Mike Tyson: His Childhood and Early Boxing Years

Mitchell Layton/Getty Images

Voormalig wereldberoemd bokskampioen Mike Tyson had een paar zware jaren voor de boeg voordat hij een begrip werd in het boksen.

Hij was pas twee toen zijn vader hem en zijn gezin in de steek liet. Lorna Smith Tyson moest toen de verantwoordelijkheid dragen om twee zonen en een dochter alleen op te voeden. Mike Tyson’s moeder stierf toen hij 16 was, en zijn zus stierf in 1990 toen ze pas 24 was.

De pijn en het lijden dat Tyson moest doorstaan door het verlies van zijn familieleden hebben duidelijk een blijvend stempel op zijn persoonlijkheid gedrukt en dat gaf hij ook toe toen hij zei:

“Ik zag mijn moeder nooit gelukkig met me en trots op me omdat ik iets deed. Ze kende me alleen als een wilde jongen die op straat liep en thuiskwam met nieuwe kleren waarvan ze wist dat ik er niet voor had betaald. Ik heb nooit de kans gekregen om met haar te praten of iets over haar te weten. Professioneel heeft het geen effect, maar emotioneel en persoonlijk is het verpletterend.”

Zijn jonge jaren bracht hij door in een buurt met veel criminaliteit waar bot verpletterende gevechten aan de orde van de dag waren. Omdat de dood altijd om de hoek was en zelfverdediging zo noodzakelijk als brood en boter, werd Mike al op zeer jonge leeftijd ingewijd in de kunst van het vechten.

Tegen de tijd dat hij 13 was, was hij 38 keer gearresteerd en kleine criminaliteit werd een alledaags verschijnsel in zijn leven. Zijn latente bokstalent kwam hem te hulp in straatgevechten en zou later naar voren komen als een fundamenteel aspect van zijn persoonlijkheid, waardoor hij een boksicoon werd.

In deze tijd werd hij ingeschreven op de Tryon School for Boys in Johnstown, New York, waar hij werd ontdekt door de voormalige bokser Bobby Stewart. Stewart trainde hem een paar maanden voordat hij hem voorstelde aan Cus D’Amato, de man die Tyson tot boksgrootheid zou lanceren en zijn wettelijke voogd zou worden.

In zijn beginjaren won hij gouden medailles in het Junior Olympisch Kampioenschap tegen Joe Cortez in 1981 en Kelton Brown in 1982, maar zijn echte professionele doorbraak kwam op 6 maart 1985 toen hij Hector Mercedes in de eerste ronde knock-out sloeg.

Na dat gevecht had hij een aantal aanhoudende successen die zouden leiden tot zowel een verbetering van de normen van zijn tegenstanders als een overeenkomstige toename van de belangstelling van de media voor de rijzende boksster.

Hoewel de dood van Cus D’Amato in 1985 Tyson hard trof, bleef zijn bokssucces toenemen als gevolg van zijn toegenomen snelheid en nauwkeurigheid. Zijn naam werd opgenomen naast vechters als Dempsey en Ali, en veel van zijn tegenstanders werden door hem geïntimideerd.

Zijn “peek-a-boo” stijl hield in dat hij in en uit de stoten van tegenstanders bewoog terwijl hij de afstand tussen zijn eigen stoten en de tegenstander verkleinde. Deze stijl leidde hem tot verpletterende nederlagen tegen veel van de grote namen in het boksen.

Het hoogtepunt van zijn bokscarrière was echter zijn gevecht in 1988 tegen de gevierde Michael Spinks, een voorheen ongeslagen boksgoeroe die Tyson versloeg na 91 seconden in de eerste ronde.

De latere jaren van zijn leven weerspiegelen echter de moeilijkheden waarmee hij in zijn jeugdjaren werd geconfronteerd. Zijn huwelijk met Robin Givens ging door een moeilijke periode en eindigde in een scheiding. Daarna ontsloeg hij Kevin Rooney, de man die bekend stond als het echte genie achter de Mike Tyson die de wereld kende en liefhad. En zijn nederlaag tegen Buster Douglas zou bekend worden als het gevecht dat een van de meest geliefde namen in het boksen ten val bracht.

Stars komen en gaan, maar Tyson is erin geslaagd om een permanente plaats voor zichzelf in de annalen van het boksen te verzekeren en zal altijd herinnerd worden voor zijn overwinningen.

Door Mike Magneto, Bettor.com

SJ Contributing Blog Partners