die BT Vision Unlimited abonnees onmiddellijke toegang geeft tot een reeks van bekroonde films van Miramax.
Op 16 maart 2012 trad Mike Lang af als CEO van Miramax. Miramax CFO Steve Schoch leidde het bedrijf tot 2016.
In maart 2012 kondigden Miramax en UKTV, de Britse multichannel broadcaster, een licentieovereenkomst aan op grond waarvan een aantal topfilms van de studio beschikbaar zullen worden gesteld aan UKTV-abonnees via haar basis betaal- en DTT-kanalen.
Op 1 april 2012 kondigden Miramax en Sky Italia, het grootste Italiaanse betaaltelevisieplatform, een overeenkomst aan op grond waarvan dat netwerk veel van de toonaangevende titels uit de Miramax-collectie zal uitzenden op al haar betaaltelevisiekanalen in Italië. Op 2 april 2012 hebben Miramax en de Samuel Goldwyn Jr. Family Trust aangekondigd dat het Global Sales-team van Miramax de wereldwijde licentiëring zal beheren van de bibliotheek die door Samuel Goldwyn is geproduceerd op een breed scala aan televisie- en digitale platforms. In juli 2012 verkocht Miramax de muziekuitgeverijrechten van al haar films aan Warner/Chappell Music.
Op 22 januari 2013 verkocht Ron Tutor zijn belang in Miramax aan mede-eigenaar Qatar Investment Authority.
Op 16 december 2013 sloot Miramax een deal met Bob en Harvey Weinstein’s The Weinstein Company om selecte afgeleide werken van films van de voormalige studio te ontwikkelen en te distribueren. Sequels, televisieseries of toneelproducties van titels als Rounders en Shakespeare in Love behoorden naar verluidt tot de projecten die deel uitmaakten van deze overeenkomst.
In oktober 2014 kondigde Miramax aan dat het de televisie- en digitale distributierechten van de Revolution Studios-bibliotheek in licentie zal geven, die ook de catalogus van Morgan Creek International omvat.
Op 17 juli 2015 zetten Qatar en Colony NorthStar Miramax te koop voor een bod van $ 1 miljard. Harvey en Bob Weinstein hadden naar verluidt in september opnieuw interesse getoond om de studio via TWC over te nemen. Op 2 maart 2016 werd Miramax verkocht aan beIN Media Group, een spinoff van Al Jazeera Media Network (dat voorheen eigenaar was van zijn naamgenoot beIN Sports).
In een interview van juli 2016 verklaarde Harvey Weinstein dat hij nog steeds geïnteresseerd was in het combineren van de filmbibliotheek van TWC met die van Miramax, na de overname van de laatste door beIN.
Nadat Miramax’s mede-oprichter Harvey Weinstein werd beschuldigd van seksueel geweld, werd Miramax op 16 januari 2018 een van de 60 partijen die een bod uitbrachten op The Weinstein Company. Op 27 april kwamen Miramax en Lantern Capital naar voren als de sterkste kanshebbers om de activa van TWC over te nemen. Uiteindelijk was het Lantern dat TWC’s bibliotheek verwierf.
Op 7 juni 2019 begon beIN het proces om ongeveer 50% van Miramax te verkopen in een poging om het aan te bieden voor groei. Lionsgate (die de titels van Miramax op homevideo distribueerde), Spyglass Media Group (eigenaars van de Weinstein Company-bibliotheek, geërfd via hun deal met Lantern) en Viacom (het moederbedrijf van Paramount dat op 4 december 2019 opnieuw fuseerde met CBS Corporation om ViacomCBS te vormen) worden gezien als de belangrijkste kanshebbers om een belang in het bedrijf te verwerven. Op 19 augustus 2019 waren Lionsgate en Viacom echter de enige kanshebbers, omdat Spyglass Media Group uit de strijd was gevallen. Op 11 september 2019 werd aangekondigd dat Lionsgate hun bod had laten vallen, waardoor Viacom de enige bieder was voor het belang in Miramax. Op 8 november 2019 beëindigde Viacom de onderhandelingen om hen over te nemen. Na te zijn gefuseerd met CBS Corporation tot ViacomCBS, hervatte het gecombineerde bedrijf de gesprekken met Miramax.
ViacomCBS venture-tijdperk (2019-heden)Edit
Op 20 december 2019 kondigde ViacomCBS aan dat het een belang van 49% in Miramax zou verwerven voor ten minste 375 miljoen dollar, waarbij Paramount Pictures de exclusieve wereldwijde distributierechten op haar bibliotheek zou krijgen. Paramount en Miramax zullen ook coproduceren van nieuwe inhoud gebaseerd op titels uit de bibliotheek. De deal werd officieel gesloten op 3 april 2020.
In juni 2020 kondigden Miramax en ViacomCBS hun eerste coproductie aan, The Turkish Detective, een televisieserie gebaseerd op de Cetin Ikmen romans van Barbara Nadel.
Geef een antwoord